inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.375):

Bij een leeggelopen waterfles

Ik ben een eiland in de stille oceaan
gevangen in haar golvenstromen
laat ik mijn gedachten gaan.

Mijn vele levens verzamel ik
als korrels zand. De nacht bewaar
ik in mijn maanvaste handen,
de tijd versnipperd in mijn dromen.

Overdag breng ik mijn woorden
naar de zee, ze neemt ze aan
geheimen van een eenzaam bestaan
deelt ze en laat ze weer komen

terug
als hoopvolle dromen.

Schrijver: Edwin van Rossen, 12 juli 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 452

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hanny
Datum:
13 juli 2008
Email:
jthm.vanalphenquicknet.nl
Mooie symboliek in maanvaste handen gevuld met tijd. Fraai gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)