Alle inzendingen over wond OR pijn OR klagen

Soms zit ik een beetje in een dip, soms zit alles een beetje tegen Toch mag ik niet mopperen Soms zit ik een beetje in de knoop, soms met mezelf wat overhoop Toch mag ik niet klagen Soms zie ik het even niet zitten, soms is het leven erg moeilijk Toch mag ik niet simpen Maar soms: wil ik even tegen alle raadgevingen in, alles…

Ons land bevindt zich in een koudeput En overal worden records gebroken Er wordt over niks anders meer gesproken We roepen allemaal; 'Het weer is..slecht' Wie kun je nog vertrouwen, niets is veilig Zelfs ijs-hei-li-gen blijken knap schijnheilig.…

Klagers geen nood sprak Oma vroeger, edoch, hoe gevaarlijk is die uitdrukking? Want wanneer men niet klaagt, wanneer men niet vraagt, komt men nergens! Wanneer ze naar de voedselbank loopt, denkt ze aan Oma en haar zinsnede over nood, en weet, dat die vlieger NU niet opgaat!…

“Niet klagen maar dragen” wordt er gezegd Nergens een lichtpunt, alleen maar zorgen Dat gaat maar door, iedere nieuwe morgen Misschien zijn al die klachten wel terecht. Klagen is van alle plaatsen en tijden Je wilt er graag met iemand over praten En voelt je dan niet zo eenzaam en verlaten Maar toch probeer je klachten te vermijden.…

Leg jouw wonden bij mij neer Zo groot en zo verborgen Ik zal ze goed verzorgen Geef mij jouw diepste zeer Herkenbaar, al jouw pijn Ik was wie jij nu bent Ik heb het ook gekend Ik wil graag bij jou zijn Terwijl je in de spiegel kijkt Zie je niets dan al je wonden Verborgen en verbonden Maar niets is wat het lijkt Ik zie…

Niet eeuwig duurt het feest dat ik op aarde zou wensen draag nog de stof van velours en zwart satijn de pijnen zie nog de ellende die er is en hoor het bitter klagen kom leid mij voort tot aan die diepe kloven daar waar die brug nog is waarover ik niet de last kan dragen van het lijden snijd het dan af ik zal niet klagen maar…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Zijn stukgeslagen hand knijpt de katjes in het donker Toch blijkt hij niet somber onder het toeziend oog Zijn zacht gezalfde wond is als een verre pijn die kronkelt Toch springt de gewonde man bij laag en bij hoog te trotseren waar hij eerst bang voor was “De zonde gaat vooraf aan de wonde!”…

Misschien is het ziek Maar voor mij een techniek Stilte en het samenzijn Tot een vriendschap zonder pijn Ik denk het is niet gezond Het is nodig, die wond Een vriendschap zonder pijn Zal het einde zijn Samen denken maar spreken weg aankomen is zeker maar dit is de omweg…

Verdriet en angsten kwellen me Diepe wonden verteren me. Pijn, pijn, pijn om onrecht Wat niet wegneemt dat ik verder vecht. Trachten te relativeren en gebruik maken van je gezond verstand Het werkt helend, sterkt,en gegarandeerd recht krijgt de bovenhand.…

nodig omdat je er niet achter stond zijn ze nu overbodig neem je brieven van mij af leugens die ik bewaarde omdat je nooit echt om mij gaf zijn ze nu zonder waarde zeg je vrienden waar je bent ik heb ze nooit gemogen ze hebben mij niet echt gekend maar wel teveel bedrogen neem je foto van de muur ik kan er niet naar kijken… of wonden…

Koud is je schaduw die ik weer zal vinden als ik je naam achterlaat en je metgezellen weten dat je weer bloedt en jouw bloed hun angsten laat verdwijnen in hun trouwe littekens die geen wonden meer zullen worden.…

Wonden die, niet zichtbaar geslagen aanvoelen, schrijnen de ziel.…

Ben jij mijn oefening in mijn lichaam adem te voelen en te voelen opsteken tot een storm? Ben ik jouw oefening om te luisteren, alleen een vraag te stellen als ik niet verder durf om fragmenten van feiten en verwarring uit te braken in een horten en stoten van stiltes die jij ondergaat zonder comfort, zonder dichterbij te komen…

