Alle inzendingen over winter OR leven OR feest

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

zacht waait de wind vangt de maan met een handvol wolken de laatste ijsbloemen stralen maar de knoppen lopen niet uit verleppen traag op de ruit de sneeuw verliest zijn kristallen in druppels die langzaam gaan vallen het winterse feest krijgt in dooi zijn finale tijd om voorzichtig wat lente te halen…

heb de sneeuw geproefd in smeltend zachte handen je tanden glansden licht ogen ruimden winters wit liepen zonder paden je evade in eerste voetafdruk ik adamde als gade in ons paradijselijk geluk zijn de wereld rond geweest beleefden daar ons eigen feest niemand die ons groette in ons elkaar nog ongerept ontmoeten…

vandaag het eerste licht dat danst dit jaar warmte opent verborgen dimensies in luchtige frequenties schalks bloeien ogen gekleurde bogen aan contact onbedekte benen flaneren in onzeker wit langs wat zij hebben gemist zonnen is puur feest wij zijn een winter lang niet in het echte levenslicht geweest…

De winter valt in, de nachten helder en ijzig koud, 't is de lente waar ik aan dacht en toch het meest van houd.…

, 1 november, begin van winter en het nieuwe jaar Gesluierd zijn die dagen van begin en van het einde Na de lange winterscheiding komen god en de godin, de koning en de priesteres tezamen voor het heilig huwelijk 'hieros gamos' Op de eerste mei viert men Beltain als 't einde van 't begin en tevens aanvang van de zomer feest…

Er zijn uren Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar. Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen Zonder jou. Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken, greppels. Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare. Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid. En er gaat geen uur voorbij, Er is nog geen uur voorbijgegaan…

Nu op deze wintermorgen voetstappen krakend sporen achterlaten in de sneeuw blaas ik mijn verdriet als adem weg in de kou waar het door de wind zal worden gevangen om in bevroren takken van bomen te schuilen tot de zon mijn tranen omtovert in kleine parels.…

ik heb je profiel weer gezien je haren plukten hemel de kleur kon ik door tegenlicht niet goed bekijken je stem klonk zacht ik zag het paradijs opbloeien en je ogen groeiden bloemen die ik nog niet plukken mocht nog winteren we door feesten trage dagen maar je blikken dragen al een kleur die lente opent in een nieuwe pas…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

Woorden die een uitweg vinden door een manke geest Het leven is geen feest, wanneer de touwtjes trekken……

mijn weg warmde mijn borst leven met jou is alle dagen feest de hele wereld mag het weten schreeuw het maar van de daken roep het van op het mooie minaret leven met jou is alle dagen feest…

In het donker van de winter en de honger van de nacht plots het feest van duizend lichtjes etensgeur waar ik naar smacht Hunkerend naar licht en warmte zoek ik naar een kerstgevoel volg de lichtjes, geur van eten, sporen naar een hoger doel Geur alleen stilt niet mijn honger lichtjes houden mij niet warm eten wil ik, voelen, praten me…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…

sleep me door de winter door deze winter ik zou honderd dagen willen slapen mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel laat me dan door de winter slapen laat tenminste mij door de winter slapen…

Eigenlijk zijn we maar een schijnheilig volk De meesten van ons zijn tegen het koningshuis We zijn tegen de regering waar we onder leven Maar met Koningsnacht en Koningsdag Iedereen gaat naar buiten, iedereen gaat zuipen We gaan allemaal massaal feesten Lang leve de koning waar we niet in geloven We vieren feest we gaan naar de klote we worden…

Voetstappen helder in de vrieslucht, van ver lonkt de lente en de bloemen maken zich al op voor 't grote feest dat alles nieuw wordt, ook mijn hart.…

ik zie je kleuren in het groen verval tot geel en rood weer rijpen je vruchten heb ik kunnen grijpen in het zachte bladerbal jij was vooral het lentense begin de warmte van een zomer ik koester je als dromer maar weet dat winter komt de tijd van rust waarin het voorjaar binnen groeit en bloeit ik feest met jou…

ik rust in de hoeken van mijn geest heb me teruggetrokken van het feest dat leven heet geraaskal en geroezemoes ego’s zijn weer troef in het eenzijdig woordenspel waar luisteraars ontbreken prietpraat overheerst is morgen al vergeten ik ben het zat wacht in de hoeken van mijn geest op het feest dat stilte heet…

ik zag je haren in de zon het licht speelde in blond neigde naar champagne de pas gevallen kleur van een herfstige kastanje je huid nog blank maar donkerde met zonnebank tot zomers buitenleven even sluiten van je ogen het fletse was gevlogen klaar voor ieder feest je optimaal verschijnen deed de winter snel verdwijnen de nachten waren…

Daar valt december met een diepe zucht op de mat, schudt wat met zijn veren gelijkend wit als een dik boek dat bladert van verlangen. Ik doe niet open, lig lekker en lui als garfield voor de haard. Geen wisseling van de wacht, nacht en sterren voor even, geven gemoedsrust en een moment dan gaap ik naar buiten en knipoog een (eigen)wijze…

bij vertrek van de winter staan de dichter en de lente te trappelen van ongeduld mensen moe van koude en duisternis kijken reikhalzend uit naar het licht en groei van 't jonge leven terwijl ik buiten lammetjes zie dartelen blijft het gemis aan tedere woorden pijnlijk doorhameren in mijn hoofd woorden krom als spijkers slaan een bres in het…

Zij hebben een feest, heel onbewust. Zo verglijden stil mijn dagen, kijkend naar het leven om mij heen. Heel blij en dankbaar voor de tijd aan mij gegeven. Ik voel me nooit alleen.…

Januari...opgeruimd- februari...winters- maart...lente- april..oranje- mei...bevrijding- juni...zomers- juli...vakantie- augustus...nazomers- september...herfst- oktober...feest- november...sinterklaas- december..kerst- & oud en nieuw- gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel,. gevoel, gevoel, gevoel...dat is…

voor lente die na de feesten als eerste seizoen gaat beginnen…