Alle inzendingen over zee OR wind OR meeuw

Als je me zoekt kom dan naar de kust waar golven ruisen meeuwen zweven de wind zingt de zee zacht het strand streelt je kan kijken tot aan de horizon daar zal je me vinden.…

de zee schrijft rimpels in het zand de wind speelt ritselend met een krant witte zeilen schitteren gekleurd zonlicht de zee zucht en klotst haar geur vervliegt in de wind meegenomen door eeuwige meeuwen schelpen zwijgen nog steeds honden lopen achter hun fluitende bazen hier ben ik altijd thuis…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Hoor hoe de zee ademhaalt De meeuwen alsmaar krijsen De wind het zand laat sissen Mijn stem vervliegt... Voel het striemen van het zand Voor je gezicht verschijnt een hand Ik ben bijna aangeland...…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

wind giert meeuwen woest spat ruig zee brult leeuwen kots zuurt huig zout bijt lippen touw snerpt strak boeg op klippen ik een wrak…

en de meeuwen? en de zee? en jij ? wijst alles dan naar het achterlaten? kan ik mij nog laten aanraken door eb en vloed?…

Het laatste uur in het gezelschap van de zon, de Ierse Zee, de golven de wind, de klapperende zeilen na verandering van koers Achterover leunde jij gleed zijdelings weg Het lichaam koos het moment om weg te gaan en jij verdween in het schreeuwen van de meeuwen boven de zee, het land de stad en Amsterdam…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit elkaar…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit…

Zon zee en golven meeuwen vliegen boven zee naar de horizon.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Afvallige twijgen kruisen hun degens willen zich met de onstuimige wind bewijzen. Het uitzicht vindt zich aan de zee waar de ene meeuw de andere het fluisteren beneemt.…

zag je hoe kalm de zee werd toen de wind zich terug trok hoe luidruchtigheid oploste in stilte zag je hoe zacht achtergebleven vogelveren zich lieten vallen op de platgetreden grond van het verlaten strand zag je hoe stil het werd toen de meeuw het verloor van de elementen en strandde op het zand…

Ik leg mijn oor in het zand en hoor de zee zo-even aanstoot gevend. De wind ontwaakt en gaat liggen onachtzaam op zijn andere zij. Met ringen van wier om de enkels, zij voert de zee aan in mijn hemd, in haar hand een wepele meeuw. Zacht sluit haar mond mijn woorden af.…

Het schrille gekrijs van de meeuwen, als een oorverdovende stilte. Het eeuwige gevecht van de zee tegen het zand, een strijd die onbeslist zal blijven. De gierende wind die als een zachte hand door je haren waait. De gloedrode zon die de zee in brand steekt en dan dooft, als een wakend oog dat zachtjes slapengaat.…

Ik zie de golven, woest en onstuimig, net zo onstuimig , als mijn gevoel voor jou Ik zie een meeuw, gedragen door de wind, net zoals ik jou, altijd met me mee zal dragen Op mijn lippen, proef ik, het zout van de zee, of zullen het, mijn tranen zijn...…

er is geen wind er is geen verhaal zo warm als jij zeg je ik woon te ver van zee af om op de golven te drijven de meeuwen te dragen die in je hand wonen en waaraan jij je leven hangt als oude jaren op jonge bloesem ik woon te ver van zee af om me nog langer te laten wiegen door een handvol blauwe dichtregels zo warm als jij…

De vertaling van de Joodse tekst: Jeruzalem van goud En van koper en van licht Zie, ik ben een viool Voor al je liederen De heldere lucht boven de bergen De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim…

onverstoorbaar tegen blauwe lucht recht de meeuw zijn rug en slaat in regelmaat de vleugels uit op warm zand krioelt de mierenhoop geeft winters wit met mate bloot en smeert tegen verschraling in herhaling kuiven golven wit van rollers in de branding bij een door wind gestuurde landing zon en zee een meeuw en blauwe lucht ingrediënten…

Vanaf het strand kijk ik omhoog Naar regen en wat zonneschijn Aanschouw de flauwe regenboog Hoor en zie een krijsende meeuw Natuur in al zijn schitterende vormen boven zee Draagt deze door wind gedragen witte vogel De ziel van een verdronken zeeman met zich mee…

wanneer ik eindelijk na lange jaren de zee weer proef haar branding mij omsluit en tomeloos geraas mijn oren splijt wanneer meeuwen krijsend kleven aan de wind snijdend zand een gat slaat in huid en tijd dan adem ik weer oorspronkelijkheid…

Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen, zochten wanhopig hun weg naar de winst, de glans van het brons spoelde weg van hun hielen - de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…

Mijn ruimte is niet rond en er ontbreken hoeken er zijn geen levende wezens die iets achter mijn woorden zoeken meeuw van de zee mag ik jouw nieuwste ruimte zijn ongenaakbaar voor mijn eilanddroom geef mij maar wolken zonder zorgen misschien komt er een luchtbrug voor jou meeuw van de zee om te vliegen in herziene werkelijkheid je raakt…