Alle inzendingen over vul

Laat mij dit schrijven lees mij leeg en vul de woorden met om het even wat ze zijn voor jou en van jou gekregen ik behoud het wit wel dat zich tussen de regels legt ongeschreven en ongelezen het begin dat er altijd al was overgebleven.…

Vul mijn leven zoals het woud de zuurstof leven geeft Geef mij kracht zoals alleen liefde geven kan Laat mij sterven in jouw armen Kom, laat mij weer leven Geef mij toekomst die iets waard is Laat mij weer lachen met een hart vol liefde Vul mijn hart met liefde Zoals de getijden de lente met liefde vullen Geef mij de rust van een slapende…

en denkend doe ik met u mee Ik vul u aan en vul slechts in ik ben geheel de uwe ik ben de ontvanger zoals bekend en dans op een dun koord Uw vragen, wensen en gedachten heb ik aangehoord Uw stem klinkt na en danst met mij mijn fantasie denkt uw gezicht en zingt een visioen…

Ik zie nu alles anders Ik voel en beleef vul niet meer de dagen Want eindelijk, Ik leef .…

ik vul mij met het licht van de volle maan zwerf door een winterbos draai in cirkels rond en rond er vallen schilfers houthuid op het sneeuwtapijt ik wikkel ze in een eikenblad en laat je alle kleuren proeven van mijn regenboog…

Zij verzamelt inktflessen en pennen, Kroontjes- ,vul-, en balpennen. Maar hoe ver kun je gaan, In je hobby wel te verstaan. Op dinsdag eten ze inktvis en penne... Hoe ver je door kunt drijven is met geen pen te beschrijven!…

De rente op ons spaargeld daalt tot nul Vakkundig word je door de bank genomen Zelfs bijbetalen gaat er nog van komen Voor bonuspotten die ik vrolijk vul En als er iets van over dreigt te blijven Dan heeft de fiscus vast nog extra schijven.…

Ik vul mijn bad gewoon nog met plezier, maar stap er alweer uit na een kwartier.…

Ons wacht nog slechts een enkel ding: Wacht maar tot ik dra mijn zakken vul Met popmuziek in “PIM, THE MUSICAL”.…

haar mond, haar tong, haar tanden het spel beheerst zij goed mijn zakken vul ik met smoesjes maar verlies daarbij de moed…

Wat is dat nondeju voor flauwekul, Als ik in het vervolg wat wil gireren Dan willen veel te duur betaalde heren Dat ik vervolgens achttien vakjes vul. Ik houd mijn hart vast voor hun volgend plan, Weg met die bank- en giro-Tal-IBAN !!…

Ja, januari is voorbij, ik pas, En vul m’n kelk: in vino veritas!…

Wat je allemaal niet meer mag zeggen Negerzoenen Jodenkoeken Zwarte Piet Teveel om op te sommen vul het zelf maar in Wat wel mag in het spinrag van de hypocrisie De Heer van het boek der boeken vervloeken Wat dringt als een speer door de zielen van de kinderen van de Heer…

vriend, vul nog eens bij nóg voel ik niet de roes die al mijn pijn verdooft jaren vretend aan mijn ziel stomdronken zal ik straks schreeuwen om mijn moeder…

Als ik met jouw stilte mijn zolderkamer vul en pluisjes zonlicht dansen zie dan vind ik jou zo gul Dat die geest van jou me rustig maakt alle poses overboord en mooier dan het mooiste boek drink ik je stille woord…

vandaag ben ik de boom en vul de leegte in mijn kamer steeds voller word ik in de loop der jaren want alles wat er in moet lijkt van waarde maar liever zou ik als het kleine boompje stralen besneeuwd en zonder bal of piek als in mijn jeugd met in de witte stilte onverwacht het wonder…

maak m'n wonden open vul ze met je liefdestast de pijn zal wel blijven maar je hebt me verrast ik kan weer blij zijn ik kan weer lachen ik toon weer mijn emoties maar doe voorzichtig het ligt nog zo teer ik ken ze nog niet precies…

