Alle inzendingen over wandelaars

Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer: het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui- ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een kind staat in damp gekleed.…

Wandelaar van uw geboorte tot uw ... .…

Vage contouren morsen raar over het landschap in glanzend olijfhoutoptiek en kunnen uitnodigend van gezicht veranderen terwijl ze adembenemend kijken naar nog opengebleven plekken, de wandelaars..…

dragen het lichte gewicht van een plaats bezaaid met bladeren bestemd voor gesprekken en stiltes soms bezeerd door verwijten maar meestal geeft de rug een schommelen aan vertrouwd met tussenpozen van schaduw en licht woorden tot de bomen gericht of bedekt met een krant voor een slapende man de banken bieden een zitplaats voor de wandelaar…

hier rode steen op rode steen gestapeld in wild verband Ons land door monnik, broeder,pastoor bestuurd met milde en ook strenge hand Geen vreemde kracht -van buiten- werd ingehuurd gearbeid werd er 'aan den lijve' Even zoveel gebeden verhoord en onverhoord Nu resten muren als stenen tekens van een rijk verleden een wandelaar…

Statig rijzend naar het licht Recht opgaand in het zicht Hoge kronen vaak gesloten In de ondergroei wat jonge loten Douglas sparrenhout De geuren zijn je neus toevertrouwd Boomstammen die 50 meter de lucht in rijzen Menig houtvester zal het om z’n houtkwaliteit prijzen Intieme sferen die het bos aan de wandelaar zal geven Je kwam er weliswaar…

Al sedert twee millennia ligt aan de oever van de Waal een glooiende idylle heuvelrijk rond Heyendaal de benedenstad een baaierd waar de massa's binnenstromen grote golven van Sint Anna tot de kadeboulevard maar er heerst nu weinig gêne wild doen lijkt meer in de mode 'wandelaars' doen hun naam eer aan, laten het in tuinen lopen…

Straal op 's wandelaars donkre baan, In uw lieflijkheid neer. Waar zonder hoop de verlatene smacht, Schemere uw gloor. Waar, na troosteloze afscheidsklacht, Blij herenen de minnenden wacht, Breke uw glinstering door. Schoon is de dag, als zijn purperen gloed Vorstelijk stijgt; - Als hij zingend de ontwaakten groet!…

de duinen behoren aan wie hen liefheeft voor wie ook bij storm aan zee is, is het strand wie ver loopt, weet wie er in de holen en de nesten leeft en kent de vindplaats van elke plant wie zo wandelt, is een rentmeester en geen recreant maar waar Natuurmonumenten het duin beheert wordt de ware wandelaar met bordjes en prikkeldraad geweerd en…

de duinen behoren aan wie hen liefheeft voor wie ook bij storm aan zee is, is het strand wie ver loopt, weet wie er in de holen en de nesten leeft en kent de vindplaats van elke plant wie zo wandelt, is een rentmeester en geen recreant maar waar Natuurmonumenten het duin beheert wordt de ware wandelaar met bordjes en prikkeldraad geweerd…

Collega-wandelaars: de groeten!…

Een nevelring een lichte kring rondom de maan Een fluistering is rondgegaan Wie nu in het bos gaat hoort hoe de vos praat Hij zal de taal van de dieren verstaan Onder de maankring is alles verlaten Diep in het woud heerst een betovering houden vergadering wezens der nacht Wandelaar wacht voor gij nabij treedt want wie teveel…

voetstappen waar dunner wordende dromen kijken in het aangezicht van leegte het schreien verbergen achter de ranke boog van rietlicht hoe kan je zeggen wanneer golven zich stil leggen op mijn adem dat je me niet loslaat dat ik jou met sterren omring ik ben niet meer dan de late avondzon nog minder dan het schetsboek van de wandelaar…

We liepen achter een jong paar dat hand in hand, wij de enige wandelaars maar. De zee één zwart gat. Opeens pakte jij mijn hand zomaar zodat ook wij hand in hand En ik voelde een nieuw vuurwerk en jong weer, een nu en echt waar.…

Woelig avonduur in de stad Leiden: kroegen zingen met kleurrijke ogen vol star of levend schemerlicht, pogen allerlei wandelaars te verleiden. Daarbinnen willen zwervers zich verblijden bij bonzend gerinkel op de togen, mogen hun drinkersgenot verhogen tussen geleerde kerels en meiden.…

langzaam slinken witte bergen langs de bermen van de wegen wanneer het geglazuurde dons onder gestrooid zout krimpend tergend traagzaam er vergrijst mistig wollige nevelen nu luchten over verkeer dat treuzelig rijdend bruingrijs met pekelregen sproeit naar de schuifelende wandelaars op het spiegelgladde wandelpad waar koning winter…

