Alle inzendingen, jaar 2003, week 4

Denk jij net zo vaak aan mij als ik aan jou? Het is al zo lang voorbij hoe kan het nou Dat jij iedere dag minstens één seconde in mijn gedachten voorbij gaat? Zelf als we elkaar zouden tegenkomen zijn we zeker weten uitgepraat Inmiddels ben je me denk ik al lang vergeten Maar het antwoord op die vraag zal ik nooit zeker weten…

Gegadigden kwamen niet vlug bij de bijna verwelkte blondine. Het geld groeide niet op d'r rug, waarop ze het wilde verdienen.…

’s Middags het veld in en sprakeloos beseffen dat de hemel nog binnen je handbereik is alsof je die gave vergeten was, zo is de latere liefde Met de ander de straat opgaan in de avond, en voelen hoe de koelte over je heen buitelt als uitbundig kind. Wist je dat nog? Samen naar boven kijken wanneer de nacht valt, vaststellen…

waar ik je zie en blind betast, waar ik je blind en blindelings ontzie en streef naar ongezien houvast, waar je met houten stap de straat passeert en met ijzeren gelaat de tijd dateert, waar je nooit of te nimmer in de oelitsa gorki, mijn naam en naamgenoot! nog varen zult, waar je immer en voor eeuwig zweven zult en meer nog: voorgoed…

Slechts eenmaal heb ik u gezien. Gij waart gezeten in een sneltrein, die de trein, Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart. De kennismaking kon niet korter zijn. En toch, zij duurde lang genoeg, om mij Het eindloos levenspad met fletse lach Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag. Waarom ook hebt…

de intens diep warme gloed bracht me door het dal van wanen de zachte streling deed me goed haalde me terug uit mijn tranen ogen braken open in hun vorm klaarden de helderheid in zijn zicht brachten eerst een hevige storm werden door een lieve bries verlicht ik kan de dag nu weer aanschouwen geen paard dat me dat nog verbiedt nu kan…

Die stond, klaar, op een zolder van mijn geest: Hij stond te wachten, voelde ik, al heel lang. 'K wist, dat ik 't kon: toch was 'k een beetje bang: Ik dacht: In sport ben 'k nooit een held geweest. Maar vierde schoonheid in mijn ziel haar feest, Dan trilde 't in zijn vleugels als gezang; Ik leunde er tegen bij zonsondergang: Dan gonsde…

bolletjes sneeuw hangen te drogen als de regen valt kou is onvermogen omdat kristal geen druppel trouwt om samen neer te vallen te smelten in een plas hoe het was, hangende koppen naast de knoppen in groene lussen van de dood, lente op steenworp afstand toen de maan het morgenrood verscheen de gele zon weer gloeide…

Dit is latere liefde ’s Middags het veld in en sprakeloos beseffen dat de hemel nog binnen je handbereik is alsof je die gave vergeten was. Zo is latere liefde met de ander de straat opgaan in de avond, en voelen hoe de koelte over je heen buitelt als uitbundig kind. Wist je dat nog? Zo is latere liefde samen naar boven…

Stilte en mijn verdriet vloeien ineen als je in de spiegel van de avond wenst wat ik niet kan zijn zonder scherven en gebroken dromen van een dappere liefde…

Ik schud zo’n speedsonnet niet uit m’n mouw. Want ook al is het dan Gedichtendag, het is toch steeds weer een uitputtingsslag. Dus zocht ik inspiratie in de sau- na en daar heb ik uren zitten zweten op dit vers, dat mag u best wel weten.…

Terwijl de sneeuw jullie verdriet bedekt, is er dan tóch nog iets wat haar leven rekt? Sneeuwstormen overleefd maar deze keer is het dan echt, geen beschutting meer alleen de liefde die nog rest. Sneeuwvlokjes dalen buiten in de koude, maar zij zal met jullie warmte heengaan naar daar. Sneeuw als tranen om haar jarenlange strijd,…

nog geen drie en een kwart maand geleden wist ik het kokend van me af te kwijten deze gast gaat een tijd op een houtje bijten en geen moment meer aan het lekkers besteden geen hagelslagzinnen tot stroopgedichten schenken die zoete trek maakte mijn eetlust steeds te rauw ik wilde wij als ik zonder reserveringen voor jou om mezelf eens een paar…

Een morbide fantasie in een kasteeltoren Sereen huilende ogen als spiegels gebroken Een dans met messen om ons gevoel te bekoren Bloedend, we hebben ons op onszelf gewroken De satijnen lakens met bloed doordrenkt Wonden branden, vlees dat schroeit Onze jeugdige schoonheid bruut gekrenkt Onze bizarre geesten door dat schouwspel geboeid Een…

Als het avondrood de hemel kleurt zo wonderlijk, zo mooi en puur lijkt alles zich te koesteren in haar gloed in dit moois der natuur. In vroegere tijden, bij het zien van dit wonder ging men over tot het avondgebed overdacht men de dag, want men wist het kan niet lang meer duren, de zon gaat weldra onder. Men wist uit ervaring, na een blik…

