Alle inzendingen over zelfde

Maar dat het zo volmaakt zou wezen Ineengevloeid als thans geschiedt, Twee wezens in één zelfde Wezen, Dát droomde ik wel, maar wist ik niet....…

Maar straks, als wij al weg zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben, straks rukt wellicht in deze zelfde heg de wind nog aan dezelfde spinnewebben. ------------------------------------------ uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.…

Het lied heeft zijn melodie verloren een klank nog monotoon klinkend in mijn oren, zegt dat ik beter kan gaan weg hier vandaan. Om niet meer terug te komen. Weg van díe werkelijkheid en dan te verwezenlijken mijn eigen dromen...…

Vanavond kwam hij niet meer vurige hemel krijsende zeemeeuwen bloedende wonden aan velerlei gevoelens ten prooi voorwaarts gestuwd altijd en overal weer het zelfde mysterieus zijn de gekleurde vogels gouden hemel verre horizonten en jouw blik die boekdelen sprak…

Ik wou dat ik ‘t wist wat er in je speelde dat jij je hele verhaal naar mij mailde Ik nodig je uit te praten over pijnlijke gaten het lege gevoel het beoogde doel laten we naar elkaar luisteren in stilte eren de veelvoud ervaren van rustiger meren in dat zelfde schuitje…

Marokko sportief verloren Marokko moreel gewonnen Afrika volledig ontgonnen Hou daar maar rekening mee Frankrijk, Europa, Wereld Afrika zal nooit meer 't zelfde zijn En wie zich op welke wijze dan ook koloniaal opstelt, zal getroffen worden op 'n wijze welke niet te overtreffen is…

De blauwe lucht Een oase van rust Een vogel zingt zijn prachtigste lied Dat langs de wateren voorbijschiet Onbezorgd Vol goede moed Leven in voorspoed Maar dan opeens vanuit de horizon Een zwarte lucht dient zich aan Woeste golven doemen op vanuit het water En vogels stoppen met het getater Eén moment Het omslagpunt is daar Zijner…

Daar in de wereldse duisternis Kondigt de Heer de komst van Christus aan Daar in de wereldse duisternis zal het licht der wereld opgaan Daar in de wereldse duisternis Zal Jezus de schaduwen beschijnen Daar in de wereldse duisternis Zullen alle zonden verdwijnen Genade spreidt haar morgenrood Over de zwarte schaduw van de dood Daar…

In de tijd waarin we nu leven Is het gros van de gemeenschap Een kuddedier dat graast Van het kale dorre gras Slechts een enkeling verlaat de kudde En vindt in een kleine hoek in het weiland Een ongeschonden graspol die schittert in het zonlicht Degenen die verkiezen om in de menigte te blijven Krijgen niet de kans om een glimp op te…

De horizon Verbloemt in de rook van de stad De zon Verdwijnt als een kostbare schat Het heelal Rijst op in de nacht Een duizendtal Verlicht de donkerte met al hun pracht De anonimiteit Is zo groot als het kosmische domein De kleinheid Maakt ons tot een zandkorrel in de woestijn De schemering Verfoeit de komst van een nieuwe dag…

Geuren van de warme nacht Slingeren langs de bomen Bloeiers genieten van de eerste zonnestralen Het bos ontwaakt uit zijn slaap Gespannen wandelt hij in trage pas Met een waas van onzekerheid om zich heen Door zijn hoofd gieren duizend en een gedachten Hij vertraagt zijn pas Zelfs een prille lentezon Kan de gemoedsrust niet stillen Gelijk…

Rammelende munten draag ik onmogelijk formaat ik ben niet blind genoeg te voelen welke waarde zie te weinig ongewapend met het oog ik raad vertrouw de andere kant waarvan ik klant ben obstinaat omdat men dofheid baarde met de komst van deze munt een klinkend onderscheid had voor het zelfde geld ook wel gekund…

Dat ik niet beter, gij niet slechter zijt maar dat we samen 't zelfde leven delen en dat we dwaas en dom zijn ooit, maar elkaars wonden kunnen helen.…

Ik wist niet hoe zo'n vuurproef te doorstaan en waarom ik was uitverkoren om dit schrikbeeld af te pellen: uit ieder mens ontsteeg een dubbelganger die zich die zelfde nacht nog zou verhangen. ---------------------------------------------------- Uit: 'Bravisssimo!', 1994.…

Elk jaar raak ik door ’t zelfde uit mijn doen Kijk: wodka rijmt echt niet op chocola En halma evenmin op DNA Een klapzoen kan niet samen met kapoen ’t Is schrikkelrijm waarvoor ik mij diep schaam Zet bij zulk broddelwerk dus nooit mijn naam! Teleurgestelde groet, Sint (sic!) Nicolaas…

voel ik mezelf meer dichter dan in mijn dromen is dit mijn weg die zich ontspant in een wolkenlicht gebaar 'n gebaar van heerlijke, warme waanzin waarin ik namen vind als een zelfde beweging van horizon tot hunker voel ik mezelf meer dichter bij jou en jou nog voor we zinnen breken in het vuur en als dat zo is, voel jij het dan…