Het niet begrijpen vul ik aan met herfstgedichten en een stil verlangen naar wat rust. De zee alleen heeft nooit het strand gekust maar komt met eb en vloed het levenslot verhalen. Laat me dan vredig zijn en anderen verblijden met luisteren en zingen, met glimlach en met troost al kan ik niet begrijpen.…

Steek vuurwerk af en vul met drank uw dagen. Het zal de aandeelhouders zeer behagen.…

Het tropisch weekend gaat vandaag beginnen Dus niet bewegen, mijd vooral de zon Vul  teilen in de tuin, op uw balkon Sluit ramen en gordijnen en blijf binnen Drink water, volg aandachtig de berichten Op radio en hier in mijn gedichten.…

draai de kraan maar open en laat het lekker stromen straks mag u water kopen of er alleen van dromen vul maar vast wat grote flessen want onze dagen zijn zo geteld en dan is de dorst alleen te lessen voor hen die zwemmen in het geld…

Achter ieder woord dat ik schrijf sta jij ja, blijf ga nu niet weg nu ik je het meest nodig heb blijf naast me blijf in me ademen geef me je lucht vul mijn longen voordat ik in mijn laatste vlucht mijn laatste lied heb gezongen.…

wil ik een gedicht schrijven zijn mijn woorden op dus vul ik het lege papier met louter ledigheid maar juist die ledigheid kan zó schrijnend zijn bijtend zelfs als het zout in open wonden 'vermijd ledigheid voorkom het schrijnen en gebruik geen zout' is alles wat ik kwijt raak op papier…

Koud is de twijfel en warm de leegte die ik vul met momenten die niets beloven. Ik til de dag naar de avond en verzamel elke minuut elke echo die straks alleen nog in woorden bestaat.…

Vul mijn handen met je pijn, laat je laatste tranen vallen en spreidt ze over mij. Kies mijn handen om te bewonen, leg ze stil in mijn schoot, laat ze niet meer beven, ontvouwd maar zo beroofd. Groei in mijn handen om te reiken naar gedroomd geluk, word opnieuw geboren onbeschaduwd en beschut.…

Ik zet alle deurtjes open in m'n hoofd en laat alles stromen wat mij herinnert aan de pijn die mij van elke rede heeft beroofd Dan vul ik m'n hart met mooie dromen en kan ik leven als een blad in de wind nu ik zo m'n geluk weer hervind…

stiller ben ik als voorheen mijn tong is lamgelegd verloren lig ik in de schaduw van jouw lijf verbaas me over gonzen in mijn oren laat jou geloven dat ik dit te boven ben sluit mijn ogen en slaap gaten in geluidloze dagen die ik vul met mijn achterdocht zodat het dragen niet zo zwaar weegt…

haar naam begint vooraan het alfabet mijn naam begint met een zet het vormt een reden om samen te zijn zij is de druif en ik ben de wijn ik ben de dichter-fotograaf en lul maar het begin en eind de dingen aan elkaar geen suiker, bitter zoet en aspartaams vul jij me op, jij bent de uren gaans…

zoeken over de grens van de schaduw is een wens het blijft bij een schuchtere verbeelding van ravijnen die ik vul met goden of te zoete rozijnen soms schep ik een verduisterd einde, opgaan in niets van al het zijnde zo bewegen mijn getijden als liefde en verlies van vermijden of bezitten het is maar net hoe het gemoed…

je jokken plaagt mij nu steeds vaker als was een vulling uit een kies mijn tong schuurt bij jouw praatjes langs de scherpe kant van een verlies je fopperij bezorgt mij kerven snijdt dieper naar de tijd verstrijkt vanaf vandaag vul ik het in als veinzerij gaaf voelt toch anders dan de gaatjes…