Oud zijn
gedicht
Oud zijn
Oud zijn de glans van de eindbalans
opgemaakt het oude bed ik leg
mij neer op dromen bezongen in nacht
en vergetelheid die door mij heen
gebuiteld buiten mij zijn stukgemaakt.
Oud zijn in het najaar. Het blad stort
zich in een lijdzaam stuiven de twijgen
fonkelen in het avonddonker…