als horige lerend
in de zomen van steden, kringen van gummi, en mensen
die het goed met je menen, met alle monden tegelijk
hun maten en gewichtigheid.
en aldus alles herhalend, als horige lerend
in het gesmoorde vallen van het gelukzalige
waarin de liefde werd begraven
en in het zwijgen van de verlorene
was het de zoete jager die overwon
soms is het de adem, soms is het de afgrond
die liefde vergelijkt met een verlossend vuur.
zoals wij over helden spreken
in een weerkaatsende herinnering
Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/
Schrijver: klaes, 13 mei 2008
Geplaatst in de categorie: filosofie