185 resultaten.
Dienstweigeren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 327 Al zullen al mijn maats mij wel verguizen,
Mijn uniform gaat spoorslags van de baan
Ik kan niet steeds zo'n aan- of veldslag aan
En weiger verder dienst op Hoorn-Enkhuizen
Ik ga van blauw naar legergroen, dat scheelt
Omdat je daar alleen maar oorlog spéélt
--------------------------------------------------------------------
Het treinpersoneel…
Dansen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.018 Heupwiegende bewegingen
In een fijne spijkerbroek
Felgekleurd truitje
Blonde haren gaan
Mensen rondom
En toch geheel alleen
Spelend met de ogen
Rondjes draaien op de soul
Elke bas dreunt even door
Maakt je hoofd leeg
Luidt het weekend in
Lichtcircus rond je voeten
Alcohol stroomt door je heen
Zwevend op de klanken
Dan is het mooi…
Kaap De Goede Hoop
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 657 kijk ons daar lopen
ginds aan de horizon
van ons leven
we sprokkelen houterig
wat woorden bijeen
onze herinneringen
allang in bruikleen
tussen stapels generaties
waar niemand zich nog aan waagt.
straks hangen we in
doorkijkkastjes,
tuurt de wereld in onze ogen
op zoek naar wat licht,
volgt onze vermoeide stappen,
staart…
Allerzielen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.498 zo vormloos vluchten
de grijze vegen
met de nevel regen
de graven zuchten
dempen droeve woorden
die fluisteren rond
witte bloemen grond
langs stenen boorden
het water spat rozetten
de chrysanten bloeien
de cijferjaren zetten
stiltes aan het bloeden
die blijven kwetsen
al hebben arduinen
geen doornen
die de aanraking
verhoeden…
Als Psyche
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.373 De rupsen van de vlinder
gedijen zonder hinder
van koud verstild verleden
en leven in het heden
genietend van het blad
totdat
ze hangen stil en zwaar
als grauwe poppen naast elkaar
en vragen zich verbijsterd af
waar is de zon die leven gaf
oneindig lang de nacht
En pas na 1000 vragen
en nachtzwart lange dagen
herrijst het vlinderkind…
vriespunt
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 4.327 als de waarde van mijn woorden
tot het nulpunt is gezakt
en de hoogte van de vriendschap
door de tijd is afgevlakt
is het tijd om te vergeten
dat mijn naam jou nog iets zegt
en dat ik ooit zal weten
waar de oorzaak wordt gelegd
als het verdriet om een verleden
tot verbittering heeft geleid
en het zaad van haatgevoelens
opgroeit tot zinloze…
Beelden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 824 Waar de stroom
van beelden
naar buiten keert
dwaal ik in illusies
die mijn werkelijkheid
ontkennen,
en zoek ik de stok
die de spiegel breekt
waarin mijn ogen
de waarheid zien…
Vale Gier
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 466 Gyps fulvus
Hij aast gierend op z’n vlerken
ik wenkte hem boven Tarifa’s stranden
en schonk een geraamte aan de meesterwerken
met stinkende schimmel op de randen.
Op bestelling van de doodgraver
vijandig gewapend zonder tanden
hij zal kluiven aan m’n kadaver
vloekend op pezen en ingewanden.
Op het einde met lege handen
maar van de duivel…
schraalhans mij de honger leert
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 561 ik heb een boompje opgezet
takken zwiepen in mijn kop
strooien dooie bladeren volop
er is niemand om te ruimen
in het feeëriek tapijt
dat door afval is gespreid
mis ik het kleurig groen
dat overal tot groeien leidt
ik moet kappen en
de vruchten binnenhalen
voor de oogst verteert en
schraalhans mij de honger leert
ik snoei het dode…
volg het krullen van de lijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.557 ik zie de golven overslaan
hoe donker wordt verzwolgen
hoe wit maar steeds blijft gaan
ik volg het krullen van de lijn
het schuim verdwijnt en laat
de diepte zwart verschijnen
ik draai en kolk mee
het sissen wiegt verleiding
ik voel de vrijheid van de zee
nog aarzel ik terwijl
het water langs me gaat
vandaag zich spiegelen laat…
mijn lijk zal tussen hout betalen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 534 het bos is hol
de bomenrij komt
maar niet naderbij
het pad is al verleden
ik wil de stammen voelen
de sappen horen gaan
maar ze ontwijken
kijken me niet aan
ik zoek wortels
om de boom te raken
maar in de bodem
vind ik enkel gaten
het blauw dat
hemel biedt is er
nu niet, bladerkronen
dichten zich volkomen
angst laat me verdwalen…
dat wintert op het witte feