Alle inzendingen over wrong

Nu de getouwen zijn gestorven Eens liep ik in de schemer door de straten En luisterde naar een geweven cadans Als vermoeid van overpeinzing werd ik Bevangen door deze industriële dans De straten ademden een zacht dreunen Een mechanisch kreunen van staal dat leefde Het wrong zich gestaag in mijn genen Dat een ritme in mijn hartslag weefde…

Orang-oetan wrong zich in alle bochten en Bonobo maakte zich kleiner voor hem Zoveel als ze van elkaar hielden al zat hun relatie vreselijk klem Toen hun kindjes waren opgegroeid namen ze eerst nog samen de benen maar al waren ze aan elkaar verslingerd de puf was uit hun liefde verdwenen Orang-oetan besloot dat hij alleen verder moest en…

teveel en onder de beauty van je lijf klopte een verdrietig hart, dat besloot om op gepaste wijze wraak te nemen Na de zoveelste seksbeluste klant spuugde je vol walging in het gelaat van je pooier en na het snelle ontwijken van zijn klap snelde je naar je sombere flat, waar je bang voor extreme represailles je tengere nek in een ruw touw wrong…

Zij was zo tenger dat het wijd gewaad Haar eerder hulpeloos dan groter maakte, Zo kinderlijk alsof het smal gelaat Onder de zware wrong zopas ontwaakte. Maar toen de fluiten gilden, de trommen trilden En gong bonsde, wierp zij zich in de strijd; ’t Was of zij even aarzelde, even rilde, En toen – een ruk, een zwaai, zij was bevrijd.…

de kegel van haar snavel hakt de schors open met de tong likt ze bosmieren uit de pulp morst ze melk over de deinende navel soms peutert ze met geveilde nagels aan zijn gulp scheurt het zegel, dan kruipen er vingers van bijenwas over de blonde wrong, de ontstoken knopen in de broeikas van een etterbuil, een wonde dan kietelt zij de tulp…

Hoe het ook zij of hoe je ’t keert of wendt, al wrong ik me in kronkels dan wel bochten, vier regels nog, dan ben ik aan het end en is de krans wat mij betreft gevlochten. Zo al met al werd het een lijvig lied . . . Mijn tuin? Ach zo reusachtig is hij niet. p.s.…

weken, dagen, uren tranen glijden van haar wangen plasjes vormend aan haar voeten voelend hoelang eeuwig kan duren verwarring en chaos bij iedereen onzekerheid voert hoogtij niemand weet wat te doen moeder en baby staan alleen het kwetsbare kleine jong kan het niet bevatten waar is mams veilige schoot toen hij zich uit de baarmoeder wrong…

en voorzag haar van een kroontje Hij was geen god en dus feilbaar, zij was eigenlijk heel gewoontjes Maar omdat hij nergens and’ren zag, was zij het mooist op aarde Zo leefde hij blij van dag tot dag met het opzien dat hij baarde De tweede dag dacht hij ‘geluk’ en dus was het voorhanden Steeds groter werd de scheppingsdruk, hij wrong…

Dus hadden heit en mem een naam bedacht Voor baby tukje tietje bontje popje De tjerks en hykes vlogen om de oren Het galmde fopje duttje wipje bokje De tiethelm likjes kon ik niet meer horen Later, bij hun eerste tocht der tochten Trok oentsje met broer jappie en de zijnen Met pietertje en harinkje en goal Naar ljouwert, schaatsers wrongen…

In welke wendingen, in welke bochten wrong ik mij, om vluchtend te ontkomen aan hen die mij zochten, me wilden kwetsen, wilden verhoren, de waarheid uit me wilden wringen, het gaat ze toch niets aan al die geheimen, al die dingen. Laat mij met rust, laat me gaan, ik heb niemand toch ooit iets kwaads gedaan!…

Diezelfde handen, vertroetelden, verschoonden, schilden, aaiden, maakten, sjouwden, droegen, draaiden, wrongen, trokken, schreven, vouwden streken en deden nog zoveel dingen meer, dat als ik nu naar die handen kijk, die zoveel minder hoeven te doen dan weleer, ze zijn met recht aan vrije tijd toe, maar nog nooit heb ik ze horen klagen ‘ik ben zó moe…

Neer, door het goud-doorzegen blauw, geselen striemen van schelle klaart die 't heil van open lichten lacht, en de aureate horizon van brede pracht schijnt in een purpren wrong de aarde óm te willen riemen. Zie: vogels draaien gek door 't golpend zonne-zijn dat giet zijn stralen-brand van woeste licht-orkanen.…

naar Ierland, 't is wel mooi daar zeg, Alleen die lui rijden aan de wrong side van de weg, Amerika daar vlieg je ook heen in een paar uur, Maar op dit moment is de dollar zo verrekte duur, Italië leek me ook mooi toen ik in de folder keek, Maar spaghetti komt je ook je strot uit na een week, Zullen we dan naar Turkije, dat lijkt leuk op teevee…

Langs der kom mollige bocht verlokt en leidt ginds de baan, waar, in een wrong van wingerdloof, loom van de gloeiende zon, de hoeve sluimert haar zwoele slaap.…

be Plotseling voel ik mij alleen een vage schim * There's a shadow hanging over me Hangt een schaduw donker om me heen * Oh yesterday came suddenly O gisteren kwam plotseling * Why she had to go I don't know she wouldn't say Waarom ging ze weg o ik wou dat ik het wist * I said something wrong…

't Gezicht was zo bleek in 't zwarte haar, de handen wrongen, de mond borg misbaar, de nek was zwart een hel was 't hart, van daar kwam het zwarte en worgde haar. Met de wind, met de bomen en met al de wolken is ze gekomen, het waren rondom haar grote volken van zwarte nachtdromen.…

En zwaar op haar schouderen drukte het kruis; Bij 't vallen van d' avond ontvlood zij 't gedruis; Zij wrong als wanhopig de handen te saâm, En staarde in het water en fluisterde een naam. 'Ach, neem gij terug thans mijn trouw en mijn ring, Gij dierbre!…

duikelde zij over zijn zinnen struikelde liep de harmonie ten einde nu danst zij paal voor lage heren maar oogst geen schone zinnen slechts geile blikken zijn haar deel ach en hij haat alle mooie woorden met liefde en schoonheid erin tikt kleffe stukjes voor de roddelpers veel later zag hij haar weer in een nieuwe duistere club hij wrong…