Alle inzendingen over wachten

Tranen als dauwdruppels kussen de nieuwe morgen als ze nog slaapdronken het venster opent de zon zegt de maan welterusten die knipoogt vertrekt over de horizon naar daar waar mensen ook weer slapen gaan ze houdt de wacht de morgen glimlacht haar toe beloftevol de dag die op haar wacht de wind fluistert een zachte melodie als…

Kijk maar en wacht, want veel meer kun je niet op deze dag. Regen valt in vlagen, het weer doet recht aan verborgen verdriet en spoelt ze weg, de sombere vragen naar het waarom van kleurloze dagen. Ontvang het licht, al is dat nu wat grijs van treurigheid. De regen is bewijs dat tijd resteert, er schoonheid op je wacht.…

Wij kunnen niet anders dan wachten Wachten tot de tijd daar is En inmiddels gaan we in onze gedachten Voorwaarts in licht en duisternis Dwars door muren van ’t verleden Brekend in toekomstige tijd Over onzekere paden treden Waar het heden ons toe leidt En geruisloos gaan de tijden voort Van het leven slecht of goed Tot men op het einde…

, iemand lacht De geluiden drijven af Mijn wachten is over weggewaaid in eeuwig nu Ik zit lekker uit de zon…

Een nachtwaker in Drachten Die waakte alle nachten Maar voor de dagen Moest je 'm niet vragen Dan kon je lang op 'm wachten…

Maar ik wachtte liever nog een jaargetijde. Want bloesem bloeit nou eenmaal vaak in mij.…

Wachten tot Het gewicht van ons Verschaald getuigt Van niets Verschraald en ontruigd Azijnpissers en lentekinders Ons deel, onbetuigd Wie bekommert zich nog om vlinders ?…

Met het koude lachen in mijn gedachten sta ik waar iedereen niet lacht of wacht en zonder vreemde woorden aan zichzelf denkt…

ik slik enkel herinnerende snuisterijen rijen lange verliefde gedachten in dagen lange nachten maar ik zal altijd op haar wachten...…

buiten is het bitterkoud laat lente nog even op zich wachten maar hier brandt de kachel warme liefde zomert het volop…

Recht is de rug krom de redenering, ik sla kruisen in de lucht en wacht op bezwering Waar hij is voor mij de verlossing nabij.…

Op de weg van al je dromen, wacht aan ‘t eind een paradijs. Door je kracht zal jij er komen, al is het, soms, een lange reis.…

ze zong het lied van de voorbije jaren van liefde en verraad van vreugde en verdriet van wachten op vervulling maar al met al zou ze het zo weer overdoen…

Ik heb zijn advies opgevolgd en kon amper wachten tot ik vijftig werd om opnieuw te beginnen.…

Wanneer de stilte U begint te prijzen de ziel gaat reizen wacht Uw belofte dat het lichaam zal verrijzen op Uw tijd.…

God wacht in de schemering, Hij heeft een kaars in z'n hand en laat een traan vallen in het boek der wereld en mensheid.…

Ik zit hier rillend in de kilte Bijna bezwijkend van de kou Iedere morgen, in de stilte Wacht ik hier, alleen voor jou…

Niet te lang wachten, Bij dringende klachten, In uw bovenkamer. Dan nog even zeuren, En het gaat gebeuren.…

Dat ik een koekoeksklok in huis haal met elk uur dat vogeltje uit zijn hokje ik zal op hem wachten met een glimmend pistool zal ik zijn leed verzachten.…

Wanneer je zonder moeite, iets kunt omschrijven als: dooie boel, zit je vast en zeker te wachten op een ietsie meer gevoel!…

Op zoek naar een lijk is men de kluts kwijt en wacht er nu op Hercules Poirot.…

Hij wacht nu al tijden tot hij eruit zal glijden, want nergens ziet hij de treden.…

Ik wil niet langer wachten, 'k wil dat je naar me lacht en naar me kijkt. Naar me luistert, terwijl ik bezwijk voor je lach en voor je ogen. Je zachte, wonderschone zelf.…

Wist je dat In deze stad Een man (Een grote dan) Bij de Turk wacht (En aan jou dacht) 'Uw Kapsalon is klaar' En ik dacht Aan jou haar…

Nu mag ik met De billen bloot En alles zeggen Alles spuien Toelichten en nader Uit gaan leggen Vergeving vragen Vergeving schenken Want om het hoekje wacht De met zeis uitgeruste despoot Wacht jij nog maar even Gun mij tijd van leven Nu mag ik met De billen bloot Maar doe het lekker niet Beklim eerst nog de grote berg De berg van…

onder een citroenboom lig ik lig ik niet alleen en langs haar stroomt een gelige gracht samen liggen we te wachten tot die gelige citrusgracht zou stilstaan met de tijd ik mors wat oker over haar doordacht oranje onderpracht, met langs de kant een eenzaam plukje bos sop sop servetje water, traag, wat toch niet wacht lekker lam…

Wacht maar tot ik ontpop!…

ik wel wachten Ja dan ben ik bereid Straks hoor ik dan het gillen Van mijn eigen keukenmeid…

De liefde wachtte geduldig af geschopt en afgewezen, dood gevroren weer ontdooid en weer verrezen en altijd nog een beetje bang ze wachtte, maar al lang niet meer op eeuwigheid, haar dromen kwijt zag zij in winterse seizoenen de schoonheid zelfs in het vergaan maar plots zou zij er toch weer staan rijzig, reikend en ontdaan van alle pek…

wachten tot ze je verlaat, ooit…