Alle inzendingen over zoete dood

Kom zoete dood kom - schenk mij de genade die ik nooit in dit leven kan vergaren: terug te keren in de schoot van de miljoenen jaren.…

Oh die liefde, als kind te spelen dat ik onder het hart zal dragen, we zullen er samen van eten om aan ieder te verdelen, ook als zon en maan hun baan zullen vertragen, tot aan diepste kleuren van Eros fluit door een zoete dood getroffen, spreekt z’n mythische voorspelling uit, steekt al het verlangen in bedwelmende tonen tot hij z'n…

Een zoete dood, zal nu zijn einde zijn. Hij wordt nog wat, heen en weer geslingerd. Voelt nog hoe het touwtje brak. Valt dan uiteindelijk... Met een smak... In de vuilnisbak.…

als stilte toeneemt in mijn lege huis hoor ik vaak sterker de verre zilte wind; alsof de zee je wegspoelt met wat koude kant geruis zodra ik de hoek om ga zo lijkt wordt mijn kleed begraven in schuld en boete zo lijkt ik mag mezelf aan tranen laven als een gevallen zoete dood verschijnt uit leven; het aardse niet vreemd maar…

Oh die liefde, als kind te spelen dat ik onder het hart zal dragen, we zullen er samen van eten om aan ieder te verdelen, ook als zon en maan hun baan zullen vertragen, tot in de diepste kleuren van Eros fluit, door de zoete dood getroffen.…

Want wat baat er mijn harte nog, nu al zijn edel gloeien een niet is en géén hoop het meer kan boeien dan zoete dood wat vroeger of wat later?…

Broos de levensadem van een mens: een bestaan van meetafaan omsloten door de zoete dood waarrond leliebladen gegoten, drijvend op engelenvijvers met rust als laatste wens. Wasem meegevoerd door leeuweriks klim tussen blauwe plooien, verre ontastbare stip, onzichtbaar gouden zeilschip verdwenen achter de kim.…

Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de doden die sterven mochten om de levenden te laten leven Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de kinderen die leven mogen om de doden te laten leven…

Verwaaide haren, mijn motor splijt de wind, splijt -- hemel en aarde.…

Ze heeft het allemaal en in voldoende mate steekt als een prachtig wonder in haar vel En ik heb veel meer dan in de gaten dat alles past, dat ze wonderwel mijn lachen echoot, mijn gedachten denkt Mij mijn heden en mijn toekomst schenkt Ze is van alles veel, ze klopt van alle kanten deugt zeer bijzonder, zij mijn lief Zij vult zo liefdevol…

Hoor...daar klepperen de paardenhoeven dat zou Sinterklaas wel kunnen zijn met behulp van zijn Zwarte Pieten brengt hij suikergoed en marsepein zakken vol van al dat lekkers voor zoetekauwers oh zo fijn voor dames en heren op dieet echter funest voor de slanke lijn maar je naam in chocolade is een zaligheid, ongekend je smikkelt heerlijk…

toen appels waren gevallen rijp en geurend in het gras wij op onze hurken raapten wat eens bloesem was vonden monden elkaar lachend zoetig van de eerste hap tongen draaiend, kalverliefde proevend nog naar vruchtensap…

wie zoet is krijgt Geer en Goor terug bij de toppers wie stout is vindt het ook nog belangrijk de wind wakkert aan het regent hagelstenen moeder aarde huilt om weer duizenden extra soldaten gestuurd naar broeihaarden van extremisme Nederland zwicht wie zoet is blijft aan den arbeid tot hij sterven gaat rijk worden heeft te maken…

de dagen aangelengd met licht zijn zoveel minder bitter en zo zoet 't zomer zonnezicht ik ademdiep verrukt mijn teugjes van geluk bottel flessengroen voor later…

het lijkt soms echt alsof sommige schrijvers mij door en door haten zoals ik schrijf zal ik praten en praat zoals ik schrijf natuurlijk geen diploma zit vastgeplakt aan dit lijf maar sta toch echt stijf van woorden geboren uit niks ben niets en niemand iets verplicht alleen m`n redacteur heeft er veel werk aan maar het wordt prachtig,bloemen…

slapen gaan zoete snoepzoekers ooit breken de dijken…

in zwaarte en inhoud onberekenbaar ik zucht na iedere streling Ik neem je waar, alsof het waar is, dat je je zo toont aan mij enige verveling is voor mij derhalve onverklaarbaar Ik zou je willen liefhebben gewoon in het schenken van mijn blikken jouw ruimte in mij doorgaand willen opwekken aan de kleur van je tong willen likken om een zoete…

