Alle inzendingen, jaar 2010, week 51

In de nacht, duizenden slapen, maar duizenden liggen ook wakker, staren naar het plafond, draaien zich om, maken aanstalten, draaien zich nog eens om, maken nieuwe aanstalten, staan op, gluren tussen gordijnen door - het is donker, geen ster die valt of zelfs maar flonkert - gaan weer naar bed. gaan woelen, vallen tegen de ochtend in…

Mijn God, mijn God, waarom verlaatstu mij? Waaromme gaat mijn huilen dus voorbij, Ver van dijn hulp en troost, als ik voor dij Doe mijne klachten? De hele dag roep ik uit ganse krachten, En du, mijn God, en wilst daarop niet achten; Ik hou niet op van schreien alle nachten, En zwijge niet. Daar du nochthans door 's werelds gans gebied…

de nesten in zijn takken waren pleisterplaatsen voor vogels van divers pluimage ze kwamen en gingen hingen hun buidels vol hoop en zegen onder zijn oksels groeven zich in onder zijn schors terwijl hij een zwanenzang componeerde hij spande zijn netten tot ver buiten de bebouwde kom van heinde en ver kwamen ze om de jaarringen in zijn…

ik vul de geboden tijd veel minder in dan het denken zou willen ontleen de huidige zin aan het heden dat mijn gevoel alleen met de thans aanwezige ervaring kan stillen niet dat ik spreek over onmacht of al van overgave ik word geacht, daar de ziel dat vraagt, mij aan de werkelijkheid hetzij zoet dan wel zuur doorgaans te laven…

Er zijn van die speciale momenten vaak zo aan het eind van het jaar juist dan voel je zo het gemis van het samenzijn bij elkaar Nooit meer die woorden kunnen zeggen mijn schat ik hou zoveel van jou maar de tijd is voorbij gegaan leef je verder zonder man of vrouw Toch mag je van nieuw geluk genieten hopelijk komt het eens op je pad de…

vandaag ben ik de boom en vul de leegte in mijn kamer steeds voller word ik in de loop der jaren want alles wat er in moet lijkt van waarde maar liever zou ik als het kleine boompje stralen besneeuwd en zonder bal of piek als in mijn jeugd met in de witte stilte onverwacht het wonder…

hier en daar de avond in achtentachtig raampjes ik wilde zwaaien naar ze en naar jou de velden voorbij je muziek als nieuw, als leven in het gebogen ‘Lake’ landschap en zij die blootsvoets mee stapten in de chaos en de verwarring, het zoeken naar waarheid van de ziel glanzend en dan weer uitgeput het was telkens een blijde dag…

Zwaar is het zwerk boven de onbestaanbare gepentekende silhouetten Ik betast de lome lijnen van deze fantoombomen uit een verloren Oriënt doodstil verwoorden ze wat onuitspreekbaar is Met gesloten ogen verlaat ik het veld van verbeelding met deze momentopname voor de eeuwigheid.…

Je vraagt me heb je pijn Maar wat zegt het jou Als ik uitleg wat ik beleef Je kunt met me meeleven Maar mijn pijn niet beleven Soms zou ik het willen overgeven Gewoon, maar voor even Zodat je voelt wat ik voel En begrijpt wat ik bedoel Als ik je vraag bevestig met ja…

Sneeuw valt dwarrelend naar beneden de wereld wordt bedekt met een witte deken Kerstmis: even stil staan bij de geboorte van een kind dat ons vrede zou brengen. Al vele eeuwen vieren wij dat moment samen met de mensen die om ons geven. Vrede heeft het nog steeds niet gebracht. Zouden mensen in heel de wereld, ooit eensgezind samen het…

Woorden, harde woorden die snijden door m'n ziel, woorden die kunnen maken en breken. Woorden, die raken net als daden, woorden wil je je echt zó wreken? Spiegeltje spiegeltje aan de wand, projectie...een duurder woord. Woorden van haar en jou, wie zal ik geloven, evengoed is het niet wat ik graag hoor. Binnenkort gaan onze wegen scheiden…

winterviolen trotseren de felle kou en staan te stralen…

Hoekje voor hoekje ruim ik, maak er iets moois van voor jou en voor mij. Ik ben verdrietig om de gemiste kansen, maar ik hou van jou. Liefde is eeuwig verlangen en vervullen, sterker dan de dood. Ik geef mijn leven niet voor geliefden maar wel aan mijn geliefden. Iedereen hoopt toch op eeuwige zaligheid volledig samen. Deo volente…

