Alle inzendingen over zomer OR seizoenen OR herfst

Ondergrondse gedachten delven een seizoen tussen de zomer en de herfst. Tranen doordrenken de aarde. Vochtig verdrinkt het groen dat nu aanvaardend sterft. Schuilend in het flauwe schijnsel van de laatste uren, lijkt de tijd verloren te dwalen, ze kan de nacht alleen maar verder dragen.…

in de stad lopen hand in hand, blij als kinderen delen zwoele nachten met de sterren in de herfst, wanneer de dagen grijs zijn kleurt hij mijn leven met zijn gezang liefdesliederen, gezongen in de nacht, voor mij terwijl de regen zachtjes tokkelt op het raam oh mijn lief, hij draagt me door seizoenen…

De dagen van jagen en veranderen zijn stap voor stap voorbijgegaan zo aangedaan ben ik en aangerijpt en tanend als de maand september dat vruchten van de bomen slaan en herfst de eerste kleur bekent waar zomer zich heeft afgewend en straks naar oud verleden geurt en al wat ik heb afgekeurd zal levend zijn en waar gebeurd en soms geschikt…

De zomer brengt ons bloemenpracht, de herfst vruchten om te oogsten, om na de winterstilte voor bezinning, in de lente met vernieuwde geestkracht, op te bloeien, mooier en sterker, als de vuurvogel uit zijn as. Wat niet meer groeit, vernieuwt, en bloeit weer op.…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

Nu de zomer is verdrongen, en de herfst is binnen gedrongen. Zal de winter gauw verschijnen, en al het groen doen verdwijnen. Deze zomer heb ik jouw liefde verdrongen, en in de herfst ben ik naar binnen gedrongen. In de winter zal ik niet meer verschijnen, Zoals het groen zal ook ik uit je leven verdwijnen. Vaarwel mijn liefste, zomer.…

Ik lig verstild in het grijze ochtendlicht ons mooie overtrek toont slijtage zojuist zag ik het najaar er voorgoed in vallen Wij, enkel nog een doorsnede van de herfst de zomers in ons zullen verjaren steeds verder bladerend achteruit Jij, die nog slaapt in de zachte trekken van jouw gezicht waarin de seizoenen sneller gaan dan ooit verwacht…

mijn moeder bestond uit seizoenen alleen in de zomer had ik haar lief dan was zij lichter dan de wind vrolijk als een kind rennend op blote voeten in de herfst was zij vallend blad dan raapte ik haar op en sloeg de aarde van haar schouders dekte haar toe in het grote bed tijdens winterdagen sliep zij maan en zonlicht gingen aan haar…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

haar hoofd rust zacht op mijn herfst droomt van een lange zomer waar ik nog jaag, ren langs het strand en om een glimlach vraag, zij om een reikende hand de afstand lijkt steeds groter het slapen dieper dan ooit seizoenen nerven mijn vel jonkheid verdwijnt, mijn toekomst dooit haar wang verraadt verte de ogen spiegelen mijn hart…

en de herfst, caleidoscoop van de seizoenen, in de waarheidstonen van gewetensnood om nooit te laten zwijgen, zonder opgeheven hand.…

De wind door en over de bomen hij speelt in de herfst zijn eigen spel ik moet blijven kijken straks komt wel nu sta ik even bij die bomen te dromen. Over een seizoen met kale bomen want de wind had in de herfst vrij spel.…

Krijgen we mooi weer in de herfst? Misschien zien we de zon met de Kerst? De seizoenen schuiven op We zitten van de regen in de drop. Normaal zou het wellicht herfst moeten zijn. Maar de kans is klein. Dat de bomen hun bladeren laten verkleuren zit er deze keer niet in het is nog te warm naar hun zin.…

dolen in de wieken van de molenaar, waait wind door frisse manen, in de schaduw van een korenschoof in ongebonden haar na de zomer zich in een nieuwe jeugd te wanen vruchtbaar seizoen dat bladeren onderschept ongerept,op silhouet en rondingen kan bogen raakt in verwondering meer bevlogen.…

voorjaar met alle seizoenen nog voor de boeg Lente, zomer, herfst en winter door Vivaldi subliem gecomponeerd Net als onze tijd, het voorjaar heel erg pril met wie weet, een hele gave zomer voor de boeg nu zowel herfst als winter verdwenen...…

ik proef lente in je herfstkleur voel de warmte nog in zomers leven zie de zon en ruik je geur je opent voor me in een voorjaarskleur ik zocht je bron om me te laven jarenlang verborg je je talent en vele gaven er komt geen winter meer de kou zal je niet deren sneeuw en ijs zijn slechts plezier jij laat je niet bezeren herfst…

zag in elk seizoen de prachtigste kleuren door de natuur geschilderd met fijne penseelstreken…

Zomer, zomer Alleen jouw warmte Vertelt kleuren. Herfst, herfst, Jouw aanvang van Verrotting adem ik.…

Een te vroege herfst zo midden in de zomer een spelbederver…

kouder de winter bevriest je gaan de lente ontwaakt nieuwe kracht de zomer laat zeeën in je stromen waarna de herfst weer op je wacht maar het mag van mij zo nog jaren duren ik ben immers te jong om nu al te gaan ik hoop nog jaren en jaren te schrijven dan ben ik verzekerd van mijn bestaan…

zoals ook wij ons begeven van seizoen naar seizoen zo ontluikt een bloem tot bloem om straks weer te verwelken achter de einder van vandaag loert de haastige herfst van morgen Lejo van Kuijeren…

De zomer is warm als een koel winterbriesje uit de herfst gewaaid…

Zonnestralen hebben ons teder gekust Nu is de zomer echt uitgeblust De metamorfose is begonnen van een nieuw seizoen Zomerbloemen zijn uitgebloeid Bermen kortgesnoeid Alleen het gras blijft altijd groen Wolken grijs en grauw spelen met het hemelse blauw Dan dalen regendruppels in glinsterende parels op de aarde neer en de fluistering…

daardoor de zomer laat vervagen zijn ganzen voor hun vertrek neergestreken ze vormen een grauw kleed mag ik de herfst dan nu om meer kleuren vragen?…

striemend slaat de herfst zijn sporen, huilend om een zomer die nooit was…

laat in de zomer zoent de herfst de bladeren kleuren verschieten…

Bladeren zo droog in de zomer op het gras. Het lijkt zo wel herfst.…

nog in zomerende dagen vertoevend raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras nu de herfst reeds op kousenvoeten door het groene landschap dwaalt terwijl de dagen zichtbaar krimpen bomen en struiken weldra kleuren gaan ik wandel schoorvoetend de zomer uit betast de vroege herfst in mijn hand…

Even een dag zomer in mijn hoofd is dat teveel gevraagd..? Heel je leven herfst in je hoofd is heel moeilijk te weerstaan. Maar keuze is er niet. Geen zomer, maar iedere dag een bliksemachtig bestaan. En eigenlijk heb ik dan ook maar één wens. Zomer in mijn hoofd, want ik ben toch echt een zomermens.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…