inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 81.975):

Oud en nieuw, onvoltooid

De nacht wordt de dag.
Het oud wordt weer jong.
Een frons wordt een lach.
Een stap wordt een sprong.

Een jaar ouder is de tijd.
Een nieuw hoofdstuk in het boek.
De mens een stap voorwaarts schrijdt.
Een einde aan al het gezoek.

Maar waarom steeds weer voorwaarts kijken?
Sta eens stil en kijk weerom.
Laat wat eens was het heden verrijken.
Maak recht, wat was eens krom.
Schipper zijt gij van uw eigen boot.
Wandelaar van uw geboorte tot uw ... .

... Met oud en nieuw worden we ons weer eens bewust van het verloop van de tijd. Hoe het heden het verleden wordt en hoe wat was vorm geeft aan wat zal zijn. Die gedachte was de inspiratie voor dit gedicht. Er is bewust gekozen voor een mengeling van de 'oude' engelse en italiaanse sonnet-vormen naar een 'nieuwe', eigen sonnet-vorm. Ook is welbewust het laatste woord weggelaten, dat kan ieder zelf wel invullen, juist om het 'onvoltooid' zijn van de tijd maar ook je eigen leven te illustreren ...


Zie ook: https://www.facebook.com/gerlof101

Schrijver: Gerlof M. Lutter, 1 januari 2024


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 78

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gerlof M. Lutter
Datum:
1 januari 2024
Een scheermes kan ze gevaren, doch slechts een kam bevaart deze haren :). Dank je.
Naam:
Max de Lussanet
Datum:
1 januari 2024
Beste Gerlof, ja, de tijd
schrijdt voort
Zoals de ouden zeiden
'hora ruit'
En als je dat nog niet goed
had gehoord
Werd het gecombineerd met
'tempus fluit'

't Is ook te zien aan haargroei
bij die heren
Die niet voornemens zijn hun
baard te scheren!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)