Alle inzendingen over wandeling

slaapgedicht rozenbottel rood weerspiegelt in mijmerend water bloeiende biezen silhouetteren in tranend tegenlicht witte diezigheid maskeert het avant-gardistisch natuurtheater natuur geurt de avond vochtig en zwoel de bloemen hebben hun kelken gesloten kikkers roepzingen hun partners in de poel verdwenen koppels hebben hun dag genoten ik wandel…

Op wandel door het Goor zie ik doorheen het takwerk van de houtwal negen witte zwanen in de nog verrassend groene weide. Het fraaie beeld blijft me bij. In de buurt van het kanaal bemerk ik er drie. Een waterplas maakt het prentje compleet.…

Morgen schijnt de zon die het donker zal verjagen voelen we weer dat het zomer is de wind ruist het lied van de hoop dat zingt in parelmoeren schelpen op het rulle strand het verliefde paartje al wandelende op de vleugels van het Woord gaan hand in hand zegevierend voort kinderen spelen hun spel bouwen torenhoge zandkastelen…

Tuk op dolle extase plaatst de spits de bal op de penaltystip Bedachtzaam achteruit wandelen Cool keepers branie negeren Gierende zenuwen bezweren Vastbesloten loopt hij aan Trapt krachtig, met panache, De bal over de liggende keeper Hoog over het lege doel Radeloos zoeken zijn handen zijn hoofd Atletisch krimpt hij tot een bal ineen…

Samen wandelen naar het verre kijken naar de sterren schreeuwen naar de golven "we komen eraan ... Ja maan we komen" Omstrengeld liggen op het strand.…

Je pakt wel eens een bandje uit een kast, blaast er het stof af en al bij de eerste zinnen wandel je lang vergeten paradijzen binnen, weer als vanouds ontroerd en weer opnieuw verrast.…

Het heette wandeling. Zo kwam ik voor het eerst in Groenendaal. Het breedste pad: wat was het op het spoor? Ze marcheerden zo’n beetje allemaal. Maar ik keek steeds tussen de bomen door. Midden juni geloof ik dat het was. Iemand zwamde over de Ilias. Maar ’t was of daar, ver weg, een feest begon.…

Laten wij de wereld weer vol kleuren verven De beken en rivieren met leven vullen En blazen de wolken van de hemelboog Zodat de zon tranen op aarde droogt Laten we dansen onder de regenboog Als kinderen spetteren in plassen Kuilen graven aan het strand En kastelen ergens hoog in de lucht Als bejaarden wandelen over paden Op een bank op…

Onlangs vond ik op een wandeling een mooie witte steen ruw nog met aardgelaagde strepen hem thuis gewassen en geslepen eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon een naam er in gekerfd, een edele naam die in eeuwigheid niet sterft wel duizend keer gezegd over het aangeharkte pad ontdaan van afgevallen blad naar de rustplaats gebracht…

Als je ouder wordt, wil je soms doen wat je toen je jong was deed reizen, dansen, spelen nog met leuke partners, yoga, wandelen.. vooral geen uitvallend gebit haar dat grijswit niet doof, kaal, rollators, scooters mobiel alsjeblieft, hoef ik die allemaal niet geen krakkemikkig bewegen! Leven!…

of wij gelukkig zijn want al moet de wereld beter je kunt er toch gelukkig zijn als de mensen om je heen het zijn tot en met de opa's en oma's in het buitenland Ja, wij zijn gelukkig de buren maken wel eens ruzie maar wanneer we wakker liggen doen we dat in vrede We ontbijten en we wandelen het hoeft niet bijzonder te zijn wat je samen…

Ze ademt poëzie wandelende ontdekkingstocht, alleen en-passant. Prent van heilig dier bijgezet als geliefde, maar ze mauwt niet. Cyperse kater koppigheid fier overeind, door mijn kop ruist water. Jacht naar vette buit ontwakende vleermuizen, dunt haar zoektocht uit.…

Ik neem een bad in zout water waar zwaartekracht niet bestaat Op het blad ligt een nieuw stel van dezelfde kleren klaar Er is hier geen concertzaal en geen buiten om te wandelen alleen een plantenkas waar ik graag geuren snuif vrij van mensensporen de huidcrèmes en de zeep waarmee wij, getelde bekenden ons onderscheiden En als ik moeite…

Er staan nauwelijks nog files op de wegen, die wandelen nu langs de waterkant; ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand, over het beeld van ‘zoom’ bewegen. Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht; dit verdriet, door afstand verborgen, nu alles op instorten staat.…

er zit nog een beetje verf aan het penseel die de gordijnen achter mij gaat sluiten de heggen en bomen ken ik van buiten​​ mij er in verdiepen wordt me nooit teveel tot in de details heb ik hun beschreven maar zij vergaan ook naar langere tijd sommige huisjes missen nog wat krijt een wandeling duurt er niet voor even de stad waar ik ben…

vriendin van ver feliciteert Dat als je de deur uitstapt daar een krukje met krokant croissant en sap en plant en kaart van dichtbij vriendin Dat je luncht met zoon en dochter in het park, 't gesprek als kleefkruid aan je kleding Dat de dag erop voor je verjaardag nog in kruidentuin een lezing, je luistert over Zijn en ziel met schone zus en wandeling…

