131 resultaten.
De hoog-geslegen maan glimt door de twijgen.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 412 De hoog-geslegen maan glimt door de twijgen.
waaraan de witte bloesems bottend hangen,
en giet mijn weelde in rijzende gezangen,
die als een wijdend lied ten hemel stijgen.
In zilvren luister, de oude kruinen neigen
hun geel-bedroomde schaûw, wijl roerloos, bange
ontbloeit, rond hen, mijn tros-gebouwd verlangen,
zachtkens verruisend…
Ondernemerslenteleed
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 241 Wat moet je met dat mooie lenteweer?
Wat moet je nou met al die voorjaarsdriften?
De acquisitie, BTW-aangifte
En kosten kleuren deze dagen meer
Je wilt naar de terrassen of verkassen
Maar zit gevangen tussen paperassen…
Over de eenmanszaak.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 76 Het is altijd raak
In de eenmanszaak.
Van gezinsleden wordt verwacht,
Dat ze meewerken, dag en nacht,
En geen praatjes voor de vaak.
Daarom vind ik het niet in de haak,
Waarom heet het dan niet “gezinszaak“.…
Vluchtelingen als wij
hartenkreet
4.4 met 7 stemmen 231 Denk je eens even in: ´t is oorlog in ons land
en ja, ik weet wel ´t is je moeilijk voor te stellen
d´r is hier immers bijna nooit iets aan de hand
en als het wel zo is kun je een hulplijn bellen
Maar doe je best, gebruik desnoods je fantasie:
je zit heel rustig op je tablet wat te zappen
dan breekt de pleuris uit: een oorlog, ´n pandemie
er…
Grijs
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 222 Het is weer eens grijs weer
in het verzorgingstehuis
de man tegen over mij zegt deze keer
het is toch anders dan thuis
het eten schreeuwt luider
dan de oude melkboer van toen
je weet je kan het allemaal niet nog eens doen
het toetje moet bedorven zijn
waarom anders heb ik buikpijn
voordat ik ook maar één hap genomen heb
het huis heet…
Gehandicapt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 169 Met een gulle grijns op zijn gezicht
pakt hij behoedzaam zijn
wonder op wielen vast
Knakkende hersenbanen
deden hem wankelen
Zwikkende enkels in een
gebroken loopvermogen
Rooskleurige toekomstbeelden
veranderde op slag in
meedogenloze werkelijkheid
Het gemis van de vierwieler
is niet meer mogelijk
Innerlijke smart is
nauwelijks…
Niet meer dan een minuut
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Ik sta naast je
de blik verneveld
door de innemendheid
van een vreugdetraan
mijn hart
razendsnel ingesponnen
als een prooi
om nooit meer los te komen
ik bid een wonder
dwing geluk
wil schreeuwen
en mezelf tonen
de tijd
in glazig blauw verstoppen
wakker worden
en niet langer dromen
dan wordt de afstand groter
lichtvoetig van…
Tijd voor je eigen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 163 Iedereen is het wel eens zat
Alle problemen, al het gezeik
Te veel stress en geouwehoer
Voor iedereen wordt het wel eens eventjes te veel
We trekken ons terug van het leven
We willen even niks meer horen of weten
Het is allemaal even te veel
Dan moet je even de tijd voor je zelf nemen
Even rustig en alleen geen andere mensen om je heen
Gewoon…
steen verkouden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 201 onlangs nog
was ik zó
verkouden
dat ik bijna
niet meer
uit mijn ogen
kon kijken
en barnstenen
tranen huilde
uit één oog…
Vluchten hoeft niet meer
hartenkreet
1.7 met 3 stemmen 172 Al die mensen
vluchten voor geweld,
al die mensen sneuvelen
zijn nog niet geteld.
Al die mensen waren
op zoek naar een veilig thuis,
al die vluchtende mensen
komen nooit meer naar huis.
Al die mensen, op de vlucht,
zijn verdronken en dus:
is de vlucht ten einde.
Het vluchten is voorbij…
entropie
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 138 ooit kon ik je strelen met woorden
die ik teder mocht fluisteren in je oor
nu laat je ze in kilte van je afglijden,
uiteenvallen tot dode letters
die oplossen
in verdriet
waar geen woorden voor zijn…
Wat doet haat met een mens?
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 328 Elkaar niet mogen, oké dat kan.
Elkaar niet willen zien, oké dat kan.
Elkaar niet luchten, oké, dat kan.
Elkaar het licht in de ogen niet gunnen,
ook dat kan.
Maar elkaar haten wel zo erg
dat je alleen nog hatelijk converseren kunt,
dat doet wat met een mens.
Want er is een verschil tussen
elkaar niet mogen,
elkaars schrijven afkeuren…
aan de kant
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 308 argeloos loopt hij
door het beeld
ziet zijn glimlach
per ongeluk vereeuwigd
voor een vreemde
met afgesneden oor
en verdwenen schouder
valt hij bijna uit de foto
nu woont hij in een album
voor altijd…
DIE SEELE ALLEIN
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 156 Het watervolkje dut in vroege weiden
Uit lentegroen lawaait de puberteit
In mij verpopt de lotsverbondenheid
Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden
Tot wederopstanding en het verspreiden
Van denkbeelden beïnvloed door habijt
Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid
Teneinde moord en doodslag te vermijden
Het valt niet mee te gaan van…
Zwaartekracht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Wie denkt dat
Kunst kijken
Makkelijk is
Kon zich wel
Eens deerlijk
Vergissen -
Eerder is het
Een soort gymnastiek,
Want je kijkt
Niet alleen met
Je hoofd,
Maar evengoed
Met je spieren,
Goede kunst levert
Een soort kippenvel op,
Het is een fysieke
Gewaarwording, die
Zich vergelijken
Laat met
Zwaartekracht…
Een plaag
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 138 Er is in onlangs een nieuwe trend verrezen:
Men rijmelt bij de wilde beesten af,
ruim een miljoen zit elke avond maf
een lullig versje bij elkaar te pezen.
