Alle inzendingen over welke betekenissen stel je je voor bij het redden van de ander?

loop toch niet binnen de ingedikte lijnen leg je voeten niet aan banden, ren, voor wat je meer dan lief is schrijf onbegrensd over dat kleine stukje groen waar paal en perk de gestelde ruimte stelen rijg je rede niet in een keurslijf, schreeuw, om wat je meer dan lief is hoe kan een kind anders zichzelf nog spelen…

Voor ik 't vergeet, wil ik je zeggen, dat ik van je hou... jouw ogen en je stem en je gebaren. Wat er van jou maar te herinneren is... dat ik je mis. Voor ik 't vergeet wil ik je zeggen, dat ik je danken wil. Voor je liefde, je goedheid en je kracht en nog zoveel dingen meer wil ik je danken... keer op keer. Voordat de dagen komen, dat…

Van Noorwegen kom je in Jutland: zuidelijke nacht?…

Ik heb een oorspronkelijke geest, die nog het meest houdt van die ene man, zo eenvoudig en bescheiden, die van oorlog vrede maken kan.…

Een droom is een wens, die je hart maakt. Een heel mooie zin is dit. Maar of het er voor mij inzit, Ik hoop het. Mijn dromen gaan steeds over jou. Na vijftig jaren huwelijk. En nog eens vijftien jaren rouw, blijkt, dat ik nog altijd van je hou. Hoewel, je bent mijn man niet meer. De dood ontbindt het huwelijk. Ik weet, dat is een feit…

Zoekend naar een rode Diamant, kan je gedachten Meesleuren, naar datgene waar Rede zich niet huist Klare grotten lokken levens Te zoet opdat ze Niet bezocht wil worden Door enig redebegiftigd zijnde Iedere zorg dient dit Wezen te verleiden tot Het Wijzenrijk, omdat hij Niets anders kiezen kan Welke niets weten wil…

Eén iemand zo hersenloos geen reden voor een bestaan Zomaar een ander beroven van het leven van een bestaan Welk recht te doen zoveel leed onschuldig leven Dappere mensen moeten gaan dit wordt bepaald door een hersenloze Niet te verwachten waar, wanneer, waarom en hoe je laatste dag door een hersenloze…

Wanneer ik dreig te wankelen.. wijs me minzaam op de ruisende bomen van toen de rubberen bootjes op de meren van Ossiach, bereikten wij ooit de overkant ? In de jaren zeventig werd de melancholie geboren, groezelig als een nageboorte die ons om de hals geworpen werd. Later bij thee en zoete koek berekenden wij onze zegeningen en daarvan…

Zo zijn het er tien en zo zijn het er honderd en sta je op Instagram en op fb En heb je je lijf, leeftijd en smoeltje mee, dan zijn het in no time een miljoen of twee Ze volgen je mening, geen oordeel, geen feiten, just fake, nep, onwaarheid, goedkoop, snel gescoord Nou mogen de schapen zich aan je vergapen en danken…

Je mocht komen, ja je mocht komen… En je kwam. Keurig in uiterlijk vertoon. Inwendig kreunend: ‘ Ik wil hier niet zijn.’ Iedereen kwam naar jou kijken. Keurig opgedoft in schone schijn. Maar lelijk door hun kritische blikken en bedekt gemompel in hun samenzijn. Jij gedroeg je goed. Met in jouw ogen de pijn: ‘ Ik wil hier niet zijn…

Ik ben een kraakvis en ben mijn kraakbeen kwijt, is het mijn constitutie of de onverbiddelijke tijd die thans met scherpe tanden het merg uit mijn botten bijt ? Mijn liefste haalt haar schouders op, zo schamper en beschonken, houdt ze van losse eindjes en haar werk dat steeds blijft lonken. Ik breek in bij mijn moeder en neem laudanum…

Wanneer je mijn weekend kleurt met liefde en met alles wat je mij kunt geven, staat doordeweeks het licht op grijs en verdwijnt je kleur weer uit mijn leven. Dan zijn je woorden mijn pallet en schilder ik op doek de kleuren van je liefde waar ik zo wanhopig naar zoek. Maar ik ben geen kunstenaar zie het bewijs, vertaal ik kleuren…

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

welk gelijk heb ik nog als de volle baard grijs van begrip geen wijn wil drinken welk begrip heb ik nog als ik aan zit aan een tafel waar een wonder uitblijft aan de andere kant ik steek uit, steels mijn hand, en ik kom niemand tegen…

