Alle inzendingen, jaar 2015, week 30

badeend zoekt het ruime sop weer iets anders dan de badkuip 't schuim verwisseld voor het kroos proeft het eendje hier de vrijheid rozetintig in het groen geel-gebekt en zeer tevreden zwemt ze weg van het verleden…

Nu in alle eenvoud mijn jaren zijn gestegen leunend op breekbare takken van het leven mag ik opgespaarde bloederige tranen laten vloeien over het hemelrijke paradijs dat slechts gelijk een zucht geopend was om direct daarop voor eeuwig leeg te blijven ons bloed reikt als een dode zoute zee over de gehele mensheid en niet alleen over snikhete…

toen jij jouw ogen weer de ruimte gaf en wit ontwaakte uit de roes die operatie heet… met het zweet in mijn handen en de tanden op elkaar ( niet schreeuwen ) stond ik naast jouw bed je huilde en de stoel die naast me neergezet werd, schoof vanzelf weer achteruit ik sta wel want ik wil jouw tranen strelen zacht verschoof jouw stem…

dat het mooi weer is ja, dan hoor ik het goed met regen is het mis had ik u ook niet gegroet of enkel gewuifd knikken kan ook doch wegkijken is niet mijn stijl verstoppen achter mijn sigarenrook zou niet lukken de wind waait het weg o ja, ik zou nog kunnen bukken veters aantrekken zogenaamd maar dan loert spit om de hoek dat heb ik…

De Dagpauwoog net uit de pop gekropen Keek met verbazing naar de warme zon En vouwde toen voor ’t eerst zijn vleugels open En merkte dat hij ook al vliegen kon Hij dwarrelde langs bomen en langs bloemen En rustte even op een Ribesstruik En dacht: ~Wat is dat wat ik hierzo ruik~ Al leek het goed, hij kon het niet benoemen Maar hij had…

Dagelijks in de bergen De diepste roerselen Met haperende pen Gekrabbeld op een Notitievel - Bij het teruglezen Na terugkeer naar eigen Huis en haard Snijd ik mijn vingers Aan de scherpe randen, Tot bloedens toe verwond Door de diepste gevoelens - Zij laten ook op papier Niet met zich spotten…

Ik word niet gehinderd door regels Ik ken ze niet Niet gehinderd door reputatie Die heb ik niet Niet gehinderd door schroom Ik voel het niet Ik kan nog wel wat leren Krijg ongevraagd advies Zo zei een literaire pief “Vermijd de woorden ik en niet, ze zijn zo negatief”…

Je bent zo geworden door je verleden en alles wat je hebt mee gemaakt Te veel mensen hebben jou pijn en verdriet gedaan en misbruik van jou gemaakt Je voelt je verraden en in de steek gelaten Je hebt een goed hart maar een goed hart wordt vaak kapot gemaakt In de zeik genomen in stukjes gebroken het wordt pijn gedaan Vandaar dat je veilig achter…

Laat zich nu de echo horen van een dwaalkreet aan de horizon van schaduw en van dauwdrop in een droom die ooit begon is het jouw stem die klinkt als een wandkleed over zee het klankbeeld van prelude het dansen van de schimmen gezapigheid van vee hoor ik ze nu echt die emotieloze stemmen in de dwaalzee om te zwemmen is het dat oevergeluid…

Ik zat vaak bewust achter in de klas met het oog op mooie meisjes, die ik vooral in hun zomerkleren bewonderde, mijn hart en denken waren van glas en in de hete zon hoorde ik wijsjes, die mij lieten dwalen naar de pastorie, waar mijn konijnen mij verblijdden. De klas werd angstig toen het witte krijt van de strenge meester gekke kuren kreeg…

heb mijn mozaïek gelegd in de kleuren van het leven nog zit ik met een handvol glas waaruit liefde en verlangen lacht nog eenmaal het ultieme rood als ster die oplicht aan het firmament zijn staart uiteenspattend in het mooiste buitenaards pigment oprijzend uit het prille groen dat seizoenenslang als donker loof in warme zomers koelte…

