Alle inzendingen over zee OR kust OR wensen

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Wanneer de zee het strand kust kust zij uren lang Haar glimlach in het schuim van de golven Kort trekt zij zich spelend terug.. en kust en kust en kust weer uren lang…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Dwaze wensen verwaait de wind. Zand en zout verstuiven. Niets strooit zij blind. De zee is mijn horizon Zij kust, raakt, bereikt. In haar sferen veer ik op. In haar schoot word ik man. Ontembaar bruist de branding. Zij slijt ieders stom verzet. De zee is mijn aarde. Zij kiemt, voedt, baart.…

De zee is trots op haar duinen. Brekensgereed houdt zij de duinen bestendig. Zij heeft haar kusten lief en kust ze. De zee plant zich voort in het water. De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard. Zij is de moeder van de grootste sterren. De zee is een regen van goedheid, beken het maar, zij is onmisbaar.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee…

Als je kust schep je kunstig een stukje kust, van jou en mij Geen kaper bereikt veilig mijn monding jouw zeebrand heerst, gloeit op mijn lippen Als wij in zee gaan blijven onze monden dan verankert, onze lippen onuitgeblust? Weet, dat als je kust, zonder zee geen kus(t) bestaat.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

haar luiheid toont de zee pas onder de min twee haar golven komen dan tot rust bevroren deining kust de kust…

Het museum heet Ministerie van de Zee -- Er is geen kust meer.…

Wie zegt dat ie ligt wellicht hangt de zee wel aan de lucht en van kust tot kust hangen de wolken mee verenigd als het mist!…

op de grens van zee en land kust de zachtheid van het zand haar voeten die, waar golven naderen, ijlings vluchten verlangen doet haar wanhoop naar vervlogen dagen dat hij vochtige ogen kuste die de zilte zee steeds zullen voeden uit “Amor”…

Van de kust zocht ik toen golven en de wind zij golfde mee door ze huizenhoog te rijzen en ik smeet ze over zee waar in diepe slaap bedolven jij ontwaakte tien voor twee…

Maar nog, met hun verloren wensen, in hun berooidheid, voor de vree die hen omgaf, stonden de mensen, - en zagen uit over de zee.…

Op de eerste kust stond de man met de fles hier waren de verlangens, de wensen de boodschap, de zoektocht naar de mensen vaartuig van de ziel, een diep snijdend mes Gevat in groen glas bereid voor de reis naar zeeën waar de zon nooit ondergaat langs tropische vissen, bergen van ijs tot het land waar water haar achterlaat Op de tweede kust…

het geluid van de zee ademt kalmte en rust en ik ga daarin mee waar het water het land kust…

waar de zee dichters verstaat zoals alleen de zee dat kan heb ik je bij me of niet lief rugzakje, zakdoekje, handtasje het levensvraagstuk opnieuw paraat hoe willen we dat het verder gaat wat is de beste strategie om te overleven.…

Aan de kust. Als het donker naar buiten komt. Denk ik aan de goede tijden die achter mij liggen. Het geeft me kracht. Ook al weet ik niet waarom. Ik hou mijn lippen op elkaar. Aan de kust. Als de zomer ten einde loopt. En de wilde gang weer begint. Aan de liefde voor de zee komt geen eind. Ook al zal ik niet kunnen kiezen.…

de zee kuste mij en liet me geen keus tot over m’ n oren…

Daar waar de zee kust rollebollend op haar strand geeft hij verkoeling…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Wat een heerlijk land Het Zeeuwse land Wat een golvend duin Het Zeeuwse duin Wat een prachtig strand Het Zeeuwse strand Wat zout de zee, zij kust Zacht de Zeeuwse kust…

De zee kust het strand op getijden gedragen maar vindt nergens rust…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…