Alle inzendingen over waterlijk

dat ze moet slapen gaan houdt ze zich aan haar tafel vast ze wil niet in de lege grot met overal spelonken water, water, water.…

vandaag stroomt het water van niets naar niets het slaapt in de schoot van zwaartekracht er flitst een zilverwinde als een hinde in het struikgewas 'het komt door de zon', fluistert het water zijdezacht ik wist dat de rivier praten kon, een koe in het gras een vogel in de lucht en hier een dikke vlieg het water herhaalt zijn loop vanuit…

leven we van water allen zijn we één…

in al zijn vormen nodig in de wereld hier voor mens, plant en dier…

Nog even traag en stil mijn zwerven onderdoor de wolken over water glijdt de strakke zilver zee het licht zo dierbaar en gedwee gerekt de tijd nog zacht en schoon met passie streelt zomerkleuren in uw iris tooit wanneer gij volgt en overvloeit in najaar waar ik naakt en lauw door kilte waad het zwemen danst in zicht de kim hier en daar…

Leeft als stromend water. Alles verandert waar je bijstaat, wat je ook doet of laat. Conservatieven houden daar niet van. Bouwen graag muren en dammen. Progressieven dragen water. Dragen water naar de zee. Wat doen wijzen en wat narren? Wat doen levenskunstenaars? Ze houden van verandering. Drijven met het water mee.…

en als water nooit vergaan ooit zal ze weer opstijgen op weg naar de hemel die zal open staan…

We zijn levend water. We zijn druppels. Zijn oceanen. Jij en ik. We komen en we gaan weer. We zijn zeer veranderlijk. Tesamen zijn we één. Zijn voortbestaan.…

Rekke en kalfjes lessen hun dorst. Wat nadert? Moeder verstopt zich achter struiken; haar kleintjes blijven nieuwsgierig staan kijken.…

stil sluipt het water bedwingt rotsen en bergen haar wapen is tijd…

Daar ligt dat water -- dat schitterende water.…

Water spiegelt de wereld, spelend in zijn glans En vraagt haar met z'n zachte golven; mee te stromen in een Kabbeldans.…

Kledder, klieder, schater mekaar nat gooien met water. De kinderen hebben dolle pret als ze mij weg zien rennen, emmertjes water achter me aan ik laat me lekker niet kennen. Helemaal doorweekt, blauw van 't lachen eindigend samen in het grote bad hebben wij een hele fijne dag gehad.…

Gedachten waaien over stille wateren Naar het verleden.…

Water een bron van leven De wereld kan niet zonder Het valt op ons als regen Soms met bliksem en donder…

Als druppel in die grote zee, glijdend, varend, met de stroming mee Geen kans om zelf te stoppen, te kiezen bovendien De andere kant op gaan, heeft geen zin. De stroming is te sterk, je wordt meegevoerd, voor je het weet zit je er weer in...…

water Je lijf is ermee doordrenkt Je longen volgelopen Volledig met je bloed vermengd Door je aderen stroomt het verdriet Naar alle delen van je lichaam Bewegen wordt zo ontzettend zwaar Amper kan je overeind staan Ik hoor je hart vechten Tegen het overstromen Maar zoveel verdrietig water Dat is je hart nog niet overkomen Een week…

je hebt dat ongetemde en dat trotse een bergbeek in godzalige natuur het water van het allereerste uur belaagt de oude wortels, speelt met rotsen je bent nog onbezonnen en nog puur een wild verlangen laat je telkens botsen te jong nog voor een overwogen klotsen tegen de tirannieke kademuur maar achter verre bochten wacht het dal eens zul…

De ketting, waaraan druppelsgewijs het water naar beneden druipt. Tergend traag, druppel bij druppel zuigt het water zich vast aan de schakels. Die geven het aan de andere aaneengeschakelde halve manen door, tot ze zijn aangekomen in een houten ton, of op het slurpende gras.…

ruiten beslagen voor schaduwen van takken zure gezichten…

het pompstation voor de waterzuiverheid staan dikke hekken wolken wervelend in vochtige gewelven amarylles bollen voor allerheiligen poetsen vrouwen de graven met kraanwater - in het winterbos resoneert de sopraankoekoek van voorgaande herfst de waterstaete staat aan de vissershaven met bevroren vis…

rimpel in vijver vibreert en raakt voorzichtig mijn verwondering…

je duikt uit het water op beeldschoon ik kijk je aan net als boven water ben je onder water alvast even mooi helaas ik zwem niet daarom kijk ik onder water je nooit aan maar met ogen blauw als water kijk ik boven water je als Aphrodite aan.…

Nu nipt zij aan water, zonder een kater vanwege z'n "appellation contrôlée"…

als jij er weer bent en voeten dansen in witte aarde dunner dan de wind word ik als water omspoel ik jou in tedere verwarring tintelend tot de palm van jouw hart…

Ik ben een eiland in de stille oceaan gevangen in haar golvenstromen laat ik mijn gedachten gaan. Mijn vele levens verzamel ik als korrels zand. De nacht bewaar ik in mijn maanvaste handen, de tijd versnipperd in mijn dromen. Overdag breng ik mijn woorden naar de zee, ze neemt ze aan geheimen van een eenzaam bestaan deelt ze en laat ze…

Er komt een klaarte waar ik doorkijk aan de gracht het water wordt dan groener op het einde van september als je lacht…

“Zuinig met water”, roept meneer Vitens. Gemeentepils mag maar met mate vloeien. Ik draag mijn steentje bij met veel plezier. Voortaan geen water meer maar meters bier.…

leeg zijn mijn regels verzin wat woorden om ze vol te gieten een waterig begin woorden afgeleid uit troebel water zalig is het nu hij of zij die dit nu leest zonder paraplu…

De hemel scheurt open en loost al zijn water de aarde ontvangt en zit met de kater.…