Alle inzendingen, jaar 2009, week 5

eigenlijk had ik 't je al langer willen vragen het gaat over die kruisjes bij een groet natuurlijk ga je me nu zeggen dat die te maken hebben met het uiten van genegenheid of virtuele vriendschap of kortweg laten blijken dat iemand je iets doet en ik, ik neem het dankbaar aan stel me dan voor hoe oog in oog met jou de "omgangsvormen"wel…

Het was een landschap van rijp op appelaars en perelaars en elzenhagen je weet wel van die langgerekte die maakten dat je nooit het noorden kwijt waart en dat was mooi…

De glibberende meerkoet op het gladde ijs, de rijp die grassprietjes naaldwit uitvergroot De koperwiek die naarstig voedsel zoekt in bermen Ganzen op zoek naar open water passeren door de lucht in zwermen Schaatsers blazen warme ademwolken in snijdende winterwind, die wangen rood laat blossen De lage zonnestralen toveren kleuren in…

Mijn verloren jongentjes Ik heb geleefd, beleefd, ervaren Gekend de pijn, verdriet en vreugd. Ik heb wat wijsheid, algemene kennis, Ik weet lief te hebben en mild te zijn. Ik groei in mijn kennis De kennis over wie ik ben Mijn doel in het leven Is te geven en te weten een weerzien met hen…

Narduna is haar weefstersnaam met pijn beweegt zij zich op krukken polio besloop haar als jong kind haar benen zijn sindsdien verlamd haar handen weven legenden, spreuken en zegening voor bruiden miljoenen maagdenknopen maakte zij legt onbezoedeld kracht in elk tapijt met een bijl hakt zij haar hand af opdat haar ziel eeuwig dansen zal…

Het huis is leeg de geesten zijn vertokken ik moet verder zoeken naar een huis dat mij beschermt tegen de elementen in dit spel ik wou dat er geen keus was tussen hemel en hel.…

we werden gedood, samen met bomen van wind we wensten stilte en gaven zinloosheid een naam niet langer dan eeuwig ik scheurde dagen uit wolken en jij verdreef de dingen naar het verleden naar sneeuwnachten en dicht bij jezelf waar de winter lag, wachtend op geluiden en zeldzame bloemen in het grijsviltige maar voorbestemde…

we waren op weg naar de film harde wind en regen sloegen tegen de ruit, jij stond al op het witte doek, je zakdoek nat van het beslagen zijraam en kijk nou.. voor ons kantelde een zwarte paraplu sprong even op en viel dan weer neer de baleinen staken als gebroken benen door het doek heen, ze kermde zonder te bloeden, klapte tegen een…

"Zwevend paardje - dicht bij HUIS Sierlijk kristalletje - trouw en KUIS"…

Shitrecessie Was ik maar een bankdirecteur dan had elk mijn bankgebouw een gouden draaideur Maar als ik iets terug zou willen draaien dan is het wel het grote graaien Ik zou al mijn gouden draaideuren verkopen in de hoop dat de economie er beter door ging lopen Maar helaas Ik moet u iets onthullen Ik ben niet uw bankdirecteur Uw bankdirecteur…

Bij het wakker worden kust de nieuwe morgen haar nog slaapdronken ogen buiten is het voelbare afscheid van de zon en de maan, de eeuwenoude geliefden ze schenken elkaar de glimlach van het vertrouwen in en op elkaar ze wachten en verwachten zij stapt uit bed haar voeten raken de grond haar handen vinden de glans van het ontwaken buiten…

ik heb gekrijt de lichtste lagen boven omdat olie vooral in donker bijt op maagdelijk doek mijn mes snijdt aan twee kanten streelt zacht het licht weerkaatst in dieper kerven de pijn van ons gewond gelaat kan het doek niet meer fixeren pas in drogen komen littekens weer boven weet dat ik je nooit verlaat…

Opa wilde in zijn leven door het avontuur gedreven nog één keertje weleens weten ondanks stemmetjesbetoog hoe het zou zijn om als een vogel door de luchten heen te zweven waarna hij de doodsprong nam en gillend door de wolken vloog Hij schoot in één ruk weer omhoog en voelde plots hoe zacht datgene wat daarvoor dreef langs zijn benen nu…

Onze premier heeft echt niets te verbergen, op vragen gaat hij daarom niet meer in. Een onderzoek heeft volgens hem geen zin, maar komt er tòch en het zal maanden vergen. Ik hoop dat alle tekenen bedriegen en niemand "in commissie" zal gaan liegen.…

Die run bij Albert Heijn op voetbalplaatjes Met hordes kinderen die voor de winkel staan Dat moedigt slechts de platte hebzucht aan Dus als ik word belaagd door zulke maatjes Dan roep ik 'scheer je weg' en als ze dan gaan huilen Probeer ik snel van Gaal voor Huntelaar te ruilen.…

