Alle inzendingen over zomer 2017

Deze zomer nog kropen de mieren hier ze tasten met schichtige sprieten. Nu vind je scherven van een wensdroom. Het lompe geweld moet de baron dienen die gretig in de buidel tast, het voordeel berekent. Deze zomer nog zag ik de pollen, hoe ze rakelings over een grashalm streken. Een vroege ochtend in de herfst.…

steeds meer spannende records na de warmste zomer en de zachtste winter nu het warmste voorjaar heerlijk toch zomer in april de terrassen zitten gezellig vol dat is goed voor de horeca strand wordt tenminste gebruikt is anders toch maar nutteloos zand alleen de zee is nog te koud daar moeten ze nou iets aan doen gewoon wat meer kerncentrales…

Ik had met de zomer mijn hoogtij gevierd met zijn klanken en kleuren mijn leven gesierd. Nu zie ik de zomer, mijn dromen vergaan of mijn hart en ziel dit ooit kunnen verstaan…

Er hing een zomerse waas boven het gras. Waardoor het leek alsof ik in mijn droom gevangen was. Bijen werkten hun weg van bloem tot bloem. En stemden mij gelukkig met hun bijengezoem. De zomer was als honing voor mij. Het zwoele leven ging als een droom aan mij voorbij.…

Zomer in de lucht terrasjes schuimend blond. Zwaluwen in vlucht een blauw wit achtergrond. Een dek bladeren en regen waaronder zomer sterft aan geen mens of dier gelegen het is gewoon de herfst. Een winterlied verhaalt over lange koude nachten gure wind en ijzige grachten en hoe prachtig wit neder daalt.…

Jij hebt mijn diepte vaak verloren in het zadel geholpen dravend in vergeten maar de zon sprong op een eiland had een maangesprek en scheen onze rug een zomer we ademden sprakeloos gaven ons over aan vakantie een zomer lang, verlegen liep ik naar de afgrond jij zei, het spijt me niet ik sprong in droom der dalen jij bent mijn…

Toelichting: Paasochtend 24 april 2011, 7.00 uur sta ik op, op de derde zomerse dag op rij, ongekend en HIJ?…

De herfstwind raast te zeer gehaast weer langs onze daken ik krijg geen kans in deze rondedans mijn zomer af te maken.…

warme laat-zomer een uitgebloeide struik toont nog opnieuw één bloem met verlangen beziet een oude man het tafereel…

Regen traant in oude linden, heeft de zomer weggespoeld; waar kan 't hart nu troost nog vinden nu het enkel weemoed voelt?…

zo mag het herfst zijn deze zomer alle neerslag komt me goed van pas voor mij geen zon en blauwe luchten ik heb liever grijs en een regenjas…

In de lente ontlook de bloem In de zomer scheen de zon volop In de herfst viel het eerste blad En nu, nu is het winter in m'n hart…

de zon schijnt er vaak de lente overwintert neemt er geen afscheid groeit door tot zomer na een fikse regenbui bloeit de lente weer…

De weergoden hebben besloten de Zomer deze keer over te slaan. Réden? Ach, men klaagt hier beneden immers altijd: Met het weer, is 't niks gedaan!…

een wat donker bruin vermoeden waait het blad van de kastanje ritselend haar aan dat de zomer allengs stilt en zich onontkoombaar in de herfst moet laten gaan…

Zomer lang jaloers op vrijheid van de Gaai, die huist in bladerdek - herfstblad, zeilend op de wind mag zich even Gaai voelen.…

sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw maar zomer broeit al…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Wanneer het duin des zomers vol konijn is krijg ik vanzelf een eindejaargevoel. U snapt niet helemaal wat ik bedoel: Ze doen me altijd denken aan de Kerstmis…

dat ik de zomer was misgelopen bleek toen sneeuwvlokken de kasseien kusten waar dromen uit ontsprongen ze hadden de zon ver achter zich gelaten…

Hij kon niet voldoen aan haar verwachting en steeg niet in haar achting toen zijn keuze zo anders bleek werd het winter in haar zomer maar toen hij zijn eigen weg kon gaan brak voor hem de lente aan.…

tijdens de warme zomer had hij tóch bijna zijn complete gewicht aan transpiratie verloren goddank vond hij nog iets van houvast aan de zwaartekracht van het leven…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

vannacht al aan de overkant hingen de slingers wie goed luisterde hoorde joop en zijn vrienden zacht nog neuriën mien waar is mijn feestneus mien waar is m'n neus waar toch is m'n feestneus ik zei onze joop ik moet 'm hebben als ik naar dat feesie ga nu het ochtend is jubelt uit de horizon hij zijn mientje zijn woorden…

Ik kom je tegen in vormsnoei van planten vogelformaties in zon en middernachtsblauw in de seizoenen in vreugde en verdriet in stilte en welluidenheid in vertellingen in realisme en stilering in grijswaarden en in kleurrijke mozaïeken in architectuur en heemkunde in reuzen in monumentale glasramen tekeningen en reliëfs in boeken, typografie…

daar sta jij stralend kijkend van geluk dat zich weerspiegelt in alles om jou heen daar sta jij dochter zus en lief die uit gijsje pollewop tot kwieke tante groeide een jonge fiere vrouw die edel en nobel haar naam betekent daar sta jij stralend als zomerzon mooier schitterend ook dan het edelste metaal als uit ontluikend bos…

de streek die ik liefheb is een klein lapje grond idyllisch gelegen tussen velden vol zonnebloemen en middeleeuwse dorpen onder blauw azuren hemel daar waar nog de druiven rijpend aan de zon hun wijnstok trossen groeien weelderig de kruiden naast velden geurend vol van knoflook en lavendel daar in la douce france vaandelt naast…

twee jaartjes tel jij nu onze vriendelijke piraat die met dappere stappen de wereld verkent en vergroot het dwingend wijzend vingertje door steno taal vervangend ras met reuze schreden jij van brabbelaar naar babbelaar jouw grote liefste zus noa luistert als jij oa roept waar broer joshua osha is die jou zijn streken leert van voor…

telkens weer de onmacht en schaamte keer na keer de hoop en wens dat het stoppen zal vol verwachting ook klopt steeds het hart dat in stilte schreeuwt laat iemand het zien iemand het zeggen veilig willen zijn voor een pak slaag bij wie jou betekenen zonder angst en pijn voor onbegrepen haat wat ook gedaan of gelaten te begrijpen…

lief ondeugend groter zeven jaar is hij gegroeid het muisje bij het eten verstopt onder opa’s tafel viert vandaag een feest op eens verfoeid de school pleziert hem nu het leren van toveren met letters die hij zelf nu schrijven kan tot rekenen met cijfers voor muisje nooit genoeg zijn de dagen gauw te kort de xbox en het lego immers…