Alle inzendingen over zeggen...

je hoeft niet in woorden te praten met mij je hoeft niets in woorden te zeggen je hoeft alleen maar en dat is genoeg je arm om mijn schouders te leggen…

Dat mijn lijf heel even spreekt Als ik je stem hoor Daar doe ik het voor Dat mijn pupillen groeien Als ik in de jouwe kijk Het voelt zo rijk Dat mijn adem even stopt Als je me aanraakt Dat is wat me zwak maakt Zwak maakt voor jou Maar ik kan het je niet vertellen Je bent nu vrij Rust zacht mijn engel En wacht op mij…

Weet ik niet wat ik moet zeggen. 'K weet het, het klinkt misschien wat stom. Maar iemand die je amper kent die mis je niet. Da's wat ik ervoer. Toen ik jou na al die tijd weer zag, al ben je dan mijn broer.…

En dit wilde ik u zeggen: Voel mijn hart! Het is het hart eens mans, zo vaak gebroken, maar toch herrezen boven ramp en smart en weer in wonderbare jeugd ontloken.…

als een firmament vol sterren mij niet meer kan bekoren of ik van verre de stilte niet kan horen dan sta ik stil en kijk omhoog en zoek ik mijlenver in de zwarte hemelboog naar die ene ster die mij kan vertellen dat eenvoud 't raadsel vindt maar niet kan voorspellen hoe het leven zich windt ach, als sterren konden spreken zou 't…

weet je dat ze schaakt alleen win jij geheid Ik heb je zoveel nog te zeggen wat je eigenlijk weten moet het is soms moeilijk te beseffen dat je dat nu nooit meer doet ik heb je zoveel nog te zeggen en in de hoop dat je me ziet zal ik het voor je zingen in dit lied En je bent al zes keer opa de familie groeit maar door de jongste is…

laat ik het zo zeggen nee nu, het ijs weer dunner wordt de bodem omgekeerd als roerloos spiegelland bijna vervalt in vroeger staat het oude kind dat dragen wil en alles ook verdragen heeft dat kou verhulde en licht weerkaatste met vastgeknoopte schaatsen losjes op de rug nu spreek ik – niet van toen – na vele winters op een rij…

Vroeger leerden ze me lezen en schrijven Tellen en rekenen Iets over nog vroeger De aarde waarop we verblijven Over de bloemetjes en bijtjes om ons heen Maar dan ook echt over de bloemetjes en de bijtjes naar het scheen Ze vertelden niets over jou en mij Ookal wist ik niet eens wie je bent Over hoe je harten breken zal En dat ik…

Ze zeggen ik ben een Johanneskind, ik arme ik weet er niet van, toch steek ik de brand in het hout dat het vuur mij laai, ter eer van Sint Jan. Gespelen komt aan, en dapper gedaan, zo moedig als ieder dat kan, gedanst zij de dans bij het woedende vuur, de dans ter eer van Sint Jan.…

Zijn verstand rijdt Kilometers achter hem Luidtoeterend In een wagen Luisterrijk is hij De wielrenner Zonder oortjes…

alleen maar bang is voor wat De mensen zeggen…

word ik duizelig als ik hardloop kortademig snel eet krijg ik een opgezet gevoel veel rook dan ga ik hijgen veel drink dan word ik zat veel eet dan word ik vet veel zon dan krijg ik zonnebrand veel verdien dan word ik rijk veel uitgeef, ja natuurlijk arm veel weggeef steeds gelukkiger veel krijg alsmaar inhaliger wat ik hiermee wil zeggen…

Wat zijn ze toch mooi gemaakt die mignonnettes dat komt omdat je er zo verzot op bent laat maar zeggen op de inhoud ja…

Als ik het ooit voor het zeggen had, zou er nooit ziekte zijn, als ik ooit iets in de melk te brokkelen had, zou er nooit ellende zijn, maar ik heb niks te zeggen nog minder in de melk te brokkelen, dus neem ik het voor nee, niet voor lief, maar moet het nemen, met een glimlach en dat valt om de drommel niet mee!…

Er zijn momenten waarop ik - en dat gebeurt me nu niet gauw - eventjes fysiek moet bekomen van hoe verliefd ik ben op jou Jouw lach jouw blij jouw vreugde jouw ik jouw ons jouw jou jouw alles is waarom ik zoveel van je hou Alexandra, meid Ik wil jou voor altijd en nooit iemand anders…

