Alle inzendingen over wekenlang

De netels geurden bitter in de grachten en droegen zachte bloemen wekenlang en men lag slapeloos men lag beschaamd te wachten hoe schuw wij waren en hoe kwetsbaar toen.…

Het was al wekenlang dat’k dacht, dat iemand mij heel zachtjes riep. Maar in een wereld vol lawaai, versta je zulke klanken niet. Pas als het stil vanbinnen wordt, dan lijkt het of de troost dat ziet. Hij keek mij lang doordringend aan, zoals mijn liefste mij aanschouwt.…

Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar kalere kruinen achteloos door. En deze vreemde droefheid: ook bij bomen hoort ze blijkbaar bij de kleine dood want zo kwistig wordt leven zelden rondgestrooid. Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt en knapt.…

Gips doet niet meer bewegen wat moet zij doen wie kan haar begrijpen waar is die tijd van toen Je zal het maar hebben, trage en stijve spieren spieren moeten goed bewegen medicijnen om te compenseren alles zit hierdoor tegen Het kost haar heel veel energie iets bij haar vastzetten wekenlang niemand snapt hoe zij zich voelt het maakt…

Toen zij hem die ander zag kussen brak haar gekwetst hart in twee - duizend (legpuzzel)stukjes en tobde er wekenlang mee. Zij schoof tot de deeltjes weer pasten. Goot er een traan overheen, de laatste, zo vloeiden de stukjes zonder een barst weer aaneen. Die morgen, de Hoofdstraat, daar stond hij kleumend bij halte lijn tien.…

Europa's levensaêr der binnenvaart Raakt middenin de vaargeul straks gedempt De doorvaart wekenlang opnieuw gestremd In Rotterdam wordt staal noch graan vergaard In Noordzee of het Scheveningse bad Kan men naast zeehond potvis en dolfijn Ook met een zeester zielsgelukkig zijn Droog is Cadzand, Kijkduin en Hellegat Smeer dus uw keel en…

Naargeestig schreeuwen meeuwen in de mist Het doet mij huiverend naar zon verlangen Al wekenlang is de rivier gevangen En ligt mijn woonboot star in ijs gekist Wanneer de mist door wind wordt weggewist Zie ik de watervogels onbevangen Bij honderden rondom mijn arkje hangen Zij wachten stil er wordt geen plaats betwist Ik voer hen vis, strooi…

Ha dennenboom groen, ha dennenboom groen Jou neem ik mee voor een kwart seizoen Ik geef je wat licht ik geef je wat glans En breng om je stam een vrolijke dans Ik geef je wat kleur, ik geef je wat geur En jij bent de boom... met wie ik wekenlang sjans Ho dennenboom groen, ho dennenboom groen Wat doe je nu, wat sta je te doen?…

Met een koffer in de hand Een rugzak vol verleden Zegt hij zijn huis en thuis vaarwel En begint met reizen Van werelddeel naar wereld Via hoofd en hart Gebruikt hij podia en publiek private stromen Zo waart hij rond al wekenlang Langs eindeloze maanden Door sluiers vol geheimenissen En in nevelen gehuld Doorbreekt hij grenzen en gedachtegoed…

punt waar mijn dromen stranden en dan ben je weg alles is verloren al schreeuw ik nog zo hard niemand wil het horen en dan ben je weg in mijn zomer komt geen zon meer op alleen de herinneringen waarin ik me verstop dagenlang lig ik op bed ik wil niet drinken wil niet eten ik wil alleen maar slapen bang om mijn dromen te vergeten wekenlang…

Het gekraai van een haan verbreekt de stilte… De dageraad breekt aan uit het Oosten stroomt het licht kristalhelder en zacht wat wekenlang lijden dood en vernieling heeft gezaaid ligt begraven onder de wintergrond en in tranen en in pijn werd het requiem uitgezongen… Over de welige groene velden klinkt nu uitbundig het Halleluja!…

Hij aarzelde wekenlang om de boodschap bekend te maken, maar echt, er staat: 'Let me be God!'.…

de bloemen en planten kreunen en klagen al wekenlang valt geen drup regen op hen neer hoe kunnen ze nog bloeien en vruchten dragen de droogte verschrompelt hun harten meer en meer het juligras verschroeit door een brandende zon; waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen alleen de akkerwinde…

laten we samen bij het begin van deze prille lente, na wekenlange mist van twijfel,wantrouwen en onbegrip, na maanden van koude-kak-drukte en kille verbeten kilte mekaar eindelijk opnieuw recht in de ogen zien, niemand hoeft gezichtsverlies te lijden. we hoeven niet langer de verdorvenheid, de domheid en de zwakheid te promoten.…

de poetsen maar bleven persen Ondanks het leedwezende verwensen En de smeekbedes van mensen Die zich mengden in de controverse Zodat hun blikken leken te verwoorden Wij zijn in staat in naam der wet om straffeloos te moorden Dus deis je voor uniform en pet Waarna er wereldwijd werd gedemonstreerd Teneinde het racisme te kloppen En wekenlang…

