Alle inzendingen over zachter

Het strand is wel mijn vaderland, de zee synchroniseert nog monotoon stromen van tegenstrijdigheden. Toch droom ik soms, dat er een hoge boom zou staan waaronder ik mij neer kon leggen, een boom, die breed geloverd in terrassen van takken vogels bergen zou. Vogels, die zingen een voor een, niet tegelijk, en luistrend naar elkaar. Soms droom…

Zachter er leeft weer warmte tussen oude bladeren schuilt een kleine bloem switi lobi…

Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een muisje Kleine tripels door het veld Terwijl de vos zijn streken telt Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een reus Groot dik stappend ploegend, zuigend Kuilen trappend vuisten bol gekneld Mag 't zachter Heel klein Nietig zijn Als in liefde Stroompjes beekjes Kleurtjes…

Lees mijn woorden hardop opdat ze zachter klinken Zing mijn zinnen vloeiend zodat ze minder stokken Leen mijn stem desnoods omdat ik zoveel zachter praat dan schrijf Maar tot dan: lees mijn zinnen liever dan ik ze schreef, zoveel liever dan ik ben…

De tong van een hond is ruwer dan de rappe tong van z’n baas, maar voelt veel zachter aan.…

Jij bent zachter dan het woord zacht Gevangen in een wolk van zoete dromerij Net niet echt Tot je ogen lachen Een woord verloren Zachter dan zacht…

Ik heb de tuinman lief en zijn gebaar dat met het lengen van de dagen zachter wordt en luchtig als bloemennamen in het gras, het wakker gras dat schrijfzaam is en buigend.…

ik heb in u gewoond zonder schoenen een huiske vol water en schokvrij warm, soms achterduims speelde ik in u hing aan de touwen trapte tegen glas moederke, mijn heimwee zij zeggen het niet uw handen op mij waren zachter dan gras…

hun handen voeten en hun oren alles is groot zo veel groter dan ik hun monden ogen en hun ruzies alles is hard zoveel harder dan ik er is één ding dat ik beter veel beter kan dan jij ik kan zoveel zachter huilen zo zacht dat jij me niet horen kan zoveel zachter huil ik dan…

op je balkon sta je in het donker hoor je de regen en de regen die optrekt vanuit Duitsland en maar doorgaat de regen en de regen die je in het donker niet ziet maar wel hoort hard en harder en dan weer even zachter nog zachter nog zachter dan weer keihard en zwaar het tikken op het aluminium het ruisen van onschuldigen…

afscheid van zomer avonden kleuren zachter klaprozen gloeien…

een zachter herfstbeeld: dit eindeloze sterven werpt zijn vruchten af…

Gelukzalige momenten; het verwijlen na de daad, zachter gaat het vlees niet worden, de opstandigheid nog niet paraat.…

er is een nieuwe geur kleuren zijn net anders het licht lijkt wel opstandig verjaagt de schaduw uit de achtergrond ineens zoek ik je mond je lippen lijken zachter dan fluweel en in je ogen blinkt weer een juweel je laat me lente smaken we schreeuwen het niet van de daken beleven het intiem laten aan elkaar het pril ontluikend voorjaar…

Gebaren als taal en teken stiller dan fluisteren is nog zachter spreken. Het liefst zou ik willen zijn beter dan ik ben.…

overal waar jij kijkt is de wereld opeens een stukje zachter en als ik week word zit je zachte stem er vast weer achter je handen zijn gemaakt om mij zachtjes te strelen en je zachte hart klopt omdat je het met mij wilde delen nee, ik ken geen zachtere vrouw en je hebt het vast al gemerkt: dit gedicht gaat niet over jou…

Het licht, het licht lijkt zachter te schijnen. Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn. Maar minder warm, buiten tenminste. Zou de zon .. even rust willen nemen? Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren, willekeurig verspreid over het koude gras. En wij dromen als die vogels vliegen van warme zomers.…

mijn pose voor jou verspreekt zich in verlangen ik voel me zachter kijk door me heen en ervaar onuitgesproken liefde…

jij bent dichter bij mijn dromen koestert sluimerend verdriet zachter stilte voor mijn tranen dan flanel bestaat toch niet…

Stil Stilte Hoor ik om mij heen Geluiden zachter Dan de stilte Verbreken Elke rust in mijn hoofd Stil Stilte…

Gebroken gedachten laten mij in verwarring achter als ik zoek naar herinneringen in mijn geest dan weet ik dat er pijn maar ook liefde is geweest alleen nu veel zachter…

Verkregen vrijheid is standvastiger dan de grootste tanks of het hardste beton genieten van vrijheid is krachtiger veel zachter dan de uitstraling van de zon…

leken bloemen zoveel mooier vlogen vlinders almaar hoger kwamen engelen tot leven gaf jij kleur aan mijn leven kreeg de regenboog nieuwe kleuren hielden mensen op met zeuren viel de regen zachter neer scheen de zon een andere keer klopte mijn hart een beetje harder werd mijn gefluister nog wat zachter hield ik jou dicht tegen mij aan…

wie ik was wat jij bent in een droom was jij de vrouw ben ik jouw man zo intens zachter dan zacht waren wij elkander droomden wij hard…

In jouw ogen schijnt de zon vormeloos en machtig Ik verstevig mijn greep op jouw hand en neem je mee naar de zachtere kant van je gezichtsvermogen...…

In de stilte wist ik altijd wat te denken en te voelen wat te willen waar lagen de verschillen in de stilte alleen altijd of het scheen dat ik meed en vermeed om een zachter leed.…

zachter Een wolf die zo ineen is en zoals regen in zijn vacht hecht en lang lang niet droogt Hoe een wolf dan hoe die wolf dan laven moet?…

wat is er zachter dan wat? wat is er witter dan wat? ik wilde, dat ik wat had…

ik leg je in een bed van geleende woorden sprekend over jouw liefde de schoonheid die daaruit voort kwam van toen het leven nog zachter kleurde tot vleugels je konden dragen…

je sterke lijf is zachter dan ik dacht je vingers vaardig in oneindig strelen nog speelt er ’s morgens na dit zoete delen rondom jouw mond een glimlach van de nacht…