inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.673):

een verloren liefde

waar ik je zie
en blind betast,
waar ik je blind en blindelings ontzie
en streef naar ongezien houvast,

waar je met houten stap
de straat passeert
en met ijzeren gelaat
de tijd dateert,

waar je nooit of te nimmer in de oelitsa gorki,
mijn naam en naamgenoot!
nog varen zult,

waar je immer en voor eeuwig zweven zult
en meer nog: voorgoed aan mij voorbijgaat,
op moedeloze voeten, angstig altijd voor een val

met Kafavis in je hand
maar zonder het grote drinken van Daumal en het Ierse land,

en zonder het weten van de Florentijn
dat er staande voor de poorten van de hel geen hoop zal zijn.

Schrijver: Maxim de Winter, 31 januari 2003


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.422

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)