212 resultaten.
Het was een morgen, kristallijn gezet
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.384 Het was een morgen, kristallijn gezet
op vochte weiden, waar de droppeldauw
de sprieten, stengels buigen deed, aan kelk en steel
schakerend in het lichte grijs gezegen
op gras en groene halmen, in de lucht
heldere vinkenslag, over de vlonder
het reppen van de voeten, de witte tandenlach,
het zingen van de melkster, aan de kimmen
de zomen
ging…
Eeuwenoude melodieën
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 ik hoorde muziek
achter de bomen
met donkerrood loof
zag de linden
wit dansend ontsnappen
uit hun cirkels van drie
geen vogelgeluid in
het monumentale geruis
van eeuwenoude melodieën
zacht trok de wind
aan de kleurrijke balg
langs de zoom van het bos
wei en heidegeur mengden
maar het oerbos bleef gesloten
in donkerrode eeuwen…
PAASGEDACHTEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 266 Wonderschone tere twijgen
de lieve lente vangt nu aan
de zomen der bomen
nu weer frisgroen
het bruine verleden
behoort tot een
achterliggend seizoen.
Het brengt goede gedachten
alle bloemen in de knop.…
Jij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 205 Jij kunt
de zon
in het water
zien schijnen
Het is daarom
dat wij schuilen
tot de zon
doorbreekt
We zijn al
doorweekt
tot de draad
toe nat, verzopen kat
Het Brabants landschap
met of grintweg
of bospad
krinkel in en kronkel uit
De zomen
met onkruiden
die je nu kruiden
noemen moet
Goed, jij kunt
de zon
in het regenwater…
videocamera
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 549 Een man zegt ‘ja’ tegen m’n zus
Wat er toen door me heen ging:
hoe zoom ik in met dat ding?
en stel ik scherp op hun kus?…
Wiegeliedje
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.449 Droom maar,... droom maar,... droom,
Dat je aan hemels zoom
Zelf als schaapje danste, en speelde
Met de Herder, die je streelde.
'k Zie 't en zeg, deemoedig trots:
Agnus Dei, klein lam Gods.…
liefde omsloten door haarzelf
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 302 liefde omsloten door haarzelf
kreukelend in slaap van intimiteit
in besef van het niets waaruit het ontstaat
bedekt over nieuwe lagen van aarde
verborgen in zomen van toekomst
bedekkend dwalend in gedachten
ontluikend in stille sprongen
van oneindige lentewinden
koesterend en strelend in elkaar opgaand
ritmisch bezielend als ooit tevoren…
Ik zie mijn Wad verdwijnen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 156 Ik zag aan je zoom dat de naden
gingen draden en zelfs je geur
wordt minder zout, ik weet
je gaat in regen en komt in
zwijgen telkens terug
als een dichotomie bespeel
jij het aangezicht en roemt
de verte aan jouw kim, je broze
wervels kalven dieper en dieper
om tenslotte te verdwijnen in het niets
maar mijn hand zal je altijd
blijven…
Opgesloten in mijn vrijheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 279 vrijheidsstrijder, ontneem de nacht in mij
en vlei jouw liefde tegen mijn behoeftig
silhouet, niet dat ik jou wil aanraken maar
je adem brengt in mij het leven terug
de sprei, de tabernakel waar we onze
fantasie beleefden en de dromen die
de zomen herstelden naden nu
rafels in mijn geweten
toch ben ik dankbaar wat
jij me gaf, twee paar…
Nietsen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Nee,
we zijn dol
op fietsen
Het land
verkennen
door 't ommeland dolen
De zomen
met z'n struiken
van bomen, stam en kruinen
De ruige rand
met kruiden, merendeel
die rieken of fris ruiken
en in verten
't silhouet van 'n torenspits
de wieken van 'n molen
Geen woord over:
het nietsen....
