Alle inzendingen over zovelen

alles is zoveel grijzer ook al lijk ik dan ogenschijnlijk niets wijzer ik ken de beperking van tijd en wat tijd zoal met je doet maar al te goed ik kleur de dagen met geluk dat er rest maar verder is het bewijs er 't wordt met de dag grijzer…

Er is zoveel nog niet gezien, niet geproefd, niet gelezen en ook de kern van mijn wezen heeft nog niet genoeg gestraald. Zo vaak ben ik verdwaald in enkel hoge woorden maar wat er echt toe doet, een warme ochtendgroet heb ik toch soms vergeten.…

Met deze koning is het altijd feest We nemen onze Willy goed te pakken En zetten hem voortdurend flink te kakken Maar is het niet een beetje mooi geweest Met zoveel humoristen moet het lukken Om nou eens iemand anders te gaan fukken.…

De tranen en mijn verdriet zag je niet meer, en ik had al zoveel meegemaakt. Gelukkig hoefde je dat niet meer mee te maken voordat je rustig de aarde ging verlaten.…

toen ik verwachtte dat het avontuur van mijn leven op elk moment kon beginnen keek ik reikhalzend naar dat ogenblik die dag die nacht zoveel later weet ik dat het avontuur niet meer op me wacht zie ik dit ogenblik deze dag deze nacht niet over het hoofd…

Of is er in hun landje zoveel mis Dat smeergeld bij de Britten standaard is?…

de foto zegt eigenlijk genoeg het gevoel evenaren van toen dat gaat mij voorlopig niet lukken veel is melancholie doch deze pijn zit zoveel dieper zodat ik er misschien maar eens een chanson de chagrin over zou moeten schrijven Lejo…

eenvoudig geluk was het simpele leven in de steigers gezet als basis voor later nu we zoveel verder zijn zie ik mezelf terug als een dwars indiaantje een buitenbeentje in een doorsnee gezin tenminste voor de tijd van toen…

's morgens vroeg, vaak aanwezig met haar bijzondere kleurenpalet Als zij ondergaat, is dit een miraculeuze gewaarwording, die je zoveel mogelijk wilt ervaren. Soms ook ontroerend, met haar schitterende glans.…

Ik las dat stilte bestaat zuivere geest verdwenen in de mist brieven aan speciale vrienden je wist het in het donker alle sombere gedachten je beweerde zoveel niets anders verwacht zo kenmerkend voor de mens.…

Misschien heb ik zoveel verhalen beluisterd, van de zijkant meebeleefd, en ook zelf beleefd dat ik mij heb willen oefenen dat verhaal bij iemand, bij ons naar het nulpunt te brengen Verlost van die interpreteringen Het waterige deel tot trilling, te resetten En dat mensen daar ook om komen vragen Zo nu en dan…

Ik had een goed verhaal En zij was goed in taal Zo vonden wij elkaar En werden een schrijvend paar Nooit samen op de bank Maar ergens op een plank Staan we nu al zoveel jaar Dichter dan wie ook bij elkaar…

de mens is een (t)weeledig wezen een geest en een verstand ze voelen elkaar constant genadeloos aan de tand en menen elkaar zo de les te moeten lezen wat om de zoveel tijd weer lijdt tot een gruwelijk misverstand…

. - Maar wie had ooit gedacht dat 't oud karkas nog zoveel bloed zou maken? ----------------------------------------- uit: Enclave-74 kwatrijnen, 1986…

Wat erná komt is 't heden, valt nog zóveel van te máken. Dus kóp óp nou, niet verzáken!…

Het zijn jouw oren, die mij horen Als niemand anders mij verstaat Het zijn jouw ogen die ontdekken Wat zovelen vaak ontgaat Het zijn de dagelijkse dingen Van valse schittering ontdaan Het zijn die tedere momenten Die mijn besef te boven gaan…

Je maakt iets wakker zo sterk zoveel lust Weet je ... of weet je niet dat is mijn vraag heb je ze ook of zitten ze alleen maar in mijn maag…

Omdat ik alle renners blind vertrouw Die in hun zware tochten door de bergen Bereid zijn om veel van zichzelf te vergen Vind ‘k die verhalen over doping flauw Ik snap ook niet dat renners het nog pikken Ze moeten immers toch al zoveel slikken…

Zij is zo mooi, zo pril, zo vol leven zo vrolijk, zo positief, heeft zoveel te geven…

Ik sta tot mijn knieën in het water Levenloos geklater van onsterfelijke druppels, mijn gezicht ranselend als kleine knuppels De zwarte schapen in de lucht Bekend en berucht bij zoveel individuen die lijdzaam weer wachten tot het zal luwen…

soms op een vleugje wind soms in een storm vliegen zij op een wolk van vogels voor de zon welke dromen bevliegen de vogels dat zij zich lichtvaardig in zoveel lucht begeven. -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit het werk van Bert Schierbeek (1918 - 1996)…

Wat zonnelicht over vallende bladeren, een glimp in de straat van een kind dat roept, twee geliefden die luidkeels lachen en zoveel mensen die haastig verderlopen; naar waar? naar ergens? een hartslag die aanhoudt en duurt al vallen de bladeren…

Getwijfeld heb ik mijn hele leven ik word er zo moe van en 't kost zoveel tijd dus heb ik vandaag eenvoudig besloten te kappen met deze besluiteloosheid. Wat ik nu zoek is het vertrouwen dat God me zou behoeden dan voor onheil dat ik niet verdien of alleen niet dragen kan.…

De ambulancedienst gaat een statement maken Loketbeambten staken ook al mee Zo blijft het geld, waarvoor zovelen zwoegen Een onverdeeld en tijdloos ongenoegen…

De grandeur hoeft hij niet meer te verwerven Het Haagse leven is hij reeds lang gewend Van Aartsen kan er slechts van dromen dat bij 1 spreekbeurt zoveel mensen komen!…

gewacht tot aan de winter toon je nu een waar tafereel zoveel prachtige bloemen vormen één mooi geheel als andere planten rusten voel jij je pas fijn weelderig bloeiend onze Winterjasmijn…

Gaat met de vogelgriep de boel góed mis Dan wordt omtrent de uitvaart van de doden Een wachtlijst of een massagraf van node (Waar ook de kwantumvlam een optie is) Maar wie weet hoe de wonden moeten helen Als je je smart met zóveel volk moet delen?…

Maar eerst zijn zij, van dat gereis doodmoe, Aan net zoveel vakantiedagen toe.…

Wel spijtig dat het zoveel banen kost, Maar ik ben van mijn jeugdtrauma verlost.…

ogen wijdverspreid stof in de ogen nieuw tot schroot mist van donkere rook Verslagenheid, bitterheid zoveel leed Waarom? Het is nu even stil...…