- Gelaten en verzoend in de avond-zoete dood, zal onze torve zin naar Uwe boezem zijgen gelijk een slaap-zwaar kind ten zaal'ge moeder-schoot. Zegen... Uw rust zweeft, zeegnend, om gebogen twijgen die wiegen, naar de slaap der vooglen aadmend gaat. Zegen...…

- Gelaten en verzoend in de avond-zoete dood, zal onze torve zin naar Uwe boezem zijgen gelijk een slaap-zwaar kind ten zaal'ge moeder-schoot. Zégen... Uw rust zweeft, zeegnend, om gebogen twijgen, die wiegen, naar de slaap der vooglen aedmend gaat. Zégen...…

We zijn ons eigen publiek van ons is de stad, de fontein speelt mijn toneel, het mag niet maar de nacht is warm en ik heb er zin in Marcello komt de trappen af hij kijkt liever, maar toch bukt hij zich, zet zijn schoenen naast het glas melk en stapt het water in Strelend vouwt hij zijn handen om mijn hoofd, nog zonder me aan te raken…

Zo vliegen de beien uitgelaten in de lavendelstruik van zoet naar zoet.…

Zo verleend de lavendelstruik in de zomer de zoemende bijen plaats aan op alle mooie comfortabele zitjes en bied ze heerlijk zoete hapjes aan. Als spelende kinderen uitbundig en enthousiast, gelijk zo vliegen de bijen uitgelaten in de lavendelstruik van zoet naar zoet.…

het koude het grille van de nacht, het duister kom ter wereld , eet en slaap trek en sterf leegte heerst de nacht het grille het diepe duister de hemel is licht geworden, de ogen zien niet de sterren stralen het duister beneden boven is het licht de mens is dood de gevangene is vrij…

of het moet al zijn dat heerlijke zoet in die fles waar je wel naar toe vliegen moet onweerstaanbaar naar binnen daar vliegen moet naar buiten weer kom je nooit meer wat je ook probeert je krijgt kleverige vleugels plakkerige poten onmachtig verdrink je, stik je tussen al je soortgenoten wat een dood en wat een leed als je dat maar…

voorbij de verre dood laat ik de wapens vallen de taal van de aarde spreek ik niet in vogelvlucht het vasteland verlaten om het hier en nu te laten gaan vergroeien met oeroude lagen dicht onder het zoete ruisen van het bladerdak ontwapend de verre dood voorbij…

Witte koppen slaan als een bres in de branding de dood in het zout. Je zingt als een lorelei ontvoerd uit het zoete land. * Muziek: Nina Hagen,'Seemann'…

“Denkend aan de dood kon ik niet slapen”… ik wil niet meer leven, ik wil het eigenlijk niet. ik heb geen streven meer Verdriet, verdriet, verdriet… Toen ik geboren ben Had ik een hoop van hoop, ik wist dat alles goed zou komen ik had zo mooie zoete dromen… Waar is dat alles nu?…

Mijn verzen bezingen het leven en alles wat het me zal geven: liefdeslust en liefdespijn, zelfs de dood z’n zoet venijn, want mijn verzen bezingen het leven!…

Weerloos zak ik weg in de zoete gevoelens -- van mijn wensdromen.…

vleugel trilt het schors tekent groen afzonderlijke gezichten bereiken de grond waar boomverlatende takken zoeken naar werkelijkheid de dwaas de romanticus ontrouw verliest zich in brandend verlangen de ander bidt tot één G in een onvruchtbaar gebied wassen zij zich handen tot de snelstromende rivier tot sneeuw bevroren smaakt zo zoet…