languit in het struweel.…
God zegene de ingreep
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 176 Zijn laatste hoop danst schuchter
binnen de zoom van het leven
dat hem smoort
het ritme ruw gestoord
koestert de goede momenten
naast vallen en opstaan
dat hem dagelijks parten speelt
moeizaam wandelend langs de Tarn
de geur van kabbelend water
en pas gemaaid gras tilt hem op
hoop gloort in het vooruitzicht
en hernieuwd evenwicht…
Rokjesdag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 268 Mijn bril zet ik op voor
het fenomeen dat door
de lentezon verleide vrouwen
de wereld laten aanschouwen,
zich bloot gevend boven de knieën
daarmee prikkelend de fantasieën,
want met het verhogen van de temperatuur
stijgt de zoom, waardoor moeder natuur
ons toont wat gebleekt was in de winter,
nu hunkert naar pigment
en bijna elke jonge…
Zwarte lente
gedicht
3.0 met 49 stemmen 21.943 En iedere vrouw is ons genegen
haar bloed te mengen met de zwarte zonnen,
die van de zomen van ons bloed zijn opgestegen.
O lente, zon-bedronken en van donker overrompeld.
----------------------------------------------
uit de bundel 'Sintels' (1944)…
Avondgeluiden
poëzie
4.0 met 26 stemmen 3.153 Er moeten witte hoeven achter de zoom staan
van de blauwe velden langs de maan
's avonds hoort gij aan de verre steenwegen
paardehoeven
dan hoort gij alles stille waan
van verre maanfonteinen zijpelt plots water
- gij hoort plots het zijpelen
van avondlik water -
de paarden drinken haastig
en hinniken
dan hoort men weer hun draven stalwaarts…
als horige lerend
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 329 in de zomen van steden, kringen van gummi, en mensen
die het goed met je menen, met alle monden tegelijk
hun maten en gewichtigheid.…
Lichtpuntjes
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.205 de glimpjes strooien
in jouw nachtelijke brein
zo, dat jij gaandeweg
weer de stappen zet
het pad vol keien
tot stuifzand plet
kon ik op de mistdeken
wat aanknopingspunten stikken
wat kleurige versiersels
als houvast strikken
zo, dat jij weer gelooft
dat de zon in kale bomen
elk knopje, hoe klein ook
tot een glanzend blad kan zomen…
Blauwe zon
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 90 Een voorbijganger is onwetend
immers gehuld in nachtelijk koel
’t gezicht verborgen
in een waas van blauw
een geboorte gloort
als een zoom langs asgrauw.
Een beker wacht
een soort van heksendrank
giftig maar lekker.…
AVONDGELUIDEN
poëzie
5.0 met 1 stemmen 2.499 Er moeten witte hoeven achter de zoom staan
van de blauwe velden langs de maan
's avends hoort gij aan de verre steenwegen
paardenhoeven
dan hoort gij alles stille waan
van verre maanfonteinen zijpelt plots water
- gij hoort plots het zijpelen
van avondlik water -
de paarden drinken haastig
en hinniken
dan hoort men weer hun draven stalwaarts…
Als papavers wuiven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 365 Moeizaam klim ik treden hoger
lager ligt veel dieper dan verwacht
kracht stuwt maar steelt het vloeien
van de adem
de laatst gezette stap schuurt
langs verzonken stenen
terwijl ik wankel
jaagt de nacht mijn schaduw
stil turend door zijn venster
voorbij de grauwe velden
zie ik papavers deinen
langs de zomen van de wind
mijn glimlach…
Herfstpad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Waar witte wol
op blauwe velden weidde
zeilde door zachte bries
gekleed met gouden tressen
en vlammende zomen
boven rood en gele ets
hier en daar zilveren aderen
omzoomd met wuivende halm
langs rimpelend glazen vlak
doorkruist met banen goud
loop ik huiswaarts
over klimmend pad
met eindigend leven
dat voor toekomst borg staat
als…
Als het bloed niet stolt,
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 Leg nu ook af waarachter
de wereld te voorschijn komt