Kom mensen, laat ons nu eens eerlijk wezen,
dit is geen hobby meer, het is een straf
(er zit maar weinig koren bij het kaf)
voor hen die al die rotzooi moeten lezen.
En bovendien, zo…
kikker
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 de groene kikker
maakt zich één met de natuur
en verroert zich niet…
A Never Ending Voyage
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 De reis die onze genen maken,
is eeuwen geleden begonnen.
Onze genen leefden al,
in naamloze oermensen.
In onze vaders en moeders.
In onze dochters en zonen.
Zo reizen onze genen verder,
eeuwen nadat we zijn gestorven.
De reis die onze genen maken,
zal nooit meer eindigen.
En wat is het lot van ons stervelingen?
Wanneer ego's eindelijk…
De kleine Mens
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 251 Waarom zouden wij de mens niet kleiner maken?
Klein, maar groot genoeg voor de wereld om hem heen.
Een kleine mens op schaal gekozen,
Die zijn weg gaat minder hoog te been.
De kleine mens op een grotere aarde,
Die zich op een morgen bewust zal zijn van zijn postuur.
Groot geboren, maar opeens gekrompen,
Moet hij zich opnieuw bezinnen op zijn…
Eindverslag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 'Huishoudelijke witgoed apparaten
waren onrepareerbaar en goedkoop
dus, eenmaal stuk, wierp men die op een hoop:
op die machines na, is 't hier verlaten'
'De Mensheid stikte in zijn afvalstroom'
vertelt E.T. tot slot 'I'm coming home...'…
Dromen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 107 Ik wandel in de stad
zwevend tussen mijn zwalkende gedachten
Plots
loopt een oude man mij voorbij
En ik struikel
dankzij een gebroken kassei
De oude man stopt
Bekijkt mij beklagenswaardig aan
en wandelt vervolgens voort.…
Bloemen
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.248 Ach, heb toch altijd ergens
Een beetje bloemen staan -
Zij doen toch altijd wel even
Een beetje gelukkig aan!
Een stil liedje van kleuren,
Een fijne, blij-mooie tint -
Even een kleine ontroering,
Als de lach van een lief kind.
Alles, alles neemt het leven,
Het laat ons ieder eenmaal berooid -
Maar het geluk van een beetje schoonheid
Dat…
Moeders lessen
gedicht
2.3 met 6 stemmen 5.787 Jongen, liefde is vrij hopeloos.
Het overkomt geen fotomodellen
maar gewone, lelijke mensen
zoals wij. Je wordt er niet
beter van, je kijkt een week
wat minder treurig misschien.
Kortom, een hoop gedoe, slecht
voor je rug...
Blijf toch gezellig thuis,
dan leggen we nog een scrabbeltje.
------------------------------
uit: 'De allesvrezer…
De vonkenregen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 106 je smeult
kringelt rook
in speelse vormen
ik blaas zacht
jouw vuur iets aan
je knispert en vonkt rood
ontvlamt daarna
in feller branden
schroeit bijna mijn handen
weer laai je op
tussen grijze as
verdrijft de koude nacht
nog is de vonkenregen
in je ogen niet geblust
als je lach mij plagend kust…
Gans het raderwerk staat stil
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 276 Zo’n honderd ganzen gingen demonstreren
Getergd door een onzalig afschotplan
Bij Utrecht kwam er flinke file van
Ze zouden Sharon eens een lesje leren
En hoe het voor de weggebruiker was?
U kunt het raden: in de ganzenpas!…
Epiloog
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 leest iemand nog het nawoord
geschreven met trillende hand
om te schaven aan het eelt van kwaad
te zwelgen in de lendenen van de nacht
om te luisteren naar het slotakkoord
in gaten als tekens aan de wand
nu de tijd tikt in kwarto formaat
geheel zonder terugwerkende kracht…
woorden en dingen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 73 Ik hoor
of ik lees
oudheid, eveneens
afkorting, aanbevelingen,
destijds, doorvoeren, aanmaakblokjes
aalscholvers, riet, rimpelingen
wimpers, stoel, halte, wind, perzik
en ik vraag me af hoe je
zonder dit alles zou kunnen denken
maar zit je ademloos op een berg
in Turkije om de zonsopgang te zien
denk je bijna niets van dat alles…
Legenden?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 67 Verhalen schuilen in de kraters van de maan
op de autocue van schaduwen zijn ze te lezen
in de achtergrond van de hemel letterlijk vertaald
voor de overlevering in tijdsbeeld blijft het vrezen,
schoonheid in tekst van de liefde uitbetaald.
Apotheose van verbeelding, de beleving herhaald,
tegen het einde van het jaar worden teksten lichter…
Perspectief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 Nederig
is het wezen, intens
in gedaante en vorm.
Zichtbaar
zo ver het oog reikt
zijn als zovele
maar onderscheidend
in licht en leven.
Vergeet de weifeling
en richt je tot de kern.
Luister naar binnen.…
vader
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 171 uit het halfduister doemde
zijn silhouet op:
mijn geketende vader
dichterbij kon hij niet komen
de doos van Pandora boordevol
met onmogelijke verlangens
bleef hermetisch gesloten
het leed zou te groot zijn
we stapten over de valkuilen
van onze zwijgende harten
in een beschermende stilte
vloeiden we samen
ik kwam hem zoveel later…