2023 resultaten.
Volmaaktheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 In het vallende zonlicht
Van deze zomeravond
Vliegen zilveren meeuwen
De volmaaktheid tegemoet…
De zee (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 Een gouden lente
een zilveren meeuw
op het hoofd
van een bronzen beeld
dat uitkijkt over zee.…
Ambrosius 0614
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 324 In het vallende
Zonlicht van deze
Verstilde zomeravond
Zweven zilveren meeuwen
Langs het lommerrijke lover
De volmaaktheid tegemoet
Gadegeslagen door de
Eindeloze zieke die
Verlangend naar de einder reikt…
Winterdag aan zee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 476 Aanrollende golven
met schuimende koppen
de strandtent kraakt
Koffie en schrijfblok
achter door zilte wind
gestraald vensterglas
Zilveren meeuwen
leven zich uit tegen
staalblauwe hemel
Contrast tussen toorn
der zee en m'n lichaam
scherpt 't bewustzijn
Gewoon gelukkig
op 'n koude winterdag
aan de Noordzee…
In het licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Betonnen longen
Granieten hoofd
Gevoel dat voor
Altijd lijkt verdrongen
Vuur voorgoed gedoofd
En dan toch zo maar
Hier het licht dat ons in
De diepste vezels raakt,
Ons de ogen opent
Voor leven om ons heen -
Dansende lammetjes,
Een gewillig schaap
Dat zich moeiteloos
Melken laat, zilveren
Meeuwen die koninklijk
Zwevend…
Maandagmorgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 meeuw
Die goedkeurend in
De rondte kijkt,
En ziet dat
Het goed is…
Ford Sierra
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.163 meeuw in haar vlucht
goud in je handen
soepele veren
schragend een vliegend tapijt
rijden op rozen
beslagen ramen
ijskristallen verbloemen
de laatste adem
witte rookpluimen
bouwjaar zevenentachtig
trouwe ouwe bak…
Zilte voeten,
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 168 meeuwen keken om hun zwaartekracht
te meten, de top van het duin was
de troon, soms onbereikbaar en vol
hoon, een zeewering tegen verdriet,
om die eerste stilte te ontmoeten,
de getijdenbries op zilte voeten
het gezicht daarvan afgewend,
daarvoor zullen we boeten.…
haiku
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 285 een meeuw tussen zon
en witte aarde schittert
zilver vleugellicht…
Meeuw.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Meeuw, met je vleugels
allebei zo wijd gespreid.
Je vliegt, over de rimpels
van de grote zilveren zee.
Gedragen, door de wind
op weg naar de horizon.…
anne 13 mei 1944
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 380 meeuwen krijsen hongerend
in vrijheid in de blauwe lucht
naar gerechtigheid en verre vrede
de grote kastanje draagt kaarsen
in het bezette en grauwe amsterdam
na de schrille dagelijkse kreten
komen de zilveren nachtvogels weer
dreunend de zekere dood aankondigen
van kinderen die net als ik verlangen
naar vrede en de betere wereld…
Vleugelslag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 161 Die met lichte vleugelslag
Gewichtloos wiekend zweeft
Naar haar eigen horizon
Onzichtbaar in de verte
Waarbij het wieken zelf
Vele malen belangrijker is
Dan het bereiken van het doel
Raakt mij aan op deze
Winterse morgen, en ontdooit
Zonder dat ik het door heb
Mijn chronisch bevroren gevoel…
tokkelen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 zoals de meeuw zweeft
op heuvels van thermiek, hoog-laag
een vleugeldans,
abseilen naar beneden
waar een zee vol zilte dromen wenkt
gestage golven weemoed brengt
al naar gelang het tij
een zilveren vis juicht
in zijn sprong boven het water
waar hij vonken schiet en later
terug in zee
neemt hij de meeuw, de heuvels
en de dromen
met…
Onenigheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 175 ik loop door de besmette weiden
passeer de tuinen van onwil
niets is bespreekbaar
het is enkel maar ik die verder moet
met de onbegrepen infectie
van door anderen gekoesterde leugens
dolzinnig word ik
van deze onwezenlijke feiten
de bevuilde woorden
de valse beschuldigingen
ik schreeuw (inwendig)
zilver mij dan meeuw
maar ze luistert…
anne
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 858 meeuwen krijsen hongerend
in vrijheid in de blauwe lucht
naar gerechtigheid en vrede
de kale kastanje wordt ooit groen
in een donker en koud amsterdam
na de schrille dagelijkse kreten
komen weer de zilveren nachtvogels
dreunend de verre dood aankondigen
van kinderen die net als ik verlangen
naar vrede en een betere wereld…
Herfstfietstocht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.364 meer dan honderd meeuwen baden
opgewonden krijsend in het water
van het Van Starkenborghkanaal
sommige heffen even hun vleugels
laten ze dan weer zakken genieten
van de sfeer in het openluchtbad
een nabijgelegen weiland is bevolkt
met een vergelijkbare groep meeuwen
