13138 resultaten.
mijn ogen dromen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 En ogen hebben niet meer de brille,
Maar dromen heb ik nog steeds niet verleerd,
Ik vertrouw op hem die wolken beheert.…
moeke
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 114 tedere wind
"ik mis je jongen" zegt ze dan
maar ons weerzien zal niet lang duren
al lijkt dit voor jou een eeuwigheid
Hier kent de tijd geen uren…
Vroeger
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Vroeg ik je naam,
Waar je woonde,
Je nummer
Met dubbeltjes
Belde ik
Om je te horen
En te vragen,
Of ik je
Mocht weerzien.…
VLINDERS
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.317 Heb de geëmigreerde landgenoot
jaren in m'n dromen aanbeden
de verwondering was groot
bij het weerzien, kortgeleden
de vlammen waren dood
de vlinders overleden.…
Ego
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 509 ze vraagt hem wie hij is en hij
hij noemt zijn naam, een stad, een baan
het weerzien met zijn zoekgeraakte beer
dag één op school, zijn eerste zoen
oma's lach, de cowboys in zijn kamer
groene zee met moeder, vader, broer
zijn mooiste goal, gesnik in ochtendmist
de blik van hem die weet wat oorlog is
zijn droom om ooit, om ooit een keer…
Weerzien
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.518 Weer tesamen na zoveel jaren...
en onze mond is stom.
Is er dan niets te zeggen - kom
laten we eens zien waar we gebleven waren.
't Was in dit Centraal station van Amsterdam,
je had me naar de trein gebracht, in onze ogen
waren de tranen reeds droog, er kwam
geen klacht meer over je lippen, onbewogen
leek je daar in die nauwe couloir
nu…
GEEN WEERZIEN.
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 605 Als je iemand uit het oog verloren bent
en je ziet hem dan nooit weer,
dan durf je niet gaan zoeken
dat lef heb je dan niet meer.
Toch blijft het aan je knagen
en je vraagt je af waar hij nu is,
je krijgt geen antwoord op je vragen
en steeds groter wordt dan je gemis.
Je ligt er nachtenlang van wakker
gaat in gedachten terug in de tijd…
Weerzien
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.171 fluister maar
je verlangen
de tijd
van missen
zie je lach
tussen tranen
door…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 44 stemmen 1.430 Hij loopt daar gebogen
Zijn schouders afgezakt
Zomaar in de regen
Ik herken zijn houding
Iets van vroeger komt boven
Tussen liefde en afscheid
Zijn jas net iets te groot
Hoofd naar beneden gericht
Ik zie zijn handen als vuisten
Verkrampt net als die ene keer
Toen hij elke deur dicht deed
En mij alleen achterliet in tranen
Ik volg hem in…
Weerzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Waterig trekt stilte
langs tintelend slapen.
IJl flankeren
van rechts
noch links.
Haastig zwermt zich
wat waar is en daar
en hier steeds.
Hijgt vooruit en
duwt vlijend
in argeloos passen.…
weerzien
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 754 laatst
zag ik een
vriendin
van vroeger
maar
zoveel ouder
dat ik even dacht
het is haar moeder
later
toen ik thuiskwam
en in de spiegel
keek
herkende ik
mijn vader…
Weerzien
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.515 Een boodschap in dromen gefluisterd,
Omhelzing in hogere sferen,
Verdriet wordt weg gekust.
Even afscheid genomen,
Alles een plaats gegeven,
Eindelijk is alles duidelijk,
Uiteindelijk,
Zullen wij elkaar weer tegenkomen.…
Weerzien
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 529 samen op de roltrap
kwart over zeven
wijde broek verhult
je manke been
arm in een mitella
zwarte haren kleuren
vele tinten grijs
breekbaar, gebroken
staren blikken in de verte
waar zij eenzame leegte
vullen met hoop
al mijn vragen kennen
slechts één antwoord
‘oorlog’, zeg je
nauwelijks verstaanbaar
snijdt ijzige wind woorden af…
Weerzien
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.614 De zomers speelden in Arcadië.
Vlinders - in soorten die al lang
niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig
en geluidloos in grillige lijnen
langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders
donkere hoofd boven de duinpan uit
maar altijd was zijn vlindernet te zien
dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets,
op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid…
weerzien
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.238 waar het verlaten huis nog
voelde als een warme huid
zag ik ze gaandeweg weer
staan, klonk in de geur van
het oude nest hun stem als
in vroege jaren, van kinds
been af nog zo vertrouwd…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
Weerzien
gedicht
2.0 met 91 stemmen 28.090 De trein die mij naar mijn voorbije liefdes voert
heeft net als vroeger weer aanzienlijke vertraging.
Het geeft niet wie er wie bij toerbeurt achternaging,
haast altijd waren de verbindingen beroerd.
