8660 resultaten.
Reizen
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.584 Wat baat ‘t veel gereisd in landen wijd-gelegen
Zo gij niet in en gaat des Heren smalle wegen?
Wat baat ‘t te bezien zo menig schone stad
Zo gij het hemelrijk in ‘t harte niet bevat?
Wat baat ‘t dat gij roemt van velerhande spraken
Indien des Geestes taal u niet en kan vermaken?
Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout,
Hoe…
Reizen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 3.135 Dan wist ik dat je snel weer ging
Naar weer een nieuwe bestemming
Rome Parijs Madrid Milaan
Pakte je al je mooie kleding uit
En gooide je ze naast de wasmand
Lag je je tandenborstel op de badrand
Dan wist ik je blijft een tijdje thuis
Totdat je uitgerust was en niet meer moe
Dan waren er nieuwe verre oorden
Waar je dan weer heen moest reizen…
reizen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 522 we aanvaarden de reis
leggen een lange weg in stilte af
we vervlechten de beelden
tot een onsamenhangend weefsel
we zijn reizigers zonder woorden
passanten zonder grond
we reizen met gesloten ogen
gekleed in weerbarstige huid
en dan is er het woordenloos weten:
we komen nooit meer thuis…
reizen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 84 schaarse woorden
als hoge en dun
gewortelde bomen
reikend naar de zon
het fragiele meebewegen
in de wind
stromend naar ongekende stormen…
- Reizen -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 492 Reizen met gesloten ogen,
reizen zonder beperking, zijn
verzekerd tegen financieel onvermogen
ontdekkers van alle windstreken
boeken nu een vliegvakantie.…
reizen
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.030 reizen is jezelf bewijzen
dat je verder bent gegaan
met wetenschap in je bagage
al is 't voor een deel image
is reizen toch een vleugje waan
zelfs in je dromen kom je aan…
Reizen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 738 Ik zou willen reizen, heel ver weg
Het liefst ver van mezelf vandaan
Maar ik weet dat dat in geen een land zal gaan.
Ik zou willen reizen, heel ver weg
Maar besef dat dat niet kan
Dus van dat reizen daar komt het niet van.…
reizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 reizen over de randen
van de wereld
om niet thuis te komen…
reizen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 333 op de landkaart
volgen onze vingers
de kronkelende blauwe lijn
van een stilgevallen rivier
we lezen de namen
van steden in miniatuur
we beklimmen de bergtoppen
met wijs- en middenvinger
zonder poespas dribbelen we
over stippellijnen van de grens
waar een ander papieren land
in zakformaat
onze verbeelding tart
we schuiven de kaart opzij…
Reizen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 663 Reizen is heimwee.
Thuis is verlangen.…
Reizen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 288 Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen
Voorbij zijn de groene dagen
Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte
Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen
Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan
Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart
De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden
Daar waar het veen mij nog steeds…
reizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 357 het tomeloze water
tilt de jongen op
maakt hem los
van de grond
in de verte ziet hij
zijn slaapkamerraam
in miniatuur
de man kijkt uit
over het rusteloze water
dat hem eens bevrijdde
hij ziet door zijn enige
raam naar de wereld
een zeilboot zo klein
zo ver weg…
Reizen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 211 Reizen over bergen en diepe dalen
door ruïnes met kille massieve wanden
dat haar ijzige gil opvangt als een echo.
Haar weerkaatsing reist door mijn brein
als een reflectie voor mijn gedrag
dat is haar souvenir wat gaat als een jojo.…
Reizen.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 303 Als je haren grijzen
Is het tijd om te reizen.
Om je blik te verruimen
Zo vooroordelen op te ruimen
Andere landen, andere zienswijzen.
Want reizen
Doet rijzen.…
Reizen, van Hier naar Hier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 227 Wanneer we overal elders zijn geweest,
op zoek naar wat we hier niet vonden.
Daar, ver achter onze horizon.
Op zoek naar dat grote levensdoel,
het verlangen waarnaar we streven.
Onvervuld zoeken naar een grote liefde,
die achter de horizon nog op ons wacht.
Ja dan, wordt het tijd om stil te staan,
en onze ogen uit te wrijven.
Om te ervaren…
reizen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 253 hij reist met
een steen in
zijn schoen
een pijnlijke
metgezel op
een zware reis
in zijn rugzak
vechten demonen
om de beste plek
hij hoort ze
proeft hun angst
kan ze zelfs ruiken
hij zoekt een
uitzicht om zijn
lange val te breken…
REIZEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 521 Ligt aan de tint des gronds verscheiden verve,
Hangt aan het licht der zon verscheiden aard
Der mensen? Dán, o laat mij, laat mij zwerven,
O laat mij dolen, dolen Oost-, West-waart.
