inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.672):

toen de maan het morgenrood verscheen

bolletjes sneeuw
hangen te drogen
als de regen valt

kou is onvermogen
omdat kristal
geen druppel trouwt

om samen
neer te vallen
te smelten in een plas

hoe het was,
hangende koppen
naast de knoppen

in groene lussen
van de dood, lente
op steenworp afstand

toen de maan
het morgenrood
verscheen

de gele zon
weer gloeide, de
keerkring voorbij

Schrijver: wil melker, 31 januari 2003


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 645

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)