191 resultaten.
Gewoon geluk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Zo blij dat hier altijd slootjes
met aan de kant wat bootjes,
bossen met donker bebladerd pad
boompjes die geel blad bewaren
zwammen uit stammen vlammen
wandelaars die groeten, praten,
joggen, fietsen, hond uitlaten
vaarten, waarin rode hemels,
zwanen zwemmen
Er een genieten van een luie zatermiddag is…
de Tjamme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 natuur is niet
in te dammen
is te bevrijden
door fietsers, wandelaars
met een wijde boog
er omheen te leiden
zij maken hun ronde
waar in oude tijden
de Tjamme als rivier
tot hier
door de Dollard
was teruggedrongen
hooglandrunderen grazen
rondom een plas
waar ooit
de zee-oever was
tussen Beerta
en Finsterwolde
voorheen rolde de rivier…
Jongensliefde in de bioscoop
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 604 Het witte doek deed er niet toe
in een stilte die geruislozer was
dan verzwegen woorden …
hoe de dag ook wandelt in de
zware klei met sporen die sjokkend
de wandelaar laat herkennen zijn
bedoelingen de wolken die ik streel
gelaten verfrist de wind mijn geest
en trotseer de regen met liefdevolle
dagen, de film die is geweest…
Lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 190 het lentegroen
welft zich
op de zondagochtend
over de gracht
daartussen
is de zwerver zichtbaar
scheuren in de kleding
een verwarde baard
hij tuurt hij naar de wandelaars
uit alle landen
houdt de hand op
neigt dankend het hoofd
tot de klokken beieren
voor het middaguur
dan gaat hij weer
langzaam sloffend
naar de nieuwe…
Down-town
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.837 In een verkeer aan vogelgeluiden
en te midden van vrije-wereldhandel-zeepliedjes
staat, in kruidigst sepia,
puntig, ongerijmd en sur place;
een wandelaar -
----------------------------------------
uit: 'Instructies voor een ober', 2004.…
Handwijzer....
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 De weg
hoef je hier
aan 'geen kip' te vragen
Alleen voor
fietser, wandelaar
mij stoort het niet
Ik ben te voet
-wat geen twijfel leidt-
m'n fiets, thuis op slot
Nu niet gedraald
niet langer dolen
de weg naar huis ingeslagen.…
Erfenis
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.212 buiten
zwaait de morgen
naar een vroege wandelaar
die daarvoor de nacht
gemeten heeft met
het splijten van woorden
net zolang
tot vernedering
zijn jonge vrouw met
het kind aan haar borst
had gegrepen
hij doet het plichtsgetrouw
sterfelijk, zoals zijn vader
hem heeft geleerd
om in gebonden schaduw
eigen pijnen te genezen
plichtsgetrouw…
Something Rotten
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.595 Iets vreemds en onverwachts en onverwachts horen wij daarin:
de stap van de vertwijfelde wandelaar
of eindeloze regen op verandaruiten.
Er is iets onbekends aan de hand, denken wij,
een meer verfijnde weemoed als bij zieke kinderen.…
Avondval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 de kooplust
niet te temmen
Het gaat er
goed
niets nieuws
in het westen
Alleen fietsers
hoor je
remmen
wandelaars vogelvrij
Dolblij
met verkeersarme wegen
de Haagse trams
ondergronds
Licht
is het daar
snelheid paart
....met spoed
Dit
is ook den Haag
de rails, de trams
de deuren openen zich
en sluiten.…
ook de maan gaat voorbij
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 380 je draagt de ochtend voor je uit
en ik de avond
naar de ongetelde dagen
van het dakloze landschap wanneer
ik me stiller dan stil omdraai
naar de dode hond van jaren
met woorden die nergens in
zee keren
of zich op de achtergrond bewegen
als wandelaars in richtlode
wind
het licht sterft en het strand
stamelt ontij
leg…
10 maart 2010
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 100 de zon schijnt helder in een blauwe lucht
hoopvol huppelen de eerste zeilplanken
over de stevige golven
ze vriezen echter snel het water uit
de koude heeft immers
nog steeds geen schipbreuk geleden
er zijn ook optimistische wandelaars
met roodblauwe handen en snelle tred
om niet te hoeven klappertanden
op zoek naar wat warmte stranden…
Eenzaat als wandelaar verdicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 Ik was bij leven wandelaar.…
Eenzaam genot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 44 Een eenzame laan
Tussen vele bomen
Een gedachte slechts
En stil verder dromen
Geen sterveling
Die mij hier ziet
Ik wil slechts wezen
De eenzame wandelaar
Die natuur bewondert
En in stilte geniet
Een stille laan
Tussen vele bomen
En niemand te zien
Ik loop hier eenzaam
Met mijn illusies
In die stille laan
In de verte fluit een…
Blauwe donderdagavond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 805 Het is
'n blauwe donderdagavond
aan de straat
staat mijn vuilniszak
niet alleen
Op m'n gemak
kijk ik
dezelfde straat in
als de kraaien
Zij zitten alleen
enkele rangen hoger
op de nok
van ons dak
Bespieden als ik
de wandelaar met
zijn hond
die nieuwsgierig
snuffelt aan de zak
driemaal raaien
wat de vogels zullen doen…
Kyoto in Borgerhout
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.189 februari in het park en
het vriest niet, de bomen
zonder sneeuw lijken op
de bomen in de herfst
onder dezelfde waterzon
geen stampvoetende wandelaars
of verkleumde kinderen op
de zwierige schommels
waarachter de dampende opa
