Alle inzendingen over zorgen

Uit zijn keeltje trilde een liedje, zo lieflijk dat toen het begon ik al mijn zorgen voelde smelten als sneeuw voor de zon. Het zong van verre stranden, vol van vrolijkheid en dans; het was of enkel het vogelwijsje de ochtend vulde met zonneglans.…

Nu slik ik iedere morgen mijn tabletjes zonder zorgen. Toch: mijn schildklier was me lief. Ik heb nu wel een redelijk alternatief maar voel weemoed in mijn onderbewuste en heb heimwee naar mijn schildklier in ruste.…

Ook nu blinkt licht, al is het vaal, gekleurd door 't brandglas van de zorgen. Mijn gang vertraagt, de uren wegen al is mijn hart nog onderweg en kwam het U, God, zelden tegen - en weet het hier ook heg noch steg.…

de avond liep binnen met waterige ogen en schrobde het maanlicht van mijn zilver bespatte huid met zorg had ik sterrenzaad gestrooid tussen land en hemel ver van de plaats waar uren verdwijnen en de dood zich in mijn lichaam sleept boven de horizon en het slapende zuiden kromde het licht met ingehouden adem toen jij stenen gooide…

Maar moeders zijn altijd op weg, vervuld van vrees of zorgen, van dromen, van een nieuwe dag van 't licht, van nu en morgen. Ik stuur je daarom nu een groet en wil je dankbaar zeggen dat ik je mooi vind, onbekend, ik kan 't niet uit gaan leggen....…

verbeten trok hij strakke lijnen op papier begrensde openheid ontspande in plezier met rond verloor hij zicht en voor krullige tierelantijnen is hij nooit gezwicht zijn perspectief wist enkel dag en uur want morgen was vol onbekende zorgen hij kende de prijs van chaos door teveel impulsen tegelijk de medicatie voor ontwarren…

hoe het vroeger beter was toen zomers zomers waren we enkel de droogte te verslagen hadden de pastoor op zijn kansel altijd het laatste woord riep wij ons geen zorgen hoefden te maken over lege batterijen en geweld in willekeurige volgorde enkel de haan zorgde voor ergernis helemaal alleen op zijn eentje hoe we de geschiedenis zullen…

gaten Verdriet stroomt langzaam weg Ik vertel de bomen Het vallen te laten Misschien morgen, ik zeg Morgen is het wellicht weg Straten stromen langzaam leeg En vol van mensen die even Eigenlijk altijd twijfelen In onzekerheid leven De bomen weten weinig tot niks Wat een aangeboren voordeel is Elke dag is als een kind Dat zonder zorgen…

Het satijn golft op de klanken van vroege lijsters en nachtegalen we drinken van weelderige ranken vergeten zorgen en daagse kwalen de verslagen extase kantelt de jongste herinnering binnen een sluimering kalmeert het vertrek het nu uitgespeelde spel wandelt weg uit het verkreukelde linnen beneden wacht nog een afdruiprek.…

Heel dicht tegen je aan vergat ik de wereld om me heen had ik geen benul van de tijd en was vergeten dat oorlogen bestaan Heel dicht tegen je aan gierde de liefde door mijn lijf had ik geen kou meer of zorgen maar leefde alleen in onze wereld Heel dicht tegen je aan sloot ik mijn ogen voor de buitenwereld en voelde je hart sneller slaan…

zacht glansde koper de blinkende ziel van onze schat die wij jaren geleden ontdekten op een afdwalend liefdespad een kleinood nog zonder geur en smaak maar met een groeiende potentie waarvan zorg en onderhoud ons werd toevertrouwd wij hebben gepoetst en haar flexibiliteit de verrassende vorm gegeven waarin alleen liefde optimaal…

Ik zoek je Een kreun over m’n lippen, Ik ben je naam kwijt Toch was je één van mij Gravend in de modder Van wat was Kom ik alles tegen Behalve jou Uitgelachen door mezelf Heb je niet nodig Maar zorg overmeestert Elke flinter ratio Een vloek geeft even kracht De donkere spelonken Van m’n geest Staan op een kier Dan als ik op…

Wolk van zorgen die mij van mijn slaap berooft. Zoveel golft er door mijn lijf: onrust als een woeste branding die te pletter slaat op steen razend, ongenaakbaar en ontembaar. Golven maken dat ik wakker blijf. Vlucht ik naar mijn warme kamer Voel de stilte van de nacht Drink de thee en zit en wacht tot het licht de angst verjaagt.…

ze draagt haar sluier een mens onder de mensen en klaagt niet over het kruis dat anderen zo opzichtig torsen aan een gouden ketting om de onbedekte hals haar hennahanden bewegen in dezelfde nijver het gezin waar zou moeder genoemd de zorgen en liefde verdeelt in gelijke porties over allen zoals dat in gezinnen hoort haar tong valt soms…

in dagen dan in de jaren die jij telt de kleine evenementen die jij bij het wakker worden al ziet onder de loep de verplichte nummers doen het altijd goed als basis voor het werk van uur tot uur verder zijn er nog de kleine venijnen waar je over moet peinzen in hun uitstel naar morgen zij horen bij het dagelijks pakket zorgen…

haar hand, gaat uit van dit gegeven om de lezers te betoveren dicht zij een schilderij waarmee zij hen wil boeien, meevoeren aan haar zij tot in haar eigen wereld die zoveel kleuren heeft ontroerend, maar ook heftig is en waar ze liefde leeft het dreigen van een storm een vogel in de morgen voetstappen in het grind een zomer zonder zorgen…

