Netgedichten

netgedicht (nr. 38.869):

Vrijheidsbeeld

Zo de aarde naar de einder reikt
geploegd, geplooid
als groen dooraderd zwaar fluweel
dat te luchten werd gelegd

een oude boer die peinzende
het land bekijkt dat hij bewerkte
liefdevol
in ’t spoor van voorouders
de toekomst van zijn zoon

of de kastanjebomen
rijk gekroond
langs lanen prijken
waar een wandelaar zijn hond fluit
omdat er een tractor snort

de uiterwaarden zacht
vanaf de bosrand glooien
zich aan oevers vlijen
van de beken en de Nederrijn

beelden die aaneen geweven
mijn geschetste vrijheid vormen
die ik liefheb als het leven
op mijn Veluwse geboortegrond