8941 resultaten.
Het niet begrijpen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 420 De zee alleen heeft
nooit het strand gekust
maar komt met eb en vloed
het levenslot verhalen.
Laat me dan vredig zijn
en anderen verblijden
met luisteren en zingen,
met glimlach en met troost
al kan ik niet begrijpen.…
Het zee-geruis
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.609 Het zee-geruis zal ik nog dán gedenken
als diep in zand mijn hoorloos oor vergaat,
als lichten mild mijn ogen niet meer drenken,
als zonder woon mijn ijle wezen staat.
Naar 't zee-geruis zal ik nog dán verlangen
als naar het liefst wat mij de wereld deê.
Zij zingt de kroonzang aller wereld-zangen,
de op zandig veld neerdonderende zee.…
Neem me mee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 328 Zie hem turen
alle dagen duren
langer dan de uren
stemmen die praten
hij wacht gelaten
tot ze hem verlaten
rouwen maakt oud
zwijgen is goud
spreken geeft zout
dat bijt in de wonden
uit al die monden
geen troost gevonden
hij kijkt over de zee
die eindeloze zee
fluistert: neem me mee…
Marion en Romy van Buuren
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.553 De wind
vlucht alle richtingen uit
de zee
schuimt van afschuw
zandkorrels
rollen als tranen over het graf
'n bloem
als schamele troost
waarop van tijd tot tijd
verdrietig regen valt…
Australian nuts
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 208 Ik kreeg een doosje vol natuur
impressie van het eerste uur:
wel elf gewelfde elfenoren
toetertjes om mee te horen
bosje bollen in de knop
een halve bal met ster erop
onduidelijke dingetjes
met vlakjes en met ringetjes
nootje met een diepe ziel
een schelpje dat ertussen viel
een lieflijk minidroogboeketje
en een soort alpinopetje
De…
Vol ogen troost
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 Kinderlijk tekent zij
de cirkel van liefde
onder de volle maan
haar tenen krullen
in het zand
de zee golft af en aan
kabbelend
een kushand
als een warme groet
naar hem die haar schaduw is
wachtend aan de overkant
vol ogen troost…
Mijmeringen van een ruiter
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 1.588 ach.. net als de zee, golft het leven door!…
Cirkelgang
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 395 Zien hoe je terugkijkt
vol vertrouwen, terwijl ik
niets meer zeker weet
De aarde voelt bewegen
zelfs de regen niet meer troost
het laagste punt opzoekt
Vervolgens stromen
naar zee en verdampen
tot lucht en verder zweven…
Het wiegen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 408 Mijn hart legt hier nog
eenmaal aan, om in die
langzame, blauwe deining
als laatste troost het zo
lang vergeten wiegen voor
even weer te ondergaan.…
Te overzien
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 169 heel dichtbij
dit kunnen we samen overzien
een zee van troost…
HORIZON
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 316 HET KIJKEN
NAAR DE ZEE
NEEMT ME MEE
NAAR HET NIETS
OF HET IETS
WAT IK NIET
LICHT KAN BEVATTEN:
HET EINDIGE
HET ONEINDIGE
HET INNIGE
WAT MIJN
ZIEL TROOST
WANT MET
OF ZONDER ZON
IS ER ALTIJD
EEN HORIZON
Dit gedicht draag ik op aan mijn belgische balcon-buurvrouw en echtgenoot, Zuid-Spanje, 5 december 2010…
Brussel was toen nog een bruisende stad
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 234 naar J.Brel(22-03-'16)
laffe barbaren zijn het
die hebben toegeslagen
ze lieten bloedige sporen na
en een zee van verdriet
wat alom heerst is
grote machteloosheid
graag had ik dit korte relaas
willen afsluiten met wat
woorden van troost
maar ik heb de moed niet…
Carthago
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.071 je ligt
allicht
voor alle eeuwigheid
in 't stof der dagen
te wachten
tot de zon
nog één keer
je genade geeft
blootvoets
kaal geschoren
verminkt
tot in het bot gebroken
de zee
tot troost
