Alle inzendingen over wet t-shirt

Iemand van zo lang geleden dat ik niet eens meer weet hoe het was om haar in m’n armen te hebben? Is m’n angst groter nu er niemand is die in m’n armen ligt? Nee, dat zou direct de benen onder je wegslaan. Nu ziet men je slechts langzaam in elkaar zakken door een gestaag toenemend gewicht, dat toch niet verandert.…

weten dat het bijna voorbij is een ander perspectief onvoltooid achterlaten dat leven een nieuwe einder eindigheid is afscheid nemen en verder gaan over de drempel van het onbekende waarover niemand iets weet blind binnengaan een éénrichtingsweg naar het ongewisse…

En toch weet jij meer dan ik. Ik kan wat jij niet kan. Ik doe wat jij niet doet. Ik denk wat jij niet denkt. En toch weet jij meer dan ik. Want jij, jij kent mij.…

om vijf uur in de ochtend schrapen mijn vingers de nacht rechtop en ik bedenk in vol bewustzijn dat ik de vluchtigheid van woorden niet wil overleven los of in een gedicht onder sneeuwwitte sterren het klinkt onzinnig en meer dan zwijgend maar waarom zou ik liegen in of buiten mij de maanverte van uren er is…

Weet je wat een complimentje kost? Helemaal niks Weet je wat een aai over de bol kost? Helemaal niks Weet je wat een goedemorgen kost? Helemaal niks Weet je wat een handdruk kost? Helemaal niks Weet je wat een beetje liefde kost? Helemaal niks Waarom kan ik het dan nergens kopen?…

Ik staar naar mijn gedachten die ik allemaal denken wil maar ik kom niet verder dan nog minder dan een basis ik ben maar zou graag zijn anders dan anderen op een hoge hoogte buiten bereik van iedereen Puur zijn voor mij, en alles wat ik weten wil ziet mij staan en onderwerpt zich.…

waar is Ziet wat collega’s Ook kunnen zien Ze zijn niet blind Ik weiger te geloven In hun gespeelde visuele handicap Zelfbehoud eigen voordeel Angst voor de titel Z`n gegeven macht Zal het zijn Laffe klootzakken Maar Waarom stond ik op Waarom verwijderde ik De duurbetaalde idioot Interim manager Van de angstige damesslaapkamer Zeg `t…

in de ochtend lig je rustig naast me; de terugkeer naar waarheid waarop wit gesteven lakens jou niet anders zien dan je bent ook in wat je nimmer hebt gezegd of in dat wat mijn ogen nooit zagen en zich nu tot namen wuiven als waterdruppels in steeds weer andere vormen van leugens ik wilde jou dromen mijn stem laten horen vanuit…

zo weet ik niet wat ik nog moet gedichten gingen liggen en stemde ons met rijmen goet tegen de nieuwe dagen van een zwak bewind ik ben verder in het duister waar niemand wat nog vindt…

In blad van hoge bomen zie ik je hand, bewogen door de wind wuivend naar een kind. In wit van wolken zie ik je ogen, kijkend naar beneden met een milde blik. In waaien van de wind hoor ik je fluisteren, met een gevoel van rust blijf ik ernaar luisteren.…

Ken jij mij, ken ik jou, of blijft er altijd iets geheim?…

Geen mens weet, wat hem of haar te wachten staat, men zegt: da’s dan maar goed ook, maar voor wie eigenlijk?…

In de houdgreep werd ik genomen, zodat ik er niet meer aan kon ontkomen, werd in de boksring geplaatst, zonder handdoek dan helaas, want had ik van te voren geweten, dat ze me in de boksring hadden gesmeten, had ik bij voorbaat zeker en vast, de handdoek, de last, in de ring gegooid!…

Zij die weten kunnen maar moeilijk vergeten. Maar zij die voelen wat anderen bedoelen, liggen vaak ’s nachts lang te woelen. De eenvoudigen van geest, Genieten daarom het meest.…

onschatbare waarde dat laten we aan iedereen weten Lieve Jesse, ik ben je oma dat wil ik even laten weten Ik kan niet meer zonder jou dat wil oma voor altijd laten weten…

Kennis vergaren - Kennis, meer kennis, Nog meer kennis Is het ultieme doel Kennis is macht, Wij kennen dat gevoel En we weten nooit genoeg Meer willen we, Steeds meer, ons leven Is weten, weten, Weten tot de max Het geweten verdrongen Tot de verste krochten Van de menselijke geest- En, luister goed, Maak je vooral nooit…

