Alle inzendingen over zwaaien

Doemdenkers zwaaien : 't gaat naar de haaien in het Land van de Rijzende Maan !…

een heel leven achter mij vandaag was ik met jou en het was great maar het klopte niet natuurlijk jij en ik kijk naar mij en zwaai de tijd stuk…

, zij zwaaien terug het is wel crisis-, maar ook vredestijd voldaan bijt ik mijn hond wat liefde toe!…

gitzwarte paarden staan tussen gele bloemen zwaaien met staarten het dorp met rode huizen verhult zich door bomengroen Tanka…

gitzwarte paarden staan tussen gele bloemen zwaaien met staarten het dorp met rode huizen verhult zich door bomengroen Tanka…

gisteren had ik je nog in mijn hand vandaag vloog je op je gaat steeds hoger nu wil je zelf de wijde wereld in nog even omkijken nog even zwaaien en dan op weg…

Een klein gebaar, een zwaai, een opgestoken hand. Een knipoog en een gulle lach. Zomaar een groet naar de overkant.…

Aapje hangt aan de boom, aapje eet banaan, de mensen zwaaien naar hem, aapje zwaait terug, want aapje zit in de zoo.…

een meisje pakweg 7 jaar juist als ik denk dat ze gaat zwaaien steekt ze een middelvinger in de lucht 'ontgoocheling' in vogelvlucht Lejo van Kuijeren…

Een lach naar de toekomst Een zwaai naar het verleden. Maar dan ineens pats, boem. Een traan naar de toekomst. Een hoop naar het verleden. Een zwarte dag.…

herfstige brandhaard zijn kroon draagt vlugge vlammen opgewaaid in goud als de vorst zijn scepter draagt komt koning winter zwaaien…

zwijgen willen warme billen sussen raken pak en laken wissen draaien handen zwaaien stoppen haasten het allerlaatste…

(bij het passeren van een overweg) een meisje pakweg 7 jaar juist als ik denk dat ze gaat' zwaaien steekt ze haar middelvinger in de lucht... -ontgoocheling in vogelvlucht-…

ik zag je in een zwaai een hoofdomdraai je keek me aan in een verwachtingsvol begroeten toch kende ik je niet het was het ritme van je voeten je gelaarsde benen die constant mijn aandacht vroegen want ik liep achter je je lijf vertaalde in bewegen wat jij had weg te geven ik was op slag verliefd in draai en zwaai vergist het toeval…

Dan geef ik hem een oplawaai terwijl ik naar mijn nieren zwaai.…

De vogels vertrekken en waaien door de lucht ik zwaai hen uit het zicht en wens ze een goede vlucht als het een beetje meezit zie ik ze volgend jaar terug.…

Takken zwaaien van de ene naar de andere kant het SOS en proberen te vluchten eer hun bladeren vallen. Deze worden begraven onder sneeuwen zerken. Ik laat mijn kale sporen na.…

onderkoeld je zwaait en zwaait nog maar eens een keer ‘k roep nog tot morgen dan zie ik je weer en als ik me heb omgedraaid en een laatste keer naar haar heb terug gezwaaid bekruipt me weer wat ik vandaag steeds heb gevoeld nu pas besef ik wat het was een boodschap bedoeld om te zeggen wat zij heeft voorvoeld: lieve jongen ik zwaai…

beloof naar me te zwaaien als je mij weer ziet want ik blijf altijd aan je denken gehuld in stil verdriet je mag altijd terugkomen je bedenken en ik zal je alles schenken en dan zullen we ze alsnog vervullen onze ooit gevormde dromen…

ren fiiieee kort door de bocht zwaai vlieg voorbij snel dwars fluitje van een cent hoor mij hoge noot ik .... net optijd pfff…

Haar na veertig jaar huwelijk uitzwaaien bij de voordeur, naar de achterdeur lopen en weer zwaaien, want je kan haar daar nog een keer zien kijk heren dat is liefde ze gaat alleen maar winkelen…

drukken in de punten van je spitzen trois arm voor, been achter zwaai en terug naar de barre Barrements tendus en de Finale ét quatre het Zwanenmeer is gedanst, door jou...…

Vlinders Vleugelen Voort Zwanen Zwaaien Zuiver Wolken Waaien Wazig Herfst Hangt Hoog Zomer Zakt Zichtbaar Dagen Dromen Droog…

ik zwaai je dichterbij als jij uit wolken stapt je haar nog druppelnat naglinsterend in de zon je lach verblindt een regenboog in open handen jij straalt in komen uit de donkerste wolk van mijn dromen…

daar gaat ze ik zwaai hen en zij zwaaien mij uit mijn dochter en haar eerste spruit ik herken die trots die blik dat gevoel dat te hebben bereikt is voor menig vrouw haar doel zij is nu wat ik ooit met haar eens was een moeder en haar kleine kind helaas die tijd is nu voorbij ach het kind is groot geworden en ik was nog nooit zo blij…

Zoek me Vind me Verscheur me Verknip me En blaas me uit Zie me vallen Zwaai me uit Maar raap me op Plak me Verbind me Zie me Herken mijn blik Maak mij jouw plan En vind me dan Jouw tweede ik…

Zie de politici die goedlachs zwaaien, weken lang op dit verkiezingsfestijn verheven ergens vóór of tegen zijn en ons graag met mooie beloften paaien. Is de verkiezingsuitslag dan een feit, zijn partijen plots hun geheugen kwijt.…

Overal deelt men groene lakens uit ze hangen aan de lijn te zwaaien zodat het patroon van witte bloesem en met bonte tekst goed te lezen is: ik ruik lente, de lieve lente komt.…

ik lig op m’n buik in het gras en blaas het bootje zo ver als ik kan de rimpelloze vijver op er verschijnt een spoor van verdwaalde gedachten die hij tot dan toe met zich mee had gedragen na lang blazen zwaai ik hem uit voorgoed…

hier zo lig te kijken begin ik mij af te vragen wie er nu het meest zal zien ik met mijn wijd open ogen of jij, met de gesloten ogen van een verloren gisteren Nu heb ik jou laten winnen opdat jij mij misschien kan zien liggen zwaaien in het klamme gras…