De wond in de moederschoot Er is geen diepere wonde Een oneindig verlangen Naar wat niet zal zijn Verlies in het diepste van de ziel Door eeuwen heen Totdat het puzzelstukje past In het raadsel van het leven…

Het blijft voor iedereen verborgen al de pijn en leed. Ieder huis heeft zo zijn kruis te dragen in het leven. Proberen niet te klagen. Maar bidden dat God de kracht mag geven.…

ze klimt, in negligé gehuld, op schoot m’n zoon doet alles wat de Heer verbood ik word door vrouw en kinderen geslagen collega’s zijn aan stoelpoten gaan zagen de dure auto is verfomfaaid schroot de maaltijd is een homp genadebrood het levenspad kent louter hinderlagen m’n buurman is volslagen idioot maar verder heb ik niet zo veel te klagen…

Er was eens een dame in Dalen Die klaagde aldoor over kwalen Plots kwam ze in nood En ging daarna dood Doch niemand vernam de signalen…

Oma zei vroeger altijd " klagers geen nood" Nooit gedacht, dat die Uitspraak me nog overvallen zou. 'k ben zo duf als een konijn, Zo suf als een wezel Zo traag als een slak Kortom: vandaag overvalt Oma me met " klagers geen nood" Want het kan altijd erger.…

broeien als een haard die niet wil doven tot uitspraken eruptief de wonden schoonspoelen en onderhuids desinfecteren…

het was de speld die ze niet zocht maar vond in een zee van zoethoudertjes ver, heel ver van de hooiberg ontdaan van de knop was de punt nog intact als een doorn in het oog van de vergetelheid en het speldenkussen vulde zich opnieuw met de roestige wonden van haar dageraad…

ik ben een huis met open wonden toon mijn zwakte niets is verborgen wie wil er verder voor mij zorgen herstelt mijn gevel pleistert mijn zonden ik draag de wonden van de tijd maar mijn wortels liggen diep gespreid ik bied beschutting , rust en zekerheid heet u welkom met armen wijd…

De wonden zijn dieper dan ze lijken. En ondanks dat het is wat ik het liefste wil, Wil ik niet langer meer zo zijn…

niets heb ik nog te winnen de lakens zijn al uitgedeeld de wonden zullen blijven bloeden hun pijn wordt zelden nog geheeld. tegen bruut geweld zijn nog altijd geen helende kruiden gewassen.…

; ik zit vol met open wonden Liefde heb ik jou ook nooit gezonden Laat me in alle stilte verder leven Ga weg, ik heb je immers niets te geven Maar eigenlijk wil ik dat je bij me blijft Jouw gedachten op mijn lichaam schrijft Dat je ondanks al mijn wonden en mijn pijn Niets liever doet dan bij mij zijn…

Het is balen ik moet weer een hulpmiddel halen de reuma legt mijn handen stil het is iets wat ik echt niet wil bij alles hulp vragen de pijn die doet mij klagen zo zit ik eigenlijk niet in elkaar maar ik heb het nu even zwaar ik blijf wel positief maar mijn lichaam is nu gewoon niet lief een dagje zonder pijn dat zal toch heerlijk zijn…

Wie eens zijn stem het glorieuse klagen heeft gehoord, ziet in de nacht hem als een zuil van bloed onder de lage hemel. een stad in vuur, die alles heeft geboet waardoor òns leven leven is geweest. een donker vuur dat eeuwig klagen moet, een donker vuur dat eeuwig klagen zal tegen de zwarte klaagmuur van't heelal.…

Alleen emoties en wonden die steeds weer opengaan. Een blik op mijn lichaam, vermagerd, verhongerd en zo moe. Ik voel je honger en pijn, maar echt, ik geef niet aan je toe. Mijn hoofd vol littekens en wonden. Mijn lichaam dat schreeuwt, "hou van mij", Maar ik, ik vind je een zonde. Begrijp mijn hart, ik kan niet van je houden.…