bij ebbe en bij vloed
beweent je kroost.…
Zwart op wit
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 329 verschoond door de eeuwige zee van licht
in de taal van mijn hart……
Troosteloos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 322 zandstralende
schurende scherpte
schrijnt
in hoopjes
tegen het glas
hier veegt het oud papier
in knispers over een voorbije zomer
ritselt het vergeten verhaal
over ondersteboven tafels
opgewonden schermen
en standjes
niet te troosten
parasols hebben hun rokken gestreken
in zedigheid
daarachter plaagt de zee de kust
vleit en komt…
De dood deed je even blozen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.818 op weg
Vind je troost bij al de matrozen
zo genietend van het leven
de dood deed je even blozen…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
Troost
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 250 Uitgesteld rouwen
Soms weken later,
soms maanden,
zelfs jaren
Omdat het niet eerder kon
Te onverwacht
Of juist verwacht
Te pijnlijk
Geen ruimte voor de pijn
En is die ruimte er dan wel,
een tsunami aan verdriet
waar alleen de donkerblauwe zee
troost biedt…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 en kukel en ik kraai
Wij maken van beroep lawaai
Zo maak ik hopen en ik graaf
En ik hinnik, spring en draaf
Ik ben nachtegaal en zing
Zo heeft iedereen zijn ding
Ik rook, dus ik ben
Ik headbang, dus ik ben ook
gek, dat je zo kunt ontaarden
Maar ach, laat een ieder in z'n waarde
Je hebt er ook die zijn er voor de gezelligheid
Als troost…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
alles hernieuwt
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 644 doorheen de vertedering
in woorden van troost
weerklinkt verzuchting
schuilt nog de hoop
dat alles hernieuwt
als een zee van rozen
buigzaam in leven
vol kleuren vergaat
om nooit te verdwijnen
naar dromen toe
jouw stem nog heel even
een zucht laat gaan…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Regen (haiku)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 Droogte ingehaald
dankzij de winterregens
herleeft de natuur…
Een Hemels wonder
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 duikt in schoonheid onder
met diamant getinte stralen
smelt langzaam de horizon
in alle poëzie talen
troost ze mij
door haar verleidelijk lonken
met een lichtstreep
van tintelend verlangen
wil de zee
een laatste glimp ontvangen
deze dag brengt geen nacht
immers de maan loopt wacht…
Levenscyclus
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 693 Tranen
Troosten
Helen
Helpen
Aanvaarden
Leven
Zijn
Toekomst
Vandaag
Hier
Nu
Binnen
Buiten
Beleven
Geluk
Bestaan
Jezelf
Spelen
Lachen
Voelen
Dansen
Liefde
Licht
Warmte
Zee
Zon
Sterren
Maan
En zo zal iedere levenscyclus weer opnieuw gaan.…
Door de liefde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 Door de onpeilbare diepten,
van de zee.
De dapperen zullen ons troosten,
maar niets of niemand,
geen mens gaat met ons mee.
Alleen de liefde in ons hart,
zal bij ons blijven.
Liefde zal zoveel sterker zijn,
zoveel sterker zijn dan smart.…
dagje Vlissingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 380 je hoeft niet eens 't water in
om te verzuipen
zee en lucht
't is één pot nat
paraplu's sneuvelen
aan het regenfront
plassen fronsen boos
om de drieste wind
verlaten terrasjes schuilen mismoedig
onder drijfnatte parasols
in café 't Anker vinden we troost
en een Bossche Bol…
Overwinteren
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 515 Die voelt
dat er gewoeld wordt en ik schiet
mijn schelpje in. Anders voelt
de woeste woeler mijn verdriet,
mijn tere huid. Was ik wel heel?
Mijn schelpje (heel vreemd, dat wel)
blijkt functioneel, een huis! Het kil
getik weerklinkt alleen wat schel.
Vogel voor aap, de slak zegt gaap,
hij maakt een vlies, valt dan in slaap.…