Wandelen langs een nieuwe weg, Waar we de antwoorden zullen krijgen, En wanneer de tijd gekomen is, Veranderen we onszelf, Langzaam aan……

ik wandel door het park ontmoet hier mijn wereld reis zo door jou en mij naar ver en diep van eindig en onbekend over dwaalwegen en uitzicht het heelal wordt hier verkend een zwaan drijft voort ogend naar haar kroost overziet dat wat moet omdat het zo hoort ik heb weet van verre landen zie daar de mens ontmoet hem in zijn tuin vraag…

wandelen door diepe dalen klimmen naar de ochtendzon in een web van liefde verdwalen denken dat het niet meer kon heel onverwacht in mijn leven een gevonden diamant denken het duurt maar even schuif je gevoelens aan de kant een vriend om mee te praten hield geen rekening met mijn hart nu zou ik alles verlaten en gevoel zo heel.... apart…

binnengeslopen uit blauwwitte lucht met kilometers zicht jij was meer van de contrasten alleen op het strand zonder andere gasten met koel gefluister van golven in koude huiver geen intens genieten van levensenergie wel actie en reactie in het overweldigende spel dat zand laat stranden wij hebben onze ziel verpand aan het wandelen…

in de tuin van mijn herinneringen is alles in bloemen vertaald ik wandel tussen duizend kleuren naar de bloem die over jou verhaalt het is jouw stem die tot mij spreekt die mij even bij jou laat zijn ik sluit mijn ogen nat van tranen alles in mij doet nog zo'n pijn jij was de zon in mijn leven de vlinder die mij ogen gaf maar jij hebt…

Dan: pas dan, kun je rustig wandelen voortaan. Kom, we nemen onze benen. Te voet gaan.…

Elk monument zakt ongestoord ineen En op een zomaar wandelende dame Stort zich de pest. Dáár ligt haar grote teen. Het is een echte stad, en geen reclame. ----------------------------------- uit: 'Gesloten circuit', 1982.…

We bleven maar praten en wandelen, hand in hand, ook toen er weinig overbleef van het zand. Het kille water kwam steeds dichterbij en sloeg uiteindelijk een brede zee tussen jou en mij. We schreeuwden nog wat naar elkaar vanuit twee nieuwe kale eilandjes, ontstaan in het water aldaar.…

Lees een boek en kijk af en toe naar buiten, een mooie wandeling zit er vandaag niet in, en op visite heb ik geen zin, de regen slaat tegen de ruiten. Ach, daar komt mijn kleinzoon op bezoek, hij maakt de dag voor mij weer goed.…

Oh, zakenlied, dag zakenlied gij die den mens zo vaak verdriet met handel, wandel, geld en goed van harte zijt gij hier gegroet. De kunst van kopen en verliezen doet uw vaak valse tanden kniezen en winst in geld en rendement verandert u in een serpent.…

Om de hoek van het nieuwe jaar Ligt een doosje geluk voor je klaar Iemand dacht: ik leg het daar neer Dan vindt je het wel, nieuwjaarsdag een keer Misschien 's morgens al als je uit bed stapt En met je voet bijna op het doosje trapt Of misschien in de middag als je wandelen gaat En bij die oude eik het geluksdoosje opengaat Of misschien…

Ik wandel door het bos Daar zie ik ze vliegen Zo mooi vrolijk en los De kleine elfjes fluisteren in mijn oor We gaan je niet verlaten, zeggen de stemmetjes, die ik liever niet hoor. Dan open ik mijn ogen Moeder zit naast mijn bed Ze zit daar onbewogen Te bidden, Opdat ik het red.…

vrienden ouders God niet te vergeten ons kleed spreiden we en we rollen al snel bloot in het jambrood van onze picknick op jouw borst zie ik ze lurken aan het sap rode mieren verstieren jouw zwangerschap ver voor haar ongewenst zijn ondergoed aanschietend hollen we weg uit de schaduw het licht in en staan oog in oog met een wandelend…

de kinderen in het park kijken met eendenogen naar de uitgestrekte vijver terwijl ik vruchteloos delf in de akkers van mijn geest naar onwillige woorden de waanzinnige bomen ruizen vogelgesprekken tot in het moerasachtige gras een blauwzwarte man een rosse vrouw in roze gekleed (zelfs ik kan dit niet bedenken) een wandelende grasmus…