Voor mijn lieve kind. Dit gedicht is speciaal voor jou! Jij bent het dierbaarste in mijn leven Het mooiste cadeau wat me ooit is gegeven Jij maakt me vrolijk en heel blij Ik ben jou mama en jij hoort bij mij Je mama is degene die het meest van je houdt Voor mij ben jij niet zomaar een kind, Maar mijn kind van goud. Ik zou voor jou door…

Onze zielen scheerden langs elkaar ranzig en rafelig als oude sole mio dekens. Je moeder zwoegend als een aftands schillenpaard was aan haar fornuis gestorven. We zagen de duiven van je vader roekeloos koerend nu de kat van het gif at, hun vaalblauwe kielen, hun korstige schedels en het ampele leven rond de constateur. Toen we kusten achter…

Bij mij zijn, geeft me vleugels, waarmee ik vliegen kan, dwars over oceanen heen. Die krachtig genoeg zijn, om jou te dragen, en stormen en orkanen te doorstaan, om uiteindelijk veilig te landen. Op een eiland, vol rust en vrede, waar de hemel diepblauw kleurt, en de oceaan kabbelend dit lied neuriet. Bij mij zijn, om voor een heel…

Als de grond drassig is van tranen spring ik over de plas Er spat nog modder op Ik veeg het af en loop door in ferme pas Als de grond droog van zonnestralen verharding geeft op paden houd ik in om stil te staan me te beraden hoe in hemelsnaam die sprong zo licht, zo soepel genomen leek Omdat ik niet ontweek? Omdat ik ergens…

stel je achter gesloten deuren voor en het regende niet zou er dan een reden tot klagen zijn tot bestaan, onverdeeld kon er dan iets misgaan achter wanden van het vertrek stel jezelf voor en tijdsduur bleef hetzelfde beeld nog één keer iets in dat er altijd zal zijn…

Ze zei dat ze een vrouw is Ik vond dat knap…

Ik respecteer jou, jouw gewoontes, de mijne – zijn soms ook niet leuk.…

Pas als je het kwijtraakt Besef je hoeveel het uitmaakt Gezond en fit te zijn Niet te lijden door ziekte en pijn Dus ga het leven "leven" Zolang jou, gezondheid is gegeven Jaag je dromen vandaag nog na Wacht niet tot morgen Of tot je met pensjoen gaat Want straks is het te laat…

Krol was mijn keus; hij maakt nu de beste keus "Ich habe es nicht gewust" mag niet aan onze generatie blijven hangen we weten wel beter, we zijn ouder, wijzer? De wijsheid komt met de jaren wellicht was Krol nog te jong te onbevangen, niet opgewassen tegen die vijfde macht de volksmedia: "volkskrant vloert volksvertegenwoordiger"…

Een kruispunt van falende wegen In een bergachtig gebied Waar de lawines vallen als regen Om hoop te bederven Wilskracht niet meer te verwerven Bang voor het einde van de dag Hoe ontwaak je nog uit deze nacht Schaamte voor je wezen Om voor je medemens te vrezen Maar wat als je vader zegt ‘Ik ben trots op jou’ Lijkt het van binnen Dat…

het licht ontbrandt in z’n kop zoals de zon soms de dag openbreekt waarna het hout verbrandt verkoolt tot het zwart van de nacht en je het van pijn moet loslaten zo gaat het soms met liefde de plots oplaaiende vlam zal gaan dimmen verdwijnen achter beider kimmen en na het echt uitgebrand zijn rest alleen nog die duivelse pijn…

Nachtwolken vluchten zwijgzaam. Een koude ochtend-adem zeilt binnen door de ramen en al spinnend rijpt de dageraad. In het traag ontwaken hoor ik de stilte achter mijn stem en overstijg de roes van mijn dromen. Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt haar zoete parfum tussen witte regen vervagend…

De varens trilden daar; zij kroop tevoorschijn bij de linde, die sluierfantasie, dat elfje. Zie je, zij bestaan! Een elfenkring bij volle maan, dat is allemaal geen waan. Die Godina, sneller dan een kind, bevallig als een hinde. Terwijl ze vliegt, verguldt de zon haar lijf en vleugels. Even rust zij bij water dat kabbelt - een dageraadslied -…

Al lukt de poëzie u voor geen meter, Maakt u zich daar vooral geen zorgen om: Om kromme verzen lachen wij ons krom, Hoe slechter uw gedichten zijn hoe beter. Zit dus vandaag niet bij de pakjes neer. De inkt vloeit toch wel uit de ganzenveer.…

(uit mijn zustertijd) zuster in huis zij loopt op ervaren voeten menig keer geveegd villa, rijtjeshuis of boerderij iedere keer een ander verhaal andere zorgen verpakt in ieders eigen taal voor korte of langere tijd Magda Haan…