Alle inzendingen over wij zijn de verbaasd

Is er een tijd, een moment Dat plots alles anders is Kan zijn, ontstaan Dat liefde zich Openbaart aan mensen Die ooit elders waren In het firmament Die hun tweeling ziel ontmoeten Herkenning, vertrouwen Verbaasd en verwonderd zijn Er is veel mogelijk En onmogelijk duurt langer Eeuw na eeuw schijnen wij te zoeken Rusteloos en verdwaald…

verlangen en dat wij allebei begrepen dat het onderscheid te maken heeft met wat nog haal-baar is?…

Schotse hooglanders kijken verbaasd naar mijn fiets maar negeren mij…

op slag gefascineerd verbaasd, ben ik het die de man op deze foto maar steeds niet los kan laten hij kijkt me aan alsof hij met me spreekt nee, meer dan dat is hij me onweerstaanbaar wij zijn zo door en door vertrouwd, lijkt hij te zeggen de rimpels in zijn huid zijn die van mij de frons is identiek de haartjes van zijn neus volmaakt…

Verbaasd vraag ik mij af, hoe zo'n gekrenkte ziel, zoveel liefde geven kan, zo zonder voorbehoud, en zonder iets te vragen, zo vrijgevig zijn kan, zo teder en zo fijn.…

Maar we vergeten soms dat iedere dag er toe doet, terwijl wij in wezen allemaal lopen in dezelfde stoet... Het ene moment nog naar een feest en even later naar een begrafenis van een bekende die daar ook is geweest.…

De danser onthult verbaasd geheime deuren -- die niemand kan zien.…

Kennen zonder Kennis. Onbegrip begrijpen. Branden zonder vuur. Uurwerken zonder uur. Eén is gelijk aan alles. Méér zijn dan wat of wie? Twee is méér dan drie. Spontaniteit leeft zonder tijd. Is denken zonder gedachten. Is zin zien in onzinnigheid. Mensen worden geboren. Kokend water kookt. Sneeuwvlokken vallen.…

De weg is nog lang waarop men verder kan gaan. Tot in het Eden.…

laatst hadden wij een vos in de keuken mijn broer die schrok daar zo van de koffiekan viel uit zijn handen alles nat, niets bleef er droog maar de vos stond daar en trok zijn lip omhoog verbaasd keken wij naar zijn puntige tanden ksst zei ik, scheer je weg vals beest wat is dat voor een gekkigheid om hier vos te zijn nog vóór het ontbijt…

Verbaasd knipper je met je ogen En zie je het kind naast zijn vader staan, Terwijl een andere vader Iets donkers op je richt - Ik ben het kind, maar jij Bent jonger nog dan ik.…

Maar ik ben toch geen tafeltje riep ze met een verbaasd stemmetje Toen ik haar zei dat ik ooit nog eens een versje zou schrijven op haar…

Vrezen om het leven is als kersen zonder pit Nooit genezen Verbaasd En opgegeten. Zo.…

Spreeuwen honderdvoud Rondedans in avondzon Wij-synthesevlucht…

van duisternis zijn wij op weg naar het verre licht Voor Marc Neyens, medestudent Levensschool, overleden op 13 mei 2010…

Je verbaasde je over het vlotte herstel en bedankte me blij bij 't verlaten en ik verbaasde me over jouw vlotte herstel na je kou.…

geen afscheidswoorden waren er geen tijd om "tot ziens" te zeggen weg was je voor wij het wisten en nog weet niemand waarom als tranen een trap konden bouwen of herinneringen mij een weg dan zou ik naar de hemel lopen om direct jou terug te halen ons hart pijnt nog van verdriet dat in stilte tranen stromen doet want elke dag meer dan toen…

in gouden zonneschijn straalt het blauw het hemelse blauw waarin jij thuis bent al voel ik telkens weer het gemis ook hier omdat wij van je houden meer dan een droom ben jij ons altijd gebleven omdat in onze harten de liefde voortduren blijft tot tijd ons herenigen zal in stralend hemelsblauw vol gouden zonneschijn…

onder hoedjes zonder beatle-haar jongens eten chips net als wij maar anders Amish lijkt een wonder levend met veel zonder…

vanaf de waterkant zien we de trage schepen hoewel in vaste baan bewegend voluit in eigen gang daarboven wolken die in snelle vaart een landschap keer op keer van kleur laten verschieten verbaasd over de vlugge vlucht van een bezorgde zwaluw toeschietend voor het hongerige jong staan wij opnieuw in stilte, met besef dat schoonheid…

Getrokken door het spoor van de tijd, vermalen in de maalstroom van het leven, kijk ik achter mij en ben verbaasd over de velen met mij.…

recht uit het hart als een tsunami van liefde jou overrompelend met zachte koesteringen en lyrische loftuitingen in dialoog oog jij terughoudend en verbaasd over mijn emotionele haast publiek vergetend branden wij woordloze liefde blussen elkaar voor het doek gevallen is…

Wij mensen zijn de golven niet. Wij zijn als water dat stroomt. Wij zijn bloed dat vloeit. Wij zijn de wolken niet. Wij zijn als de wind die waait. Wij zijn adem die door longen blaast. Wij zijn de kosmische straling niet. Wij zijn elektronen in neuronen, die als liefde door onze breinen razen. Wij zijn onze eigen gedachten niet.…

Jongeren beginnen steeds later aan seks. Ze starten niet meer voor hun vijftiende. Zelfs wachten ze tot hun achttiende, of ouder. Ze worden allemaal laatbloeiers. Dertien is de leeftijd waarop jongeren fantaseren. Niet verwonderlijk in een wereld waar seks alom vertegenwoordigd is, op TV, internet radio en sociale media. Juist door die openheid…

o jee wat mij vanmorgen overkwam het snelsonnet had echt geen zin vandaag en zei stoer nee op mijn bekende vraag het schold me uit: jouw vraag is slechts gedram maar ach het viel tenslotte reuze mee het snelsonnet bleek toch mijn kopje thee…

verbaasd kijk je me aan met je mooie bruine ogen zwijgend gekwetst een diepe zucht een traan het is voorbij al wil ik het zelf niet…

vormden een geheel waarin mijn stem verbaasd bleef zwijgen door naar kunst te kijken…

Ik smolt als een klomp goud in jouw armen en mijn liefde werd gehoord door duizenden robijnen twinkelingen in jouw zilveren ogen wat hadden wij het goed samen.…

Het is vandaag Vaderdag een dag die me weinig zegt als verlengstuk van Moederdag wat me ook zo weinig zegt maar vandaag toch een gevoel vader´s lege nest syndroom; gisteren ging zij op vakantie mijn dochter met haar moeder ik hielp, pakte in en zwaaide uit en daar stond ik, en betrad hun lege, vooral stille woning waarin geen leven te…

Via Via weet ik ongeveer wie ik ben iemand onder al de mensen die de stad levend houden en me mijn ziel laten zien mijn ubuntu We voeden elkaar, eten dus elkaar als één lichaam het lichaam mensheid dat hongert om te leven Meer niet, geen avontuur geen toekomst alleen jij en ik hebben die illusies als…