De knuffelmarokkaan uit Rotterdam Had heel veel memorabels te vertellen Omtrent geboren leiders en rebellen Van Oum Kalsoum tot Vader Abraham De stad heeft meer de toekomst dan de staat Dat is waarom hij daar graag verder gaat…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Kom, we trotseren de storm de wind en de regen, kom ik pak je hand we kunnen wel tegen een stootje. Kom zei hij, pak mijn hand in vertrouwen, je kunt je altijd en eeuwig aan mij vast blijven houden. Ik hou je, ik draag je ik trek je maar vraag je: vertrouw me en ga mee, deze storm doorlopen we met zijn twee. Kom, ook al worden…

Om de mogelijkheden te verkennen Wilde ze de geboorte van te voren plannen. Ook wilde ze bij wijze van spreken De verloskamer alvast bespreken Voor als de vliezen zouden breken. Al werd ze die dag ook jarig Dat vond de gynaecoloog toch te voorbarig.…

1-Utrecht - tijdrit Le Grand Départ, eenieder is gelijk Maar is gelijkheid wel wat sporters willen? Dus na de eindstreep zijn er weer verschillen Verdriet, berusting, vreugde, huldeblijk Al gaat het slechts om luttele seconden De kaste van de knechten likt zijn wonden 2-Utrecht - Neeltje Jans Vandaag in volle vaart naar Neeltje Jans…

gedrenkt in oude lappen, vol van historie waar deemoed in vallen is neergedaald, dringt het besef ter ore binnen bij het lot dat hij in roestige blikken terzijde had gezet, de warmte van de zon maken het ijzer in zijn ogen blind voor het licht hij vreest de bijen in zijn hoofd die zelfs bij nacht de honingraat bevolken stram in zijn schranderheid…

we trokken langs met gevaar voor lijf en goed bewaarden we de moed der wanhoop in mijn tas want dichterbij liep niet gelijk met elke vastgezette pas een werelddeel te veel en het ging hard, als we ons draaiden dus we keerden alles om zo leunden we zo steunden we op dichtgeblazen woorden, op een schaduw zonder zon…

Wie is dat toch, dat kereltje, die in mijn oog zetelt en ziet, dat ik niet loop, maar jaag. Wat motiveert toch die filosoof, die in mijn oren zit en me tegenspreekt, wanneer ik anderen wil overtuigen. Wie is dat toch die clown, die schatert in mijn brein, waarom? Wanneer ik jammer: Ik voel me down! Wie is dat toch, die monnik, die met…

Het was de tijd van tropisch hardhout het was de tijd van slagroomsoesjes van meisjes in hun te strakke bloesjes daarvan was het allemaal de tijd het was in een ander leven waarin je jong en onschuldig en bovenal ongeduldig was. je zette de klok vooruit boog de tijd krom en deed hem als een stropdas om en seconden druppelden als water…

Moeder drijft met Zes kleintjes over Het zacht golvende Water van het meer, Vijf bruin, één geel, Het vreemde eendje In de bijt wordt Met rust gelaten, Hoort er gewoon bij, Weet zich gedragen Door zachte muziek Door de violist met Gevoel over mens En dier losgelaten, Beiden wanen zich In het voorportaal Van de hemel…

Door de juli-storm van gisteren, de zwaarste sinds 2001, kwam ik op dit versje. Wanneer het windkracht 0 is nou dan voel je echt geen zucht De schoorsteenrook gaat recht omhoog in een strakblauwe lucht Bij windkracht 1 dan geeft de rook toch al de richting aan En 2 dat is de kracht waarbij de blaren ritselen gaan Bij 3 gaan er zo hier een…

de kudde graast gemoedelijkheid maar het zwarte schaap blaat onvoorspelbaar zijn het is geen discrimineren maar een simpel negeren dat het ook bestaat is het de dwarsligger aangedaan of heeft het zichzelf altijd zwart gemaakt wil melker 26/07/2015 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Als Nibali vandaag eens beentje bree Als Contador, Quintana beiden và Valverdes bandjes regelmatig knà Als men bij Froome iets tussen spaken stee en uitkomt dat zij alle vijf gebrui Krijgt heden Robert Gesink gele trui…