Geest die kwetsbaar is Ziel te gauw geraakt Geen weerbaarheid Waar alleen de tegenaanval Lonen zal - Enkel agressie tegen De geest die krassen Maakt in de ziel En alles loopt volgens Een vast patroon dat Telkens meer beschadigingen Achterlaat - er lijkt zelfs Een wetmatigheid te bestaan In het uitrollen van de loper Voor…

Mona sprak in het journaal, een vechtscheiding is fataal, voor kleinkinderen en grootouders. Ze wil wettelijk vastgelegd zien, dat kleinkinderen ten alle tijden hun grootouders mogen blijven zien. Het CDA denkt hiermee, de oude zielen wederom naar zich toe te trekken, maar wat ik je brom; die voornemen zijn na de uitslag van…

Ze had- 't kunnen weten ze heeft 't ook gezien. Ze merkte 't bij opstaan bij 't vallen ook misschien. Ze weet nu wat 't inhoudt maakte 't zelf mee Al is de wereld nog zo boud je knikkert, zelden met z'n twee. Ze had 't kunnen weten maar merkte 't te laat. Vandaar dat vanaf nu voortaan haar deur niet meer open staat.…

Je weet niet wat je weet; en wie je vooral niet vergeet is die geest die je hele leven je kompas zal zijn, en je vormt zonder een greintje pijn.…

als hekel punt, als het op je heeft gemunt verwarring in de hardste ziel, ieder in de slagschaduw van haar eigen natuur niet aan te ontkomen, het antwoord en de uitslag staat te voren vast, in de # van alle vragen, overklast in een reddingboei, waarin in onszelf verdrinken wordt het de eerste of de laatste getelde golf, zonder zelf te weten…

Ik ben klaar voor te herrijzen Ik heb geleden en gestreden Mijn leven was down en onder Ik kwam terecht in zonde Zo werd ik weer gemaakt Zeker mijn gevoel werd geraakt Weer op eigen benen gezet En ik was klaar met de wet Nu klaar voor het toen in nu Niet bang meer voor de klu Lopend door het vuur Hotellova getekend op de muur…

frans meisje lief met je grijze t-shirt-je en je lieve lach je hippe mobiele telefoon een rooie met een camera en je minder mooie vriendinnetje ik ben sinds vanmiddag even na de friet verliefd op je aan ’t zijn zag je me net fietsen langs de franse school?…

Het brood ruikt vers de vijgen zacht de pruimen zonder pit de ochtend zonder schroom ik heb mij niet geschoren mijn tanden niet gepoetst liefde maakt blind de haan op de toren slank draait welgezind rozen roder dan de onze je vindt er geen je draagt een T-shirt van de mijne lila lavendel blikt wat nijdig die ene oorring aan je…

Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

Dit keer was 'k er weer voor een film en om te praten 'k Zag je zitten in je groene shirt Natuurlijk mond op mond gegroet We liepen door hallen, langs trappen Dan grachten met geraniums, de Dom, luisterden naar een zingen Bekeken kruidentuin en zochten 't filmhuis voor kaarten Dan wilden we een soep maar mobiel bleek in het filmhuis nog…

van het hoogste plankje, als enkel vrouwmens uit ons landje ooit heeft ze ’t tot grandslammeesteres geschoten Toen Hollywood haar vroeg, zei ze: ‘Nee, dankje’, de grande dame hautain?…

De geur van gemaaid gras verzacht de pijn, maar 't wachten blijft nog op die ene actie. Dat vaders mislukt zijn, weet jij nog niet. Ja, hij houdt hem nog wel honderd keer hoog. Maar dat hij zijn duizend dromen bedroog, moet jij doen vergeten in 't strafschopgebied. Er schiet een oude reflex door mijn voet. Mijn hele lichaam schrikt.…

wanneer ik zou zeggen dat wij hem moeiteloos hebben bedwongen dan zou ik liegen het heeft wat gekost bloed: zie de schrammen op mijn schenen zweet: je had mijn shirt moeten voelen toen ik eindelijk boven stond en tranen: al dan niet van geluk of weemoed doch voldoening gaf het en daar kracht uit putten kan mooi meegenomen zijn…