Wij hier in Nederland Veilig, voedsel en school is wat wij hebben wij zijn ontevreden maken onze eigen problemen die voor ons erg zijn Zij daar in Afrika Onveilig, honger en geen school is wat zij hebben zij zijn tevreden maken er het beste van weten dat ze elk moment dood kunnen gaan gaan toch gewoon door zorgen voor elkaar Dat moeten…

geworden een intens begrijpen maar dan zonder woorden waar begrip altijd de lach kleurde is nu de blik het nieuwe gebeuren wij zijn terug kunnen niet meer over de brug komen om samen te dromen het afstand houden raakt ons tot in het diepst van onze ziel daar waar ieder zijn essenties heeft geborgen tegen grote en kleine zorgen…

Als een vogel zo vrij overstijg ik al mijn zorgen Vanaf vandaag zet ik alles opzij kijk uit naar de dag van morgen Als een vogel zo vrij zweef ik op de wind Over bergtop en vallei waar ik rust en vrede vind Als een vogel zo vrij spreid ik mijn beide vleugels uit Vergeet al mijn tobberij voel de frisse wind op mijn huid Als een vogel…

Ik zorg er voor dat ik ook in harten kom, precies zoals mijn moeder deed. Dat heeft ze mij geleerd.…

Wolken zorgen voor vijfentwintig soorten licht. Eigenlijk houden ze het tegen. Tegenlicht. Het is nog te vroeg om nu te zijn. Maar de rivieren vertrekken alvast. Ze hebben het geruis uit de zilverfabriek van de zee gehoord. Dochter naast me voor het raam. Van haar houden is de gemakkelijkste manier om dit alles te onthouden.…

Op de kijkbuis komt een gezicht, dat zorgen beeldt: kunstschilders zijn blij. Zon in mijn glas wijn: kleine gedrochten blinken, zwemmen parend rond.…

jaren strijken rimpels glad het licht gedoofd je aardse kleedje afgelegd zorgen die bergen op wierpen bleken moeiteloos overwonnen terwijl ze wakkerden en traanden op het levenspad het antwoord was immer "liefde" het was vallen en opstaan jouw scheepje deinde op de golven naast jou je stuurman die nu met lege handen ook weer naast je…

Het gegeven is bekend hoewel nimmer toegegeven het westen is gruwelijk verwend vervreemd van natuur en samenleven Brood en zorg minzaam aangereikt het meedenken gewraakt tot zwijgen de massa volgt indolent in het menselijk zijn verwurgd is de tolerantie alles te verkrijgen In Soedan vraagt een kind om water in een leven waar het nooit voor…

Hoofd omhoog het komt wel goed Even doorbijten nu het moet Hoofd omhoog en er tegenaan Huil maar even dan verder gaan Hoofd omhoog denk aan morgen Met de tijd vervliegen ook je zorgen Hoofd omhoog de strijd alleen Pak je kracht sla je er doorheen Hoofd omhoog en schouders recht Alles komt op z’n pootjes terecht Hoofd omhoog…

Als ik verdriet heb maak jij je zorgen, Ik voel me dan bij jou geborgen. Jij bent geduldig en houdt van mij, Als ik je zie,maak jij me blij. Jij bent begripvol,bij jou is mijn leven hoopvol daarom dat ik zoveel van je hou…

Jouw laat ik toe, om voor mij te zorgen. Met jouw durf ik het weer aan, om van je te houden, verder te kijken, dan morgen. Ik wil met jou, gelukkig door het leven gaan.…

De rede en de intuitie zijn op oorlogspad stemmen weer niet overeen gevoel wordt ook gemist nadenken komt nu aan de orde een keuze doen is van belang omstandigheden tellen zwaar is er ook nog liefde in het spel dat overrompelend ideaal men lacht de zorg niet weg na jaren leven delen en doorstaan de afgelegde weg was echt niet saai waar…

Bedankt voor al die mooie jaren met alle momenten van licht voor de tijd dat we samen waren het gezin wat we hebben gesticht Bedankt voor je mooie ogen waarin ik heel diep mocht kijken waarna ik ben weggevlogen om m’n eigen droom te verrijken Bedankt voor je lieve woorden voor je troost en je zorgen zelfs toen we ontspoorden verheugde…

weet ik pas echt als jij er ook voor vecht 'Ons' was echt niet voor niets is waar ik nog steeds voor kies 'Wij' zo moet het zijn Ja dat is pas fijn De tijd zal het leren of het tij zal keren Dus denken met je hoofd zodat je niet zomaar belooft Bij elkaar te willen zijn ook al is het fijn Plannen voor morgen dan een leven zonder zorgen…