Jij hebt mijn diepte
Jij hebt mijn diepte
vaak verloren
in het zadel geholpen
dravend in vergeten
maar de zon sprong
op een eiland
had een maangesprek
en scheen onze rug
een zomer
we ademden sprakeloos
gaven ons over aan vakantie
een zomer lang, verlegen
liep ik naar de afgrond
jij zei, het spijt me niet
ik sprong in droom der dalen
jij bent mijn diepte
ik klim omhoog
in bomen van de hemel
ik draag jouw kleren naar de was.
Inzender: Henk van Dijk, 18 oktober 2008
Geplaatst in de categorie: liefde