Doffe dreunen in de nacht Getuigen van verre kanonnen Die vuurspuwend hun braaksel afleveren Op de eindeloze kust Schreeuwende mannen Gehaast door het zand Ontwijkend de fluitende kogels Uit een rode vuurmond In de bunkers rijst het stof Het zicht onttrekkend En klinken schoenen door het duister Op weg naar de dood Dorpen vieren…

Als moeder ’s ochtends is vertrokken Komen de worrels uit hun hokken Eerst kussen zij de zonnestralen Dan gaan zij verse mieren halen Vervolgens poten zij bonbons En borstelen het varkensdons Ook hijsen zij de stikselnaden En fruiten zij de giebelwaden Hierna worsten zij de prakken Voordat ze door hun spillen zakken Des middags na het worrelwerk…

De mozaieken van kleur die in je ogen mogen dwalen schitteren als parels wanneer je stappen zet in de woestijn zo groot. Mijn hart geeft bloesem aan een start van een nieuw eigen leven oprecht kan ik de spiegel aanvaarden en dankbaar zijn voor het leven.…

Hoe verder ik dit pad zal gaan, hoe meer ik eelt verzamel op het bot. Een gewaagde reis, waarbij de huid, mond en de schouder lijken niet van deze tijd en lichtjaren ouder, het frame gelaagd tot rond skelet, de ziel in tijd gewet,zal buiten het willen tot voortbestaan, in hardheid ingeboet, als ik door die zandstorm raas, wast mildheid…

Onmacht kleeft als duister vleugels vouwt om ademkilte naar de nacht te dragen ik kan niet anders dan het doopsel van mijn pen te laten vloeien en verlangen dat ontloken woorden morgen dagen…

De muur van haar kamer Romy Schneider, Nathalie Wood, Adamo, Johnny Holliday: 'Pour ma la vie va commencer!' De eerste man een oude bekende die werk van haar maakte. Haar hart, leeg, verloor ze zonder te kiezen. De tweede man een voorbijganger die beter bij haar paste. Drie honden, twee katten. Net na Sarah kwam de laatste nestelde…

de warmte heb ik ijzig afgezworen mijn hart is van het hardste noordpoolijs er is geen plaats voor ‘redelijkerwijs’ de geest is al decennia bevroren geen opstand zal mijn schrikbewind verstoren met hand en tand, bereid tot elke prijs verdedig ik mijn arctisch paradijs een dik pak sneeuw zal elke noodkreet smoren ik ben uit een wolvin…

Daar zit je nou te zitten daar zit je, ouwe man geen mens die naar je omkijkt en de dagen duren lang Straks weer je eten koken, steeds weer een helse baan en drie keer in het laatste uur ben je nou al opgestaan om even te gaan kijken of je het gas hebt uitgedaan. Geen kinderen, geen visite, je snapt niks van de post een werkster komt…

Hij tekende in zijn schildersvest en stond een paar passen achter de rest. Zo tekende hij het model niet alleen maar ook de cursisten om haar heen, kijkend naar de geziene vrouw die schijnbaar tekende door de kou. Door deze pose poseren heden in een bescheiden lijst de kunstenaars uit het verleden. Geïnspireerd door…

Ik werd bewust van leugens der natuur die illusies van een mooi en eeuwig leven in mijn kinder genen heeft geschreven en de tijd in m’n brein traag liet stromen Na midlife als de tijd in vrije val raakt zag ik wat we zijn, schakel in de keten van heden naar de oorsprong van ‘t leven en na de voortplanting eindigt die taak De…

De lijst is kaal de grondverf doet zijn taak zo zet ik alles klaar om in het voorjaar alles af te lakken waneer de vogels weer zingen tussen de takken zo groen als gras leven zoals het is was.…

dit zijn geen goede tijden voor poëzie het is te koud mensenharten bevriezen klappen toe zoals hun beurzen wat brengen de jaren angst voor geweld en verlies zelfs de dichters vluchten in woorden verhullen en omfloersen maar de zon blijft weg…

Zij trekt een jas aan vlerken verdwijnen in mouwen en het laatste zwart zoekt een uitweg ogen als kralen kijken ietwat scheel naar de prachtig felle kleuren en het zachte groen dat wonderwel past bij de kromme snavel rauwe klauwen laten grof grind knarsen als links en rechts ijskoud, haast onbewogen de nieuwe gast begroeten een…

Het is carnaval. Jelle ziet Ans. Hij aanbidt 'r en vraagt 'r ten dans. Onverwacht krijgt-ie 'n zoen na de dans. Uit z'n doen denkt-ie: 'Hemeltje, dít is m'n kans!' Hij stelt voor: 'Treed met mij in de echt.' De reactie van Ans is oprecht en met toeters en bellen verwondert ze Jelle, als zij 'Dank je feestelijk!' zegt.…

het doek is te wit voor pastel sneeuw danst en dwarrelt ik krijg de contrasten niet fel een dunner penseel meer water dan sneeuw maar in ontdooien wordt alles te veel het wintert van zacht naar hard ijs ik prilde het groen helaas zonder zon eigenwijs…