Alle inzendingen over world wide web

Het is bijzonder triest als een acteur maar niet gezien wordt. En triester nog wanneer door tranen overmand hij echt niet meer om aan te zien is. Het is bijzonder triest wanneer een zanger niet gehoord wordt En triester nog, wanneer door boegeroep des zangers stem gesmoord wordt. Maar het triestigst is wanneer een dichter niet ervaren…

Soms is het of je ogen je bedriegen En of de beelden filmopnamen zijn: Je ziet een vliegtuig in een rechte lijn Zomaar het World Trade Centre binnen vliegen. Die Boeing die in dat gebouw verdween Boort zich nog telkens door mijn netvlies heen.…

Soms is het of je ogen je bedriegen En of de beelden filmopnamen zijn: Je ziet een vliegtuig in een rechte lijn Zomaar het World Trade Centre binnen vliegen. Die Boeing die in dat gebouw verdween Boort zich nog telkens door mijn netvlies heen.…

kleef woorden in een web zuig ze uit klinker huid en plet de zinnen het losse vel verwaait de zijden onbeschreven het web herstelt de honger is gebleven…

Dat we de ‘World Cup’ missen, dat is slikken, We horen daar in Rusland toch te stáán? Ik vind er eigenlijk geen bal meer aan, Het wordt een zomer om zwaar af te kicken. Maar onverwachts is het alsnog gebeurd: Dat het gehele land Oranje kleurt!…

Maar Huxley zou zich in de handen wrijven en zonder uitstel ‘Fake New World’ gaan schrijven.…

plezierresten tussen duin en zee meeuwengekrijs tussen schelp en kwal op weg naar een nieuw leven een geplet blikje achttien september blikvanger van het journaal – World Cleanup Day © Foto - Marjan Sijbrandij…

Ik raakte verstrikt in het web van je woorden die je weefde met ragfijne akkoorden tot gevleugelde gedichten die m'n ziel raakte zijdezacht maar het bleek een illusie en viel uit je web met verpletterende kracht…

gedachten bij jou blijf Als een duivel in mijn fantasie Blijf jij in mijn gedachten zweven Jouw web door mijn verlangens weven Tot ik alleen jouw wereld zie In jouw web ben ik gevangen Een wereld die ik nog niet ken Ik vlucht niet want ik weet, ik ben In het land van mijn verlangen…

en Brave New World is onze nieuwe staat.…

Web in ochtenddauw Schitterende juwelen Geweven schoonheid…

golven gevangen in het web van getijden bestuurd door de maan…

gevangen in je web van verslavende liefde wil ik enkel nog je prooi zijn…

Nijdig als een spin daar zat ze stil in haar web onverbiddelijk…

Radiogolven spinnen rondom mij een web -- van lege ruimte.…

heb uit handenvol herfst draden gepakt wilde mijn web ermee weven heb ze geplakt met luwte en zon in de regen glansden ze prachtig maar de druppels werden te zwaar zij scheurden de lijnen aan flarden ik laat ze waaien zoals het hoort maar de kunst van het web heeft mij altijd bekoord…

Op de melodie van: ‘Joy to the world’ Dank Marnix bad we zijn weer nat de dank daarvoor is groot op dinsdag lekker bloterig veel ruimte dus niet stoterig het water lekker warm massages lekker lang dus danken en danken wij het Marnix bad!…

een gesponnen web doorzichtig als Brussels kant, klassieke bouwstijl…

de dagen lengen Koning Winter blijft nog wat hangen in een web…

voor ‘t keukenraam drie dagen al een kruisspin roerloos in het web…

Een grote kruisspin contemplatief op zijn web doet zich heel vroom voor…

als verlamd zit ik machteloos gevangen in het web van mijn loerende gevoelens…

Condens in het web winter op de achtergrond weer zonnig gestrand.…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

Stijfjes in haar web Zit een goudkleurige spin Geheel onopvallend In een schepping van koper en tin De spichtige vorm van haar poten Vier stuks aan elk haar zij Is in het juiste patroon gegoten Geheel keurig op rij Haar web weeft zij aan bronzen bladeren Elke herfst weer hetzelfde ontwerp Binnen haar vaste kaderen Het is al sedert…

Gevangen in jouw web kreeg de stilte gewicht onmacht liet mij balanceren op de draden van het web ik leerde mezelf kennen zag nieuwe kleuren en ander licht de wind heeft mij los gewaaid gewichtloos vlieg ik verder zweef op de thermiek op geleide van de wind…

even de draad kwijt val dan ragfijn als een spin terug in je web…

Liefde in ons hart leidt tot om elkaar geven, een mooie wereld.…

Jouw zinnen spontaan verweven met de mijne in dieppaarse gloed gevangen onder het gouden licht van de zon bruisende gevoelens stromen zacht langs mijn naakte door nevelen omhulde lichaam…

Ragfijne druppels vloeien tergend langzaam licht dampig tussen onze vochtige lichamen waar verweven draden onzichtbaar vlammen door temperament samengesmolten als een hunkerend naar liefde gesponnen web vurig vlieden verbrande zinnen verstrengeld verbonden daar waar samengekomen draden luiken…