Gek toch, zelfs wanneer je hoedt voor narigheid, je raakt de sneeuw, alsook ’t weer, niet kwijt,…

de liefste banden wonderverdiepte vrede aard op vrije geest…

mijn nachtkaars gaat niet uit helder brandt zij in duistere uren haar kleine vlam behoed ik op dwaallwegen in mijn leven jaar na jaar hernieuwt zich het innerlijk vuur van Kerstmis .…

Er valt zoveel te vertellen - tussenstreepjes – en extra spaties. Over geen ontwerp praat men; niet te temmen of -project ex geveld.…

Ik vlei me neder tussen borsten om mijn lippen te verzegelen tot een afdruk van geluk in aarden korsten mogen stollen tot sporen zonder geluid of juk zal mijn levenslot bezegelen ga ver van alle vuige vorsten die mij bestempelen als gedrocht ik ben aan hun edelvrouw verknocht.…

vlieg op vlieg op dans hoog boven onze hoofden zweef en dans op de melodieën van de wolken hoor en geniet van de harp die engelen aanroept scheren en zwierend door de sneeuwvlokken heen walsend uit zicht…

Toen al het gepieker was gesust daalde over haar een ware rust en kon zij met een ordelijk hoofd, niet meer van zekerheid beroofd, genieten van al die kleine dingen die haar met zoveel affectie omringen.…

De dirigent was in mineur. Hij zei: “Je stelt me diep teleur. Weet je nou nog niet hoe het moet? Ik vraag me af wat je hier doet.” - “Die vraag stel ik mij ook wel eens. Vooral als het weer kerstmis is!” (koor 7)…

Een zuipschuit voer over de plas en erin hieven allen het glas. Ieder zoop er zich vol en werd jachthorendol, zodat iedereen scheepstoeter was.…

heb de trollen niet gewekt de smidsen laten loeien of het staal geplet daar waar naamloos hoog roodgloeiend zijn agressie spuugt weet ik me in het dal waar volle maan de elfendans in uitvoering ziet gaan nog is de boomgrens ongeschonden maar de confrontatie is nabij het naast elkaar bestaan is door klimaatverandering gedaan de…

lang hebben wij nagedacht stille nacht verdwenen is de kracht waarom rennen? wil je de waarheid? herkennen in mij doorlopen in straten is een gave die ik vervloek op zoek naar jou kan niet meer loop weg loop weg van het verlangen het verlangen van jou en mij help me schrijven dat boek over ons twee geluk is lijden…

laat ons scheiden, liefst op de klippen lopen met handenvol tragiek omwille van het stof op de rituelen de onvolledigheid van het servies de sigarettenpeuken in de bloempot de vuile sokken onder het bed je weet wel, al die kleffe 'Flair'- problemen de ergernis die onder de deurmat ligt laat ons dus dit pact ontbinden voor de inkt is…

Gore plastic zakken, fladderend, vastgehaakt aan stokken in een tochtsloot ergens op Schouwen zo'n lichtloze middag tussen Sint en Kerst: Chileense flamingo's. Ooit fantaseerde ik een zwoel moeraswoud vol orchideeën, roepen, slingers baardmos en spiegelend onder smaragden waaierkruinen Chileense flamingo's. ---------------------…

De jaren zijn eerst goed en wel voorbij als er een overzicht van is gekomen, vol rampen, drama’s en gebroken dromen; de NOS zet alles op een rij. Voor al dat werk ga ik hen niet bedanken. Het is toch ieder jaar weer om te janken?…

Mijn hart in tweestrijd over een geweldige meid. Wil vertellen wat ik voel maar als vriendin niet kwijt. Als je haar kon zien begrijp je wat ik bedoel, prachtig van binnen plus een goddelijke smoel. Zal ik haar zeggen wat ik echt van haar vind? hopend op iets wederzijds, dat ze mij ook bemint. of zal ik zwijgen want wat heeft het voor zin, om…

diep in de dras kleeft hij als een paskwil aan onbehouwen steen nu en dan hekelt het besef zijn verdichte laag verstrikt onder het oppervlak ontknoopt hij de fictieve webben loost zijn bedrieglijke last licht nog een keer op en sterft in veritas…

De doorgaans zo bedaagde senatoren Blokkeren de verhoogde BTW Geknars der tanden bij de PVV En ook Henk Kamp krijgt er de wind van voren De 'oude' Eerste Kamer laat zich gelden, Ontpopt zich als een zaal vol jonge helden. ---- In de Eerste Kamer moest VVD Staatssecretaris Weekers inbinden rond de geplande verhoging…