Alle inzendingen over water OR overgave

ik tel de tranen van mijn leegte lepel het verdriet van het bord buiten roept het zonlicht dat zijn weg naar binnen vond besluit vandaag niet te strijden maar me gewillig over te geven aan…

doet pijn herinnert met smart aan wat nooit was en nooit zal zijn Groter dan banaal verlangen trilt door de geest doelloos gerichte wanhoop voelt zo verweesd Elke deur gesloten vervuld met somberheid eenzaamheid en stilte zal het slijten door tijd Geen enkel oor kan horen wat onbespreekbaar is dit grote zielsverlangen onbekend gemis Vol overgave…

Er is een immens groot verschil tussen overgave aan een volledige levenstaak, of toegeven aan kortstondige, vluchtige en vooral oppervlakkige verlangens, wensen en gedachtes.…

Weten dat je Een stap verwijderd ben Van het volle genieten en dan twijfelen Altijd een nevenpad In het vizier houden Een alternatief De controle houden Want stel je voor En ‘wat als’ Kwetsbaar voor geluk Afstand inbouwen Leven in het toen Leven in het dan Zien van mogelijkheden Terwijl ze er nu al zijn Ontbreekt het mij Aan…

Ogen verdrinken in ogen Lippen beroeren lippen Handen zoeken handen huid streelt tegen huid verlangen wekt verlangen op dat lichamen laat samensmelten in overgave naar de top…

Het verweer is murw, de onbreekbare spiegel gluurt al om de hoek...…

Jouw echtheid is net als water.. Bedrogen door zijn schoonheid kent zijn eigen krachten niet.. Vloeit over van uiterst intens genot in meedogenloos verdriet.. Jouw echtheid is net als water.. Door angsten gestuurd, simuleert het de vijand.. Overgave toont kwetsbaarheid aan de oppervlakte. Jouw echtheid is net als water..…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

mond in een dimensie van intense overgave; liefde…

ik kijk je weg in golven donder je zout water krachteloos tot slierten wit je trekt het zand onder me uit ziedend wenk je fluistert overgave ik groet de wind het kale zand een vage duinenrij met meeuwen op het strand was een voetstap die door vloed werd afgeschuimd mijn sporen ben ik kwijt je overweldigt me met zee verwatert…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

In een stroom vol woestheid Als een waterval op dreef Krijgen mijn emoties ruimte Weg te glijden in de diepte Vol kracht en met overgave Laat ik al mijn verdriet los In duizenden druppels gevat Vol weemoed, pijn en woedde Weg heel erg ver weg van mij Verdronken dromen opgeslokt In de koelte van het stille water Onvindbaar met de stroom…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

van een puur begrijpen en in zijn ogen glinsterde de belofte van volmaakte overgave samen één...…

Vol overgave hartstochtelijk beminnen verstilt de liefde…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Harde windstoten – nederig buigen bomen vol overgave.…

de boom geeft zich vol overgave bloot op grond van wederopbloei…

De zwijnenstal van mijn voorouders wíl en zal ik in tachtig jaar persoonlijke levensgeschiedenis (gaan) transformeren in de hemel... een prachtige hemel van een aarde. Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin! Om maar niet van een platte aarde af te vallen, zoals men vroeger dacht maar haar te laten blijven doen draaien…

vol overgave voelt jouw kussen, fluweelzacht voldaan mijn lippen…

de prijs van de overgave de veerman heb ik reeds voldaan…

Schalks water was er net zo diep als dorst die ik begeerde en ik zwom er naar je toe met houten klompen aan ik zonk alleen mijn hart dat steeds van jou was en niet achter wilde blijven zoog zich barstensvol met licht dat jij in overgave schonk zo helder dat het eenmaal klopte nog waarna het zou verschijnen als een witte orchidee die stilaan…

Alleen de schittering drijft nog op het water en zo af en toe dan gaat er in de verte nog een schip voorbij dit voortvarend leven is het beeld voor mij gisteren scheen zo fel de zon dat zelfs mijn tuin het niet meer harden kon nu valt de regen mij niet tegen zie ik de grond al ademend bewegen hier leer ik in alle overgave heel bewust mijn…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…