Die weeft zijn veelhoekige tijd tussen braambos en braambos, tot de wandelaar voorbijkomt op weg naar de haven, de wandelaar die slaat met zijn stok.…

Als ik denk aan die ene avond Bij het meer Constant volgden mijn ogen je Droevige blik En je haren bewogen toch Fris als een zomerwind Gelijk met je stappen Het was vreemd Ik voelde me leeg en Jij lachte naar die late wandelaar die het Koud had en naar huis wilde Langzaam stopte je aan de rand van het Meer en keek rond je Niemand, alleen…

Op diepe afstand lantaarnlicht en kale bomen, Auto’s, wandelaars, schoolgaande kinderen die gaan en komen. Voor het einde vreesde zij het meest En ging zij; het is mooi geweest.…

Wandelaars daar keken zo vaak vervreemd ook om, ze keken om.…

bomen ruizen vogelgesprekken tot in het moerasachtige gras een blauwzwarte man een rosse vrouw in roze gekleed (zelfs ik kan dit niet bedenken) een wandelende grasmus een verwaarloosde hond nog meer kinderen met vogelogen het licht vloeit langzaam weg tussen gras en steen iedereen gaat naar zijn dagelijkse huis ik blijk de enige wandelaar…

u gaat hier de laan uit sprak de overheidsdienaar aan het eind linksaf de hoek om geen probleem voor u als wandelaar maar ik heb mijn voeten kapot last van een onverwachte liesbreuk de darmen staan onder sterke druk produceren een kwalijke reuk meneer dat is niet relevant sprak de overheidsdienaar u bent aan het eind van uw latijn weest…

Zijn gedachten zinken verder weg, zo verdiept hij zich in duisternis, een verdwaalde wandelaar in de tijd. Hij loopt voorbij de begraafplaats en denkt verstrooid: de aarde gaapt. ----------------------------------------- uit: 'Het failliet van het realisme', 1999.…

In de voorbijgaande hitte van het bos, spreken vlinders de taal van een verstillend stemgegons, waar de wandelaar zich in waagt, met als levensproviand in de ransel het zingen van een kind, geborgd in de plantaardige traagheid van het koele mos waar hij de weg in vindt van nieuw ontdekte geuren , borgt de kleuren van de hoop, bereidt…

geen weet van had alleen omdat een enkeling te lang was en moest bukken waagden ze het om aan mijn plantsoen het mooie zicht te ontrukken als ik al ergens angst voor had was het voor zure regen maar dat plantsoenen dit deed dat valt me nou zo tegen maar het is gebeurd, het feit ligt daar het komt nooit meer in orde en de toekomstige wandelaar…

Ginds verdwijnt thuiskomst in een woning, vindt een dakloze een kerk, loopt een wandelaar met de klok mee, weifelen dwaalvogels bij bestemming, bijten remmen zich vast in piepend ijzer en bezegelen hangsloten inpandige leegstand.…

Laaggevallen takken priemen en beuken in op geen acht slaande wandelaars. Regen en wind halen verder De kastanjes uit het vuur voor de zegepralende herfst.…

een onafzienbare rij wandelaars bevolkt het pad dat voor ons huis de schakel vormt tussen volwassen straten de avondvierdaagse loopt door de geopende luxaflexlamellen zie ik delen van mensen bewegen naar de onzichtbaarheid jong over- heerst ouderen lopen begeleidend zwart een galgolf neemt me op en gooit me op één hoop met vergetelheid…

De ruige rotsen verliezen hun scherpe kant, lijken zelfs kwetsbaar in hun versteende donker, tonen de wandelaar hun eeuwenoude band met de zwarte hemel en zijn sterrengeflonker. In Nederland wordt de hemel nooit meer duister in het licht van de harde werkgelegenheid.…

Zo de aarde naar de einder reikt geploegd, geplooid als groen dooraderd zwaar fluweel dat te luchten werd gelegd een oude boer die peinzende het land bekijkt dat hij bewerkte liefdevol in ’t spoor van voorouders de toekomst van zijn zoon of de kastanjebomen rijk gekroond langs lanen prijken waar een wandelaar zijn hond fluit omdat…