Ik meen me te herinneren op een zelfde golflengte veeleer aan de andere kant van d’aarde ik trek mijn kleverige haren weg mijn hand schrijft koelte van blauw op wit een beetje gaat rond meest' is ongezegd verborgen in het onbevroedde onbeschrevenen ik wuif het weg in de wereld ongewenst niet zonder invloed het is in gang gezet globaal…

bloed stroomt door ons lichaam het zelfde hart klopt door de tijd in de knop werd jij gebroken nog voordat jij.....…

De zelfde woorden De zelfde zinnen Op de dag, naar je laatste rustplaats Waar de hemel huilt De zon ons verlaat Wil ik het niet denken maar de waarheid heeft mij niets meer te schenken Waar je nu bent vast beter dan hier Willen wij je nooit vergeten Waarschijnlijk kijk je op ons neer als een beschermengel Wij willen je nooit vergeten…

Staande bij het zelfde kruispunt op de dode helft van het spoor is het alsof je niets meer hoort niets meer ziet dan leegte Traag slepend vervolgt zich de weg in zuigende modder zonder bodem neemt de zwaartekracht weer toe genadeloos als de botte realiteit Dit is niet het goede moment om nu hier te zijn zonder koers niet klaar voor een…

Op de kermis staat een zelfde apparaat, met dien verstande, daar moet geld in. En EEN keer per jaar, kun je me vinden daar, winnen doe 'k er niks, maar dat apparaat, trekt als een magneet. Maar 't zit op mijn mobiel en ook op de iPad, ik kan er niks aan doen, het heeft wat, maar GEEFT niks!…

je wilt het nog een keer zien nog een keer horen nog een keer voelen nog een keer zeggen ik hou van jou tot aan het ochtendblauw kijk hoe de zon opkomt in onze middagen liefste altijd onze zelfde middagen de woensdagmiddag en de maandagmiddag zeggen we altijd als we weer bellen voor de zoveelste keer wil ik dat nooit missen…

bij grens verleggend sociaal in het verkeer zou best eens wat gezegd het is nu van rotzooi maar wat aan een beetje toeteren laat maar gaan bij het serveren stond onlangs de ontvangende partij te heupwiegen met loense grijns de bal belandde naast de tafel uit dubbel gevoel te zwoel gespleten om raak te slaan wat moet fatsoen…

je liefde nog altijd nodig We hebben nog die kans Haar hand streelt vragend mijn dij Rillend onderga ik dit alles Verstard kijk ik haar aan Zie haar vreemd liefde bedrijven Gepassioneerd is zij vreemd gegaan En terwijl mijn lendenen verstijven Doet geilheid verdoven mijn venijn Dring ik diep verdwaasd in haar Wetend het zal nimmer het zelfde…

pas als je beseft dat alles wat is eindig is en dat datgene wat je achterlaat een zelfde lot te wachten staat zou het toch moeten lukken in vrede afscheid te nemen van wat het leven je geboden heeft maar dan nog weliswaar overkomt het mij niet zo vaak maar gisteren was het weer zover beelden uit mijn kinderjaren dringen zich aan mij…

Ik lees je schrijfsels van weleer, heb me weer kinderlijk bezeerd Zag weer de hoop in eigen ogen, mijn roep om mededogen niet gehoord En waarom is het toch dat ik steeds weer val in ‘t zelfde gat?…

Als iemand ontwaken zal, eeuwen na nu, ergens anders, is dat zo’n zelfde ik als ik nu ben? Of was ik nooit meer geweest en is niets meer zoals het was?…

Alle tranen zien er het zelfde uit Maar ze hebben allemaal een andere betekenis We hebben tranen van verdriet, we hebben tranen van wanhoop, We hebben tranen van woede, pijn of eenzaamheid Soms hebben we zelfs tranen van geluk, blijdschap, tevredenheid Iedereen laat wel eens een traan, het is heel normaal Het is niks om je voor te schamen…

Maar telkens zie ik het zelfde weer. Niemand die me kan boeien. Ze kunnen me kunnen me niet laten bloeien. Ik kijk en observeer. Maar dit keer zie ik meer. Jij ben als een diamant. Edel en galant. Ik kijk en observeer. Hoe langer ik naar je kijk des te meer ik leer. Leer over mij en mijn leven.…

De stilte is killing Ik voel me alleen Je zei dat je ging Ook waarom en waarheen Daar had ik begrip voor Het was je gegund Maar de toekomst voor ons Had toch beter gekund Dus heb jij momenten Met het zelfde gevoel Dan is voor ons beiden Het ultieme doel Om samen te zijn Voor de rest van ons leven Want besef het maar goed Het leven duurt…