Soms zwijg je dagenlang, wekenlang en hap je naar adem in andere werelden, waar je met muziek, stuff en sterke drank vertroosting zoekt. Ik snap dat heus wel, witte fret, sprookjesprinses zonder sprookje, arm ding, want mijn taal is zoals altijd ontoereikend en digitale troost is verdomde frustrerend.…

been Verbouwereert voor de auto Door een mensendrom bekeken Wij gestald bij vrouw Kooi Nadat de ambulance sireneschallend Ons kleine broertje per brancard Afgevoerd heeft naar het Pius-ziekenhuis Vinden we hem 's avonds terug Samen met een branie die de botten van zijn arm Op meerdere plekken In een wasdroger heeft gebroken En wekenlang…

met je ziel onder de arm de lange streek aflopen denken van g’d los te zijn van jan en alle man van alle schepselen en dan is daar emma die jou vrolijk blaffend omsingelt en vervolgens gezelschap houdt deze troost vermenigvuldigt zich als een ander hondje uit het verleden opdoemt bobby die wekenlang met krijgsgevangen joodse fransen opliep…

Een olifant in de woestijn liep al wekenlang te zoeken ze wilde bij het water zijn zocht in alle hoeken Maar die waren daar niet veel en was ze snel mee klaar ze had nu zelfs een droge keel wat een hitte daar Heel de familie was ook mee liepen allemaal achter haar aan zij had het van haar moeder geleerd en wist waarheen te gaan Maar…

Hij was qua energie nogal beperkt De herseninhoud van haar schedelpan Ze zat al wekenlang in haar cocon Met een burnout en was zwaar overwerkt Haar aandachtsspanne slonk, zo ook haar scope Niet verder keek ze dan haar eigen I-zone Haar conditie en 'mental horizon' Ontnamen haar veel levenslust en hoop Iemand zei 'Kom toch eens…

mijn broertje die onder tafel kroop zoals hij dat ook bij donderen deed Sint Nicolaas die de kamer in schreed slingerde mij tussen schater en hoop ik was wat ouder en dus niet zo bang voor dreigende roede en jute zakken geloof in de mythe begon te verzwakken de twijfel beheerste me al wekenlang tot Sint me vroeg om bij hem te komen en…

Een fragiel klein grijs vrouwtje op een veel te lang wit bed Met de dood voor ogen kijkt ze door de ruit van 't zuurstofmasker dat haar redt De hoop nog niet verloren alles wordt in touw gezet Wij mensen krijgen wel verdriet als we onze familie en vrienden die bij ons horen Wekenlang niet zien maar 't besmettingsgevaar is groot daarom…

ik reed weer met mijn opa mee de ket klapt vuur uit stoere hoeven we gingen in herinnering soms wekenlang naar zee vanuit Heiloo in eerste spurt nog even langs Kapél Maria was hun heilige bedevaarten gaven aflaat en verlossing uit de hel draafden zacht langs Egmond-Binnen uit het klooster hoorden we het zingen en terwijl…

wat me grijnzend deed beseffen dat ik het je niet uit hoef te leggen Ik heb dagenlang geprobeerd om te ontdekken wat ik voor je voel ik heb niet anders kunnen doen dan mezelf in vurig gloeien verliezen jouw warmte in mijn hart ver boven de bevroren kilte te verkiezen wat me glimlachend duidelijk maakte dat jij weet wat ik bedoel Ik heb wekenlang…

Bangladesh een jonge vrouw die achttien uren achter elkaar heeft gewerkt en dat al wekenlang voor het bedrag van een paar luttele euro’s per dag, zakt plotseling ineen in haar hand nog een schattig tuinbroekje voor kindjes aan de andere kant van de wereld zo een als waar het blonde meisje in liep waar mensen zich goedkoop en toch mooi…

* Bijnaam van de Martinitoren ** zakhorloge Het uurwerk van de klok in de Martinitoren in Groningen is eens wekenlang in het ongerede geweest, waarbij de wijzers half vier aanwezen. Het computergestuurde uurwerk moest opnieuw worden ingeregeld. Daartoe werd de klok op twaalf uur gezet, waarna het inregelwerk nog enkele dagen in beslag nam.…

Laat ons allen samen naar de kribbe gaan en voor de armen en zwakken openstaan Jezus moet herboren worden in ieders hart zijn prille start werd wekenlang verwacht.…

Of had dit andersom gemogen:‘Wekenlang zijn ogen’ Mijmer zinnen toch eens af! Spreek niet als een open graf! Hersenspinnen draaiden draf, loefden, haakten, sloven, sleten, Knarsten, knoopten, knipten kaf, om kadavers te vergeten. Bergwaarts braken beetjes brein, doorkliefden graag zijn lach.…

ook is mijn interlockje al lang niet meer verschoond en wordt mijn laatste slipje al wekenlang bewoond ‘k heb jeuk aan alle kanten en ruik niet al te fris gewoon omdat ik al zo lang een geurend zeepje mis mijn huis grenst aan een mestvaalt, zo noemt de buurt mijn tuin, de toiletpot is verstopt en riekt naar geel en bruin mijn aanrecht is…

En in de andere huizen Snakt men juist naar contact Van het voortdurend alleen te zijn Virus wat doe je ons aan Wanneer is het klaar voor jou Hoeveel mensen moeten nog gaan Voordat we verder kunnen Met het gewone leven En als je dan alles hebt gehad Dan krijg je na een crisisjaar Nog even die maand januari er achteraan Wekenlange…