In de schemering van dagen
de verlossende toon van het
omwentelende woord in de
zomen van begrip genaaid.…
Liefde is weerstand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Twee wijd zwierende
gordijnsluiers schrijden
slepend hun zomen rond
in steeds kleinere cirkels
tot ze tegenover elkaar
draaiend in de greep raken
van de vloer en hun voeten
hun benen, hun middel
in een pirouette wringen
de innige verstrengeling
van een parend paar
en hun streng van herhaalde passen
in goede en kwade dagen
tot de dood…
Voetstappen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 668 Voetstappen in het zand
Aan de zoom van het strand
Langzaam vult de zee
De afdrukken met water
En neemt ze met zich mee
Voetstappen in het zand
Een raadsel van wie ze zijn
Het zijn moment opnames
Want de zee neemt elke voetstap
Mee terug in de golven
Voetstappen in het zand
Achter iedere afdruk schuilt een verhaal
Elke afdruk kent het…
Bloemrijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 in zomen van helmgras
in buiken van moeders
in zorgen van handen
in vet van schaatsen
langs genereus wijkende hemelpoorten
en bovenal zonder uitzondering
in alle maten en soorten
ook zaadlobbig
en tweehuizig
hoewel ongedeeld in cellen
en van wanten weetbaar
maar onverwittigd aanwezig
vaak poedelprijzig doch podiumverlangend
stel schobbejakken…
Een eerst viool
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 386 zacht klagen
balalaika's
waar schapen nog
hun hoeven schrapen op
het wachten op de nacht
de vuren
zijn ontstoken
in het warmen
van zigeunerbloed
is het stoven al geroken
dan priemt
een hoge toon
langs poesta's zoom
en speelt meteen
een eerst viool
vuren laaien
mannen graaien
vrouwen zijn frivool
laten zich paaien tot
de…
Topotijdreis.nl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 website want
een precieze kaart
van Nederland
zoom in op je stad
en zie wat
er anders wordt
jaar na jaar
van 1815 tot nu
beetje bij beetje
komt het veen afgraven
voor elkaar
cartografen
tekenen elke meter
nieuw ontgonnen
akker in
losse kanalen
zwellen uit tot
bloedvatenstelsel
natuur overwonnen
op de kaart
in 1850 kwam
bij Sellingen…
Schaatsers kraken stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 360 zon staat laag
rietkraag warmt
sloten met
een gele kant
kristallen kou maakt
water strakker
langs de zomen
verzwart in ijs
een brug teveel
eenden kwaken
hoenders houden
ijs en water los
schaatser kraken stilte
knisperend in vaart
diep de koppen
pegels in de baard
noordooster schrijnt
de winter over land
duurt maanden voor…
Het deprigevoel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 20 fragiel was
ons contact
dat in het
zoomen ook
niet altijd de
techniek
mee had
de warme
gezelligheid
heeft ons
aangedaan
juist door het
gemis daarvan
in lange tijd
de info
van leeftijd
ziektes en
kwalen zijn
altijd gebonden
aan ellenlange
verhalen
verbazingwekkend
waren de emoties
bij de afscheidswens
warm, joviaal en
vol…
Stralende lentekleuren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.210 Kleuren tekenen de groene velden
Van krokus paars en geel
De geur van lente vult de aarde
Grauw maakt plaats voor groen
Lente laat trotse kleuren zien
Pril is het donzige groen aan de takken
Narciskroontjes vullen de zoom van wegen
Heerlijke voorbode van zomers genot
Kleuren tekenen de groene velden
De natuur schildert het doek
Warme zachte…
Vlinder mij...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 786 Vlinder mij naar de zoom van de aarde
Een plek waar ik weg kan schuilen
De serene adem van vrijheid mag proeven
Waar mijn tranen mogen huilen
Kus mij naar de hoogtes van liefde
Waarin ik mij kan laten afdalen
Een passie van genot mag smaken
Laat mij drinken uit je liefdesschalen
Vlinder mij naar de zon van licht
Een plek waar ik mijzelf…