inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 570):

Nachtmerrie

Ik sleepte mij door 't stadsgewoel,
zag doodszweet op de gevels staan.
Alles zweemde naar ontmanteling
of balanceerde op een grens
van levensmoed en levensmoe.

Ik wist niet hoe
zo'n vuurproef te doorstaan
en waarom ik was uitverkoren
om dit schrikbeeld af te pellen:

uit ieder mens ontsteeg een dubbelganger
die zich die zelfde nacht nog zou verhangen.

----------------------------------------------------
Uit: 'Bravisssimo!', 1994.

Schrijver: Arthur Lava
Inzender: IS, 22 oktober 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.2 met 56 stemmen aantal keer bekeken 14.822

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)