Alle inzendingen over zeemeermin

In de avond verspreidden zich de geuren zoals de jasmijn van mijn geboorteland Jij was een zeemeermin pas aan land gekropen met gladde, nieuwe benen in plaats van een vissenstaart Ik mocht je leren goed te lopen van Lotje in de lange Lindenlaan In de schaduw dichtbij een vijver schuilden we onder een treurwilg vanwege de prikkende zonnestralen…

Die kolk is diep, erin bleef achter een zeemeermin ze lokt jonge mannen en sleurt ze de diepte in. Op de bodem van dat zo peilloos diepe gat staat een koperen ketel met daar onder een schat. De duivel heeft de kerkklok gejat in de kolk onder water luidt hij die even later.…

zonder mij met je ogen vol zand in ‘t dorre land en laat het schone argeloze bloeien groeien tussen de koeien van het lage land in het met dauw bedekte gras vredig dwalen op ongerepte plekken van zuiverheid en lieflijke onsterfelijkheid wij trekken niet met je mee op wilde zee met woeste schuimkoppen om de mond waar de zeemeermin…

warme douche Met in zijn lijf een tinteling Zijn lokken, waar de geur in hing Van hun parfum, betovering Die hem beroofde van zijn zin Een nevelwaas ontnam hem kracht Om overgave in te tomen Bedwelmd geraakt door hun demonen En bezeten door hun macht Ook bij Charybdis was Pallas Zijn lichtend pad, beschermgodin Van eilandnimf tot zeemeermin…

dan tikt ze op m'n raam en roept: het is weer tijd we gaan vliegen jij en ik dan mag ik achterop haar turbo-bezemsteel ik hou haar stevig vast bij elke grote luchtzak we vliegen via de melkweg naar Pluto om te aaien dan snel door naar Mars voor een pure lekkernij daarna bij Neptunus zwemmen onder zee heksje voelt zich als een zeemeermin…

In de Museumhaven heb ik gevreeën met een aardige zeemeermin. Ze ritste zo haar vissestaart open. Het kan dus. In mijn woonboot aan de Kattensingel verzorg ik bijna honderd zwerfkatten.…

Op de watertoppen, als zeemeermin bejaard. Genietend van de vruchten, die het leven me gaf. Lachend, zingend, proostend, hef ik het glas.…

er barst een kern van liefde in de liefde open, zij spartelt blij, een stoute zeemeermin, en meer van hen dan meetbaar is komt in de golven vrij. het wrijft haar naam in hoge, droge duinen uit, en ‘s morgens leest de zon de letters weg. er kwam verlangen in de zee van het verlangen.…

Voor jou dans ik de regenboog en treed de hemel zachtjes binnen golft de liefde hoog bevrijdt jouw zoete lachjes Van zeemeermin en zonnegod droomt in de knop der minne een hartenklop haar bloesem bloot zeer wulps in den beginne Was Eva Adams rechterhand verbannen ver van schoonheid regelrecht naar niemandsland waar niets nog op een god…

Na het weggaan, huilde je tot het stopte de opluchting bleef uit, het hikken begon Je krabde de droge plekken op de huid er zouden korsten en littekens komen je kneep in het vlees tot het verkleurde rood en geel in het paars blauw Een zeemeermin willen zijn oceanen overzwemmen want het water zou je dragen, voeden en verwarmen kieuwen zouden…

vanuit de welvingen wenkt zeemeermin Minja de man bij haar te komen voor een ander bestaan in het diepe zeerijk waar aardse kwellingen vergeten zullen worden brullende storm teistert het wijde water in 't grimmige nachtdonker speelt de zanger moedig een reuze bliksem schittert de verlangde vrouw verschijnt op de ziedende schuimbergen…

had het al lang verwacht maar kano, sloep of optimist polyester romp of houten kist al is die boot 'n tweede verblijf en heus gezond als tijdverdrijf ik wil niet zeilen 'k volg nu een cursus theorie 'k begon er aan uit sympathie al weet ik nu wat reven is en kan ik zwemmen als een vis al ken ik vlaggen en bebakening al word ik morgen zeemeermin…

Alleen mijn hoofd deint boven het watervlak, beweegt de mond als sprak het, een verbaasde zeemeermin. Er is geen einde en geen begin aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden, alleen dit wonderlijk gespleten lange heden. ---------------------------------------------- uit: Parken en Woestijnen (Amsterdam 1940)…

dagen en zijn nachtelijk ontwaken meer weer de tijd voelt als helende wonden zorgen opgeborgen Donderdagen donderslagen Heden en ten dage Speels dwalende woorden vormen namen heruit gevonden Hemelse maanstanden Datums die vervormen Daggroet in de nieuwe morgen Uitgezonden Jarig schrikkeljaar Plusdag haar dweilende maart minzaam zeemeermin…

't Zijn allen haters van het vinkentouw de vloeraanvegers en de handenschudders blinde politieke aardverschuivers steeds dieper dompelen ze ons in rouw De zeemeermin draagt haar met paardestaarten uilen dragen water naar athene alweer marcheert napoleon naar wenen dolfijnen dragen zeemeerminnenstaarten Een radar pikt een drone,…

Hoe bruut je op de honderd meter vrij ook bent, voor mij ben je een exotische zeemeermin, nee, een ranke, gracieuze dolfijn, die hart veroverend door het water schiet, een dolfijn zoals alleen een dolfijn kan zwemmen.…

alle donk're dagen gedweept haar foto was op 't internet oh lieverd 'k werd retteketet m'n hartslag reddeloos opgezweept toen kwam die foto in 't lover jij keek ineens zo vrij en losjes staande - roekeloos in bosjes ja ha ik zag ze wil 'n jonge lover er kwam opstand van achter de begonia's de heren van stand pikten het niet meer…

Een zeemeermin met reusachtige borsten van slagroomgebak op ijshockeyschaatsen draait als een geile vlinder pijlsnel in het rond, op zoek naar een vis met zware kloten. Vuile kerels, genoeg in dit land, zuipen zich te pletter aan het dampende bruin en zakken door de bekraste waterdeksels.…

Ze zocht een anker, dat kon wachten een hou vast voor een nieuw begin Wel zonder Meer, die liet zij achter wat moest ze met die zeemeermin?…

ons schip vergaat met man en muis Als de Titanic in zwart-wit mijn huid wordt wit als mijn gebit 'k verlang naar kade, goede ree, mijn liefste in haar legerstee Ik heb genoeg gekauwd, mijn zus bleef achter in de Kaukasus maar dat boeit niet en evenmin deert mij die Wanda zeemeermin We zitten er nu midden in het water stijgt, de mast…