Als iemand me vraagt Wie ben jij? Glimlach ik traag En antwoord dan: Ik ben vrij Ik ben de felste ster In de donkere lucht Ik ben de begeerde hoop Waar ieder naar zucht Ik ben de bergpiek Niemand die mij raakt Ik ben de zwartste pijn In heel m’n naakt Ik ben de heldere visie In mijn donker denken Ik ben de zoetste droom…

Samen in jouw kamer alles donker om ons heen. Dromend in jouw armen ben ik niet alleen. Uren samen praten, gedachten zijn van ons. Smelten in jouw lichaam onder dekens zacht als dons. Niemand kan ons storen, kan weten waar we zijn. We vluchten voor het leven, verstoppen ons voor pijn. Maar als de zon weer opkomt, zachte stralen…

voor even waren wij geen vaders meer we hadden zorgen achter ons gelaten hier stonden kameraden, echte maten en allen loofden wij die ene heer en zo bevrijd van lasten en van plichten vlogen wij elkander in de armen ik voelde mannenlijven mij verwarmen we leken één familie: louter nichten ik was van al die mannen het idool en werd met zoete…

De vingerafdrukken van je toewending nog op mijn huid kan ik het huis niet uit. Ik weet je straks weer doende in dit zo grote huis: het plooien van de was het zachte strijken van mijn hemden het zemen van de grote ruiten het denken aan de wereld buiten. Ik kan het huis niet uit.…

Je hebt iemand nodig, eerlijk en oprecht. Die, als het er op aan komt voor je bidt en voor je vecht. Pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient, Dan pas kan je zeggen... Ik heb een vriend.…

als de zon achter je ogen doorbreekt en de vreugdeboogjes je lippen buigen krullen je golven om mijn stiljuichen tot mijn kus van de jouwe losweekt vertrouwder dan zaterdagnachtgesprekken waar de rest van mijn wereld bij verbleekt weet je nieuwsgierigheid te blijven wekken die liefde zal me altijd mogen fascineren want zulke dromen sterven…

Ik kan lezen in jouw ogen, lezen wat je voelt. Ik kan kijken in jouw dromen, zien wat je bedoelt. Ik kan proeven van jouw lichaam, proeven wat je wilt. Ik kan je horen denken, en luister slechts verstild. Ik kan ruiken aan jouw liefde, ooit bestemd voor mij. Ik mocht jouw leven delen maar nu is dat voorbij..........…

Dansende deken door de lucht Bevrucht mijn ogen met jouw water Doorzie de dingen vanuit jouw optiek Zo hoog en droog, vooruit geblazen Grijs en grauw, een kleurenpracht Laat de zon nu door en maak de wereld Vrolijk als een kind dat met wolken Altijd buiten wil spelen. En Voor eens en voor altijd in jouw armen Wil liggen. Met jou voor haar…

Je trillende adem tegen mijn huid Je lippen strelen, je kleedt me uit. Mijn knieën knikken en ik zoek steun en ik snak naar adem terwijl ik op je leun. Je sleept me mee naar een wereld van gevoel zonder woorden, je weet wat ik bedoel die echte hartstocht, dat maak jij in mij vrij. Dat intieme is er alleen tussen jou en mij!…

Als je de wind hoort fluisteren en je echt wil luisteren dan hoor je de liefste woordjes en als ik dan die woordjes hoor dan denk ik aan jou Als je kleine kinderen hoort spelen die zich zeker niet vervelen dan hoor je de leukste kreetjes en als ik dan die kreetjes hoor dan denk ik aan jou Als je de radio hoort zingen over de allerleukste…

je rustige adem gelijk een sierlijke vogel danste de avond in streelde wolken in een hemel alleen van ons veren van klank vlogen mij verder dan ik ooit zou dromen…

Geen die als Achterberg bericht van het barmhartige gericht van Jezus schrijvend in het zand bij vraag om striemend reprimand. Gewillig liet hij gaan bloedheet de vrouw, - gedreven in het nauw bleven de eisers in onthutsing staan.…

Aftastend loopt ze door de nacht, op zoek naar zoekende zielen, die voor haar vallen als ze lacht, zoals velen al voor haar vielen. Een oude man op het trottoir, zijn oude ogen, ze volgen haar. Een jong hoertje in de stad, dat nooit liefde heeft gehad. Ze trekt de mannen naar zich toe, iets anders deed ze niet in haar leven. Maar haar…

Ik ben drie vaders. In mij komen opa en vader samen met een kleine ik. Wanneer de kou gaat hangen in de bomen kleden wij ons in warme truien dik en jassen groot om in te wonen. Als dan de winter invalt gaan wij schaatsen op onderwerelden van pikzwart ijs, maar één raakt achterop bij oude plaatsen en één slaat een doodlopend slootje…

In de langste nacht geborgen wit de wereld zich tot morgen. Vlokken stillen in hun spel, dragen traagheid, zwermen zich vaarwel, dwarrelen in vaagheid Poedersneeuw verzoet de kou, drift spelend in een strakkend blauw. ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas. Ze liggen rijpend, slootgeschikt en keurig waterpas. Uitgestrekt, wit…