Hoe zoude ik in dit eenzaam kluisken derven.
Kennis dier allen, die in weelde-gaard'
Of woestenij van stad of zand-zee erven
Des levens vonk, uw gave, o Moeder…
Reizen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 Omdat ik aldoor zou denken dat
het de laatste kan zijn, maak ik
geen grote reizen meer.
Ik doezel dicht bij huis wat rond,
te voet of op de fiets. Naar de
boswachter en terug. Meer niet.
Misschien betrap ik de waarheid nog,
die immers niet ver verborgen ligt,
alhoewel oneindig diep.…
Reizen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 156 Landen bereizen met je lichaam
de halve wereldbol rond
zonder ooit te vinden
waar je geestelijk naar zocht.
Dan maar de andere helft rond?
Herinneringen aan
wat nooit heeft bestaan:
opgravingen in archeologische leegten.
Jij steunt er mijn heelal.…
reizen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 de eerste reizen
met een driewieler gemaakt
zijn van lange duur…
Kritiek
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 581 Hij zei: “Alle filosofie is taal
kritiek.”
Grammatica is een gevangenis
begoocheling van woorden en verhaal
voor waarheid onbedwingbaar hoog als hindernis
Een ander zei: “Met niets kom je een kunstwerk
minder naderbij dan met kritiek.”…
Taalfout(en)
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 423 Taalkundig maak je altijd wel eens brokken.
Ik irriteer me als men 'zich beseft' -
Een taalfout die mij wederkerend treft,
Bewust ben ik van al die struikelblokken.
Wat vaak gebeurd is indentificeren,
Dat moet natuurlijk zijn legimiteren.…
Weg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 154 Ik zal
mijn weg gaan
mijn weg vervolgen
de bocht in gaan
Misschien
uit de bocht
vliegen
niet jokken, liegen
Ik zal
mijn pad gaan
boos soms
zelfs wel verbolgen
Want het pad
blijkt niet
altijd geeffend
.......vrij baan
Zon noch maan
zullen
'n onbegaanbaar pad
...immer verlichten.…
Jij ?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ben jij
niet mijn steiger
mijn aanlegplaats
Ben jij
niet mijn baken
mijn bakenboom
Ben jij
niet mijn tros
mijn bolder
Ben jij
niet mijn oever
mijn wal
Ben jij
niet mijn rivier
mijn stroom
Ben jij
niet mijn reis
mijn vaarbewijs?…
nu en vroeger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 99 lees wat filosofie
van vroeger dagen
en je vraagt je af
hoe ze zo konden denken
maar dat is ook zelf
een filosofische vraag
je denkt aan het denken
terwijl de avond valt
en veel later aarzelt het ochtendlicht
maar zie daar is de regenboog
en in een donkere regen de zon…
Dromenfinish
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 597 Ik volgde Cousteaus voetsporen
ver van de mensheid vandaan
Tropische reizen met gouden paleizen
meerdere vrouwen tegelijk plezierend
Het heerlijkste eten opgediend
dromend op aarde en daarboven
God de Duivel met zijn demonen
uitgedaagd, verslagen en bedrogen.…
gedroomde reis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 gedroomde reis
het gewicht
van de taal
verdween
toen ik
net als
de zwaluwen
in het
wolkendek
oploste
een laatste
blik op
aarde liet
me de
zeeën zien
op de
bodem
van een
verlaten
bootje
schitterde
een schelp
in de zon…
Warme accenten vallen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 135 onder de hemel
in open luchtstromen
woorden reizen omhoog
als sluimerende schatten
voor het hart
teder groeit het licht
onverstoorbaar, wonderlijk
op vleugels van passie
de schoonheid ligt vrij
met mijn schaduw
van de vrouw-ziel
warme accenten vallen
de dageraad groeit met visie
dat waakt over de stappen
gekleurd, op levendige manier…
Spermadonor
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 605 Een spermadonor uit Maastricht beweert bijna honderd vrouwen uit heel Europa te hebben bevrucht.…
filosoof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 774 volgens mijn leraar filosofie
is ´het existentialisme
tromgeroffel op een leeg vat´
daarbij glimlachte hij intens
rimpels in zijn gezicht
van poëzie vond hij
dat daarmee alle gaten
in het menselijk denken
te pas en onpas
worden gedicht
een beetje dankzij hem
ben ik geworden die ik ben…