Een tijdlang heb ik zelf gedacht dat het zo hoorde,
dat je elkander mist om bij elkaar te zijn;
na jaren, in de heftst, weer in dezelfde trein,…
Weerzien
gedicht
2.0 met 31 stemmen 13.647 Hoe de mensen, hoe deze mensen, hoe
een man en een vrouw na jaren elkaar –
hoe na jaren deze mensen elkaar zullen
zien, harnas van vroeger over het sleets
lichaam, hoe in hun botten moeheid
en deceptie jaar na jaar kerven.
Hoe mensen, door afscheid op afscheid
gestriemd en geslagen, het kijken
verdragen in de laatste smalle kier
die…
Weerzien
gedicht
4.0 met 10 stemmen 7.582 Zag bij De Slegte me tweedehands staan,
jaren nadat je me weggedaan.
Was tweenegentig, inclusief rand-
glossen van je meisjeshand.
Poëtisch taalgebruik, gedweep,
stond in mijn marge, Lodeizen-achtig.
Somber vond je me, zwartgallig:
angst, avond, sterven onderstreept.
Las, vijftien jaren van je vandaan,
wat we elkaar hebben aangedaan…
Weerzien.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 832 Mijn vader ging heen; maar het was niet definitief
Ik voel me nog ieder moment zijn schattige hartendief.
De relatie tussen man en vrouw is vast machtig ook prachtig
Die band is enig word hechter, we zijn één tot onze tachtig.
Een meisje kan toch zo vreselijk veel van haar papa houden
Begrijpelijk, de eerste man die ik omarmde en intens op…
Weerzien
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 233 Vandaag komt ze!
Kijkend door t raam
zie ik haar ineens, stralend.
Ik gooi de deur open
subtiele parfum en warmte.
Zij omhelst mij, innig.
Tegen beter weten in
hoop ik
dat ze me nooit meer loslaat.
Ik heb je zo gemist
Lente.…
Weerzien
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 549 Ken je dat gevoel van verlangen,
naar iets wat niet door mocht gaan.
De frustratie om bij elke nieuwe poging
de ander toch weer mis te verstaan.
Dat wanneer je net geniet van je eerste
koel gevulde glas
de bar al gaat sluiten,
en ondanks dat je tegensputtert
sta je ineens weer buiten.
Of die dag waarop je hoopte op zon
met heel veel…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 415 Ik zag dat je wegging
wegging over paden
vol ritselende bladeren
want het was herfst toen
de laatste bloemen stierven
en de wind voelde waterkoud...
Maar ik wou niet dat je verdween
oploste in het nevellicht
van het bleke najaar
andere oorden zocht
zeer lieflijk voor velen wellicht
en ook voor jou misschien...
Het werd winter
in…
Weerzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 achter de regenboog, langs de nulmeridiaan
blijft het water vlak, ergens zonder rimpeling
zal een zwaluw weerklinken in aardse schoot
de blik vooruitgeworpen op gewonnen tijd
gekeerde oneindigheid, herroepelijk hopen
gedurig ontsproten aan bochtenloos omzien
aan bezield ademen, of een benauwend hartzeer
een helix van ooit, gevangen in verloren…
weerzien
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 603 laatst
zag ik een
vriendin
van vroeger
maar
zoveel ouder
dat ik even dacht
het is haar moeder
later
toen ik thuiskwam
en in de spiegel
keek
herkende ik
mijn vader…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 291 Ik stierf duizend doden
toen ik hem weer zag
ik had de schrik flink te pakken
kon wel door de grond heen zakken
daar stond de man wat ouder
maar nog met steeds dezelfde blik
en tot mijn grote schrik
sprak hij mij aan
op dezelfde lieflijke toon
zoals hij gewoon was
jaren geleden
hij trok een grimas
voor mij althans
voor zijn gevoel…
WEERZIEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 256 Schoolmakkers van vroeger treffen elkaar
in een zaal vol schemerblauw met roze schemer.
Als de vrijgezel zijn jeugdvriend ontmoet,
bewondert hij dat voldane echtpaar.
De man alleen voelt zich licht bedroefd, peinst zwaar:
"Is vrouw en kind te missen voor mij goed?
Naar welk leven verlangt mijn onstuimig bloed?
Heerlijke reizen maak ik ieder…
Weerzien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 Ze zullen komen:
de sterrenmensen
in hun zilveren vogels.
Ze zullen komen:
tijdruiters
van verre, blinkende werelden -
engelen zonder vleugels
maar met de glans van wijsheid
in hun donkere ogen.
Ze zullen komen:
onze broeders en zusters
met wie we speelden
in een peilloos ver verleden
vòòr de val.
Ze zullen komen -
en op die dag…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 127 Een weerzien, je gunt het toch iedereen.…
Weerzien
gedicht
3.0 met 16 stemmen 4.113 Laatst zag ik hem terug, de jongen uit mijn jeugd,
die ik op school in bang geheim vereerde:
blonde Prins Satan, ongenaakbaar schoon,
wiens wrede lach mijn schuwe hart doorboorde.
Ik denk niet dat hij ooit iets heeft vermoed
van wat een vol jaar lang mijn ziel verteerde,
noch dat ik, hoe vaak, honderd, duizend malen?
- zijn tergend beeld voor…