gewoon een roker blijkt
het groene perk vult zich
met kussende koppeltjes
onder begeleiding van gekwetter
van…
Vorst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Bevroren wegen
Nevel en kou
Sluiers die voortbewegen
Damp uit een vossenbouw
Een dikke tak kraakt
Een eenzame vogel die de weg is kwijtgeraakt
Sferen van verlatenheid
Rijp over een heidevlakte uitgespreid
De weg langs kale kruinen
Een verlaten wandelaar in de verte aan het struinen
De sferen van verlaten
Maar de vos in z’n hol houd…
Het landschap denkt ons
gedicht
4.0 met 7 stemmen 2.761 Alles ligt klaar voor de wandelaar
De beek langs de weg, het seinhuis
het te smalle trottoir als gedachten
die je ontmoet en dan de jouwe
noemt, ook zonder kaart liggen ze daar
en wie de deur uitgaat ziet ze haast
voor ze ons omhelzen en wij denken
dat wij het doen terwijl de bomen minzaam
zwaaien.…
Waar de Hedwigepolder waders en wandelaars gedoogt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 403 Nu wind ’t riet opwaait de zuidoever droogt
deze Hedwigepolder haar wandelaars gedoogt,
nu wind ’t riet ombuigt de zuidoever droogt
de Hedwigepolder waders en wandelaars gedoogt.…
Herfstlied
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 890 Nog dansen de elfen
dit herfstig lied en zweren bij groen
geel bruin en vurig rood
dat tussen nu en elke nieuwe zucht
de schoonheid van het blad
bewaard
daar soms, een enkele keer
- al sloffend door een
krakende zee - er nog één
hangt
trillend in zijn naakte zelf
maar volmaakt
is wat de wandelaar raakt,
verblind
of bijna achteloos…
'N VEILIG HEENKOMEN....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 349 De wandelaars
-die wandelend dromen-
de berm slechts veilig
voor z'n voeten
De fietsers
-die fietsend dromen-
in de rug gereden
door automobilisten
als dagjesmensen
Het is te wensen
dat deze dijk
een fiets- en voetpad
rijk zal worden
Want aan de boorden
van deze dijk
wordt -tevergeefs-
gezocht naar....…
Wintersprookje
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 566 de winter traint zijn stembanden
een lied van kille noten maakt
het sprookje verrassend eenzaam
de wandelaar waagt
zich stiekem op glad ijs
een dunne laag een bleke zon
en enkele dappere volgelingen
rond zijn voeten
terwijl de vijver
huivert in haar ijzige zelf
vinden eenden hun weg
naar elkaar tussen
broodkruimels
ligt er hoop…
Souvenir
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 469 Morgen blijft
zonder tegenspraak
wanneer mijn mond zich
gehoorzaam sluit
ongewijzigd door het zout
alsof het nergens bijbehoren
me achterlaat
onder invloed van wandelaars
en het huilen.…
oosterwind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide ijskristallen, met kragen hoog en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende adem, adem die bijt en striemend de ogen doet vertranen.…
oostenwind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 250 Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide
ijskristallen, met kragen hoog
en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende
adem, adem die bijt en striemend
de ogen doet vertranen.…
Noordpolderzijl
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 262 Tussen de stilte
lispelen golfjes
onder welluidend
vogelgezang
fluisteren rietkragen
wind over land
grazen koelbloedige
Belgische paarden
in kwelders achter
de wakerdijk
waden kinderen
door het slijk
wandelaars
kijken hun ogen uit,
vormen een kleurige
sliert door de polder
lucht ademt nodigend
Rottumeroog,
de waker geleidt je
indachtig…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 349 De stilte die zeker komt
brengt frisse tinteling aan het gezicht
van die wandelaars die de eerste stappen
zetten in de maagdelijke sneeuw.
Het kwinkeleren van een winterkoning
en een roodborstje in het struikgewas
laat hen even stilstaan.
Om met geheven hoofd
te luisteren naar het wonder van de natuur
dat winter heet.…
Magie van leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 natuurlijk
zweefde jij niet
wel dansten je
voetafdrukken
op het zand
in een choreografie
van zee en een
warme zomerdag
die golfjes transparant
het strand opbracht
waar zij
en passant
de sporen wisten
van wandelaars en
mensen aan de kant
je hebt de ruimte
waar jij zeegezichten
schrijft tot mystiek decor
verheven ook schepping…
WEGEN
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 358 Lieve wandelaars
die elk ander ontmoeten
gelukkig maken.
Wegen ten hemel
heb ik vele gevlogen,
zelfs over polen.
Ik zag de wereld
steeds onder me door glijden,
toen ik zo hoog vloog.
Ik ben weer geland
op deze vreemde aarde
en huil ten hemel.
Voortdurend wil ik
oog in oog met jou lachen
en dansen, dansen.…
Kostenbewaking
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 de eenzame
wandelaar vast
een toerist
denk zo
maar
oortjes/muziek
tablet in
hand korte broek
vanwege de
prachtige zomer
niet zo
raar
rijk gevulde
rugzak/drinkgerei
nog erin
gepropt opzij
dit alles
eind juni
maand na
mei
deze evt.…
Schatbewaarder
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.977 Met koude blik weeg ik de schaarse
wandelaars, want iemands stap verraadt
zijn plannen. Een streepjespak, een hand
die schrijft, alles maakt me achterdochtig.
Ik noteer het kleinste teken van
verandering: wat omgewoelde aarde,
een gemerkte boom, een breder spoor.…