Een twee -zonder mij

pak je kameel
twee kruiken
één voor links
en de andere
voor rechts
gevuld met vloeistof
van eigen maaksel
en trek de
woestijn
in lief
zonder mij
met je ogen
vol zand
in ‘t dorre
land
en laat
het schone
argeloze
bloeien groeien
tussen de koeien
van het lage land
in het
met dauw bedekte
gras vredig
dwalen
op ongerepte plekken
van zuiverheid
en lieflijke onsterfelijkheid
wij trekken
niet met je mee
op wilde zee
met woeste
schuimkoppen
om de mond
waar de zeemeermin
met ‘t gouden
hart de
kinderen komt
vermaken
om te gesar
van ‘t zeemonster
te staken
adieu lief
tot de morgen
van ontwaken

Biografie van deze schrijver

Niet Mee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 73