Limonade, een glas papa en mama een zwaan ik op een brug kijk aan Het brood in mijn handen de stukjes die landen op water geklater Zwemmende eenden park Majella droom van bellen leren tellen kleuren zien tante Kien Al die dingen herinneringen…

mijn grootpapa de vader van mijn vader die ik niet heb gekend bleek slim te zijn eigenbaat vooraan hij creëerde een stang die te monteren was tussen oma’s rijwiel zodat hij op zijn herenfiets kon karren gaan…

Nu de mond Met stomheid Geslagen is, De tong zich Alleen nog Zinloos krult, Mijn stembanden niet Meer beroert - Heb ik als laatste Verbindingsmiddel Met de buitenwereld Nog het oog Waarin het licht Valt dat mij Vertelt wat ik De wereld zeggen moet…

honden uitlaten moet voor beiden verfrissend werken helaas niet voor alle prachtige honden is te merken sommigen moeten naast de fiets van de verzorgende keihard rennen langdurig achter elkaar meer lijkend op een aanstaande dood raadpleeg uw vriendelijke dierenarts aangaande deze kwestie ten goede van uw trouwe dierlijke…

Misschien dat een blik vaak voldoende is ? Dat goed kijken ook onzeker maakt Dat onzekerheid je wel laat denken Dat het niet om denken maar om voelen gaat Dat voelen niet zonder pijn bestaat En dat die pijn bij groeien hoort? Maar is op een platgetreden pad ook plek voor bloemen? Wat te doen wanneer zekerheid juist twijfel brengt Wanneer…

Ze zeggen dat het dans is, Maar het is veel meer Dan dat - Het zijn de golven Van het brein waarin Het menselijke weten Zich kennen laat, Waarin denken en voelen Samen bewegen, samen dansen, Waarin ze samen gelukkig zijn…

mensen zeggen: als jij geen vlees eet kun je net zo goed geen vis eten kun je net zo goed geen planten eten kun je net zo goed niet in een stoel gaan zitten en zo is het: het is wreed om in een stoel te gaan zitten die niet in jou kan gaan zitten ------------------------------------- uit: 'De boom valt op mij', 2017.…

Beschouwd van huis uit Blijft het uitkijken of inzien Ja vanzelf en mogelijk misschien Maar in gezamenlijk besluit Thuis is het andersom Dan is het geen en beide Het noodlot toch vermijden Punten halen niet zo dom Bijna alles ontbeert werkelijke maat En vloeit vanzelf samen Gewillig of in verzet En wanneer ik letters dansen laat Gaat…

zeggen wat ik bedoel En voel…

ik lees zoveel in je ogen want ze zijn zo oneindig donker diep achter elk vermoeden zie ik nu iets wat ik niet eerder heb durven bevroeden: onzekerheid ontevredenheid hulpeloosheid moedeloosheid bitterheid genegenheid tederheid vrolijkheid vriendelijkheid al die kleinigheidjes bij elkaar is best wel veel maar ook de levenslust die…

Zeg ik zou best willen weten voordat mensen ‘t vergeten of ‘t meetelt -of ook niet omdat ik ‘t alleen maar zie dat we met ‘t plafond van energie Niks te zeggen hebben-ech nie…

Christus is opgestaan! Bloemen uit Nederland Daarmee is Rome Uitbundig verfraaid Wachten we nu op het Nederlandstalige Dankwoord, ja dát is waar Pasen om draait –…

Minder bladeren meer bomen!…

Als een wolk drijft ze langs de hemel in het avondrood, ze kleurt de lucht en mijn leven, de wind voert haar mee langzaam en devoot, onze levens, zijn voor altijd met elkaar verweven. Als de nacht valt staat één fonkelende ster hoog aan het firmament, haar licht is een baken en zend signalen uit, het is haar ascendant, die haar in de nacht…

volg het geëffend pad waar onuitgesproken woorden de voetstappen dempen waar ontfluisterde bomen onvoltooide zinnen vormen waar linten van zwijgzaamheid achter huizenhoge heuvels van misplaatste trots als leestekens de grens bepalen juist daar in het land van zeggen en schrijven spreekt men de taal van dichters…