zij ondergaan de geneugten van gier
die royaal is gestrooid mijn neus test…
Zilveren tranen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 514 In verte
waar meeuwen hun schreeuw
krijsen in noorderwind
dwalen gedachten samen
heel even dacht ik
jou hier te treffen
te horen en te voelen
maar het blijkt een illusie
van de nacht
het donker verbergt
mijn getergde gelaat
ik proef het zilte zout
raap zilveren tranen in zand
wis de sporen
in dit verlaten land…
Kwijnen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 519 het zand is nat, suizend helm
vloekende meeuwen
rotte planken drijven
op het zoute water
langs de oude weg een zoekende man
gevonden met zilveren lantaarn
leidde door donkere dalen
smachtend naar gemoedsrust
van alle woede, laat hem varen
en hem in golven van liefde verdrinken
om het ongeloof te bezinken
en zijn bescheidenheid te openbaren…
Slaperdijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Slaperdijk, schapendijk
aan het wad, er gebeurt niet veel
Grijs op grijs de trage adem
van dag en nacht, flarden
hartslagloos geruis en golven
krijsende meeuwen, zilver-
schittering over de zee
het slijmspoor van een slak
Nergens bloed, alleen wat veren
schelpen van vroeger leven
en stille zuchten uit het heelal
Zonder dijk zou…
Vissend op de Noordzee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 515 Als flitsend zilver stort de meeuw
de elementen tegemoet
en krijsend is zijn schrille kreet,
een groet of spot,
hoor ik het goed
is er verachting in zijn woeste kreet;
ben jij de mens die alles weet?
Niets ben jij, mens
gekluisterd aan het aards bestaan
mijn rijk reikt tot de horizon
de wind bepaalt waar ik zal gaan.…
in alle weligheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.578 het water
dat uit de fonteinen gutst
snatert welgemutst
gulpt als zilver
in het blauw gerimpel
er stoeien aan de hemel
witte wolken
de wind
huivert voorbij
palmen wuiven
sinds vanmorgen
dadelloos
in alle weligheid
boven mij
weet je nog
wat ik je gisteren zei
er hangt iets vrouwelijks
in de lucht
net als jij.…
Trapzilver
netgedicht
3.0 met 77 stemmen 571 De zuinige boenster morst
bloedend zilver op de trap.
Zij veegt de druppels in haar blik,
kijkt scheel de leuning omhoog en bloost
bij de aanblik van zoveel onontgonnen.
Voortaan staan er geen ongeschuurde eiken klompen
in de gang. De laarzen gaan hoog gepoetst
op de plank naast de halflage bergschoenen.…
Zilver
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 75 Zwartwit geflakker
berken schrikken zich zilver
een ekster vliegt op…
Zilverslang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Dood -
Doder dan dood
De kleur, de
Buitenkant waarmee
Je de strijd
Gestreden hebt,
Op het oog
Voortijdig aan
Je eind gekomen,
Is daar het
Zilver dat uit
Je doodzijn
Groeit
Zilver, zo mooi,
Zo zacht, zo
Kunstig gevormd,
Schoonheid uit
De dood opgestaan…
Meeuw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Glijden over zee
als grijs-wit gekleurd wonder
proef je de vrijheid.…
laat september
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 het leven een tijdlijn
die ons bindt, een gegeven
die je zonder liefde niet vindt
laat september, de komende dood
huilt in het groen de wind beeldhouwt
de polder in een verloren segment
de horizon verlost van schuld staakt
de zichtbaarheid en verhult zich
in een zilveren nevel waar meeuw
en kind gezamenlijk sterven
er is geen eind als…
Haar diepste verlangen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 259 Hou van mij
klinkt als een fluisterende
melodie, de kleur van hoop
danst als een dromerige
herinnering,als zilveren
balletschoentjes
gedragen door de wind
zij op blote voeten in het natte gras
de liefde lijkt te verdorren
achter het huis op de heuvels
aan haar horizon…..ruist de zee
vliegen de meeuwen
haar vrijheid
hou van mij…..…
Verbonden met elkaar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 90 het water slaat schuimig
de glimmende puntige keien
van de rotsen, hongerige
meeuwen vliegen voorbij
boven de onwankelbare bergen
de rode stekende en de
barmhartige
liefdevolle witte zon
tot de einder de zilveren golfjes
verlicht het hoopvol vergezicht
met 't hemelicht op blauwe zeeën
opgenomen in de zuivere lucht
met balsem van de
genezende…
Een dagje aan zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 Dit pennen de meeuwen
in zweverige letters.…
avondvoorstelling
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 550 hoog tegen het fluwelen nachtgordijn
met als decor,de maan in kwart,
tekent zich een prachtig dansfestijn,
op de zacht gelaagde lucht, glijdt
soepel draaiend, een meeuwen vlucht
in hun lichtend zilveren tenue,
met zwart getinte toppen aan de vlerk
zwenken zij zwierend in dansgenot
tegen het hoge nachtelijke zwerk
de lange trage vleugels,…