Alle inzendingen over zeep

Die mensen kwetsen Dat kan toch niet de bedoeling zijn Zo af en toe wat harde woorden Veel te betrokken, want In de woorden enkel schuilt het venijn Gedachten op papier gezet Geen levensstijl pur sang Ik dacht dat u dat wel begreep Ik schat de mensen te hoog in Ze voelen zich toch beledigd Willen mijn mond dan wassen met vloeibare zeep…

Gestuurd om een onsje van het een of ander wachtte ik stil in schemer dromerig starend naar de bakken met suiker, zeep en stroop de donkerbruine zakken waar vrouwkruidenier in deed luisterde naar de verhalen van vrouwen met tijd wie er ziek was en waarvan hoe het ging met psst, psst, psst.…

Vind jij sokken of een boek zeep een geurtje doos sigaren misschien een liter jonge klare of T-shirt met een korte broek een dik gebreide das of sokken CD van Bløf een onderbroek zijden strop schildersdoek een Staatslot om te gokken wordt het een dagkaart voor de trein optische muis bij de computer wordt je leventje nog zoeter door een…

water in hun onverstaanbaar patois bedelaars, straatdiefjes, straatmadeliefjes rollen met hun donkere oogjes vingervlug je zakken leeg weemoed klinkt door de hese "paloma blanca" terwijl krijsende meeuwen boven de vismarkt zweven en overal het blauwe klotsen schuimend als de welbekende lavendelkleur van haar zeep…

Aan elke heer die bellen blies in haar hoofd van waspoeder en zeep bood zij haar mond van eeuwen aan, haar hele ziel in ondergoed, opdat zij niet voorbij zou gaan. Maar debuterend in de malle troost van kinderneuzen vol met snot, heeft zij voor eeuwigheid geen tijd.…

Carbonaat en acetaat Twee bazen naast elkaar De een die heeft een koolstof meer Het scheelt bijna geen haar Ze bruisen graag met zure dingen Van haring tot een zure bom En besluiten in een korte duur Van neutraliseren word je dom Ze blijven lekker bazig bezig Op hun laatste tandvlees ongezond Creativiteit om zeep te helpen Blauw schuimend…

Heb erg in de tonen en noten bij deuntjes die repeteren herken je de instrumenten laat niets het geheel om zeep helpen. Beelden, niets is zo wonderlijk bomen worden heldere sterren kledingstukken ademen en leven ze blijven ook naar mij kijken.…

Ik neem een bad in zout water waar zwaartekracht niet bestaat Op het blad ligt een nieuw stel van dezelfde kleren klaar Er is hier geen concertzaal en geen buiten om te wandelen alleen een plantenkas waar ik graag geuren snuif vrij van mensensporen de huidcrèmes en de zeep waarmee wij, getelde bekenden ons onderscheiden En als ik moeite…

Moeder was kruidenierster in die tijd een zware job de waren werden afgewogen gort, meel, groene zeep en drop erwten, stroop en koffiebonen suiker, zout en cichorei snoepjes in glazen stolpen stonden op de toonbank in de rij.…

Ja vos die in mijn deken woont, heus wolf die op mijn kussen ligt – jij ruikt straks net als ik naar groene zeep. ------------------------------------ Uit: Slapen bij een warme man, 2008.…

Een waardige oude dag , wordt zo om zeep gebracht. ---------------------------------- Ouderen ziek door betutteling Uitgegeven: 13 oktober 2008 12:38 Oudere mensen worden in verzorgingshuizen en ziekenhuizen vaak op een betuttelende en neerbuigende manier aangesproken.…

Ooit werd hier groene zeep gemaakt. Nabij de Eem, die tijdloos stroomt. Nu wordt hier toekomstige tijd, uit vervlogen tijd gemaakt. Mensen kunnen hier weer komen kopen, van hetgeen ons land te bieden heeft. Boot brandt hier goddelijke koffie. Hier bakken bakkers zalig brood.…

ze huist in dozen door een vrachtwagen gebracht bestek en borden reeds terecht glazen in de nieuwe kast zeep en washand op de tast de rest is nog een labyrint waar geen mens zijn weg in vindt behalve zij die de codes kent met stift geschreven op elk pak haar kleren sprokkelt ze bijeen uit deze en gene mand ze stapelt op en af elkaar…

erbarmelijk dat stierenrennen afgelopen Spanje's zomermaand mensen schreeuwend op balkonnetjes of langs de weg staand heeft alcohol misschien de overhand gekregen of aan bepaalde sadistische karaktertrekjes gelegen touringcar chaffeurs stelt u dit tevree neemt u DEZE mensen echt mee daar straten volgesmeerd met gladde zeep…

Een kennis van mij wel, want die heeft zijn huis in Memphis bezocht en hij stond ooit in de kamer waar Elvis zichzelf om zeep hielp en waar hij zijn televisie kapot schoot. Elvis leed aan obesitas en hij was een notoire drugsverslaafde.…

De zeventiende eeuw had schaduwzijden Naast meesters met penseel de heer met zweep De slavenhandel was een gouden greep ‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden We maakten winst en werden onbescheiden We gingen telkens vol begeerte scheep En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep We dreven mensenhandel, zaaiden lijden Erken nu het voorvaderlijk…

Wat is geschied komt niet meer terug: het blijft verdwenen, onbegrepen, je kunt het wassen, wringen, zepen: wat is geschied komt zó niet terug.…

verstrengelende benen omklemmen mijn ziel innig gelijkgestemd in een klampende reflectie in het vruchtbare dal waar kometen vergaderen de aarde in een grijs gevaar slachtoffer van dit tijdssyndroom de kansen van slagen zijn nihil onrechtvaardig eigen schuld toch kwaliteitsbeheersing is onheilig volken veranderen en groene zeep helpt…

nooit was je er zo duidelijk als nu je niet meer bent nu de anders drukke telefoon zwijgt als het graf de thuiszorg niet meer belt de dokter evenmin je zeep niet meer opraakt of je speciale kaas geen baterijtjes voor je hoortoestel geen zakdoeken of ondergoed geen weekend meer bij jou of jij bij mij in huis ik mis je in de dingen die…

Nog even nog even op de zij liggen inhaleren en uit zwaar eventjes nog gisteren op toekomstige wijze zoals het zegt, zoals het je zou toekomen straks is het weer links rechts links het bubbelt en ergens is een loopplank van essentie het troebelt van mensen om je heen, heden spat steeds weer open rechts links rechts en ontwijken van zeep…

Terwijl Woerd de eend mondvol snatert met Palmolive zeep, knijpt de pimpelmees pimpelend weer de Colgate tube leeg, lakt het roodborstje zijn kleine nagels L’Oreal bruinrood, en droomt de zilvermeeuw in ’n Sibel stoel van de zilvervloot.…

Ze heeft wat, met azijn en ik laat haar ze heeft niet veel met alle middelen die je gebruiken kunt zoals: Ajax, cif bleek of zeep, geef mij maar azijn, zegt ze! Kijkt ze zuur dan, vraag je me en ik zeg: ze lacht de hele dag, heeft humor en is lief doet wat je vraagt- en meer maar als ik een keer zeg: gebruik dat eens!…

Genoeg nu, spoelt uw mond met zeep en honing, het is toch maar een spelletje, zo’n worpje dat mag ’t humeur niet schaden, dus: bedeest! Maar … één punt en je bent des eilands koning, haast nonchalant bouw je een nietig dorpje, dit kleinigheidje telt voor jou het meest…

ruikt naar jou Iedere kamer een eigen geur De spullen ruim ik op Terwijl ik de lucht inadem Die jij decennia lang geademd hebt Met ons en met je grote liefde Daarna vele jaren alleen Dapper strijdend totdat je adem stopte De kopjes en de glazen Waar gaan ze heen Een nieuw leven tegemoet Bij een ander Mijn handen ruiken naar zeep…

Met een souplesse waar een olifant die op ballet zit jaloers op zou worden springen mijn ogen naar het punt waarop de wekker aanstaande mijn dromen om zeep helpt. Het is weer ochtend en de schreeuwerikken in mijn dakgoot bevestigen dat.…

éénmaal omgedraaid heb ik meelij met jouw simpele ziel omarm je dan stevig ruggewrijvend en geef een kus op je voorhoofd neus en mond mijzelf voorhoudend dat je het nu wel begrijpt begrijp ik het wel waar ik mee bezig ben Kreeg Judas ook geen kus op zijn voorhoofd Marlon Brando in The Godfather Idem Dito voordat hij iemand om zeep…

met stijgende warmte wast het water tot aan verstomde volkse monden ploft het gepofte klootjesgeld als uitgeblazen bellen zeep buiten de greep van aandeelhelden vereerde god van groot gewin aanbeden om zijn schijnbeloften van geluk dat wordt gekocht vraagt steeds meer mensenoffers er wordt met bloed gegokt vanaf een verheven machtsbalkon…

een weg uit de kou door de rozen rechts, de lelies links rood en wit dwarrelen de blaadjes achter ons We zijn met velen morgen met meer er rolt een donder door de wolken de kinderen worden onrustig de ouders halen hen naar huis onderweg glimmen ze nog van vrijheid, thuis sluiten ze de deuren met besmette handen er is niet genoeg zeep…

Zon-stralen, gij, 't zij, waar in de woestijnen Of land-, of zeeë-vlakten en eindloos deinen, Uw rustloos licht op lege leegten rust, 't Zij gij de heilige kracht of 't teder kwijnen Van uwer liefste kinderen kust,- Geen nieuwe straten stichtte ik, want ze vallen Luchtiger dan kaarthuizen in elkaar; Geen nieuwe gods-dienst vestte ik: als zeep-ballen…

Jij geurt naar zeep en suikerbonen, naar zoete melk en kindersnoep, om dan weer neuzen te doen krullen als jij plots ruikt naar babypoep. Er wordt met koopjesjacht begonnen, kadolijstjes worden aangelegd, de gekste troetelnaampjes verzonnen, de raarste versjes opgezegd. Jij bent een bron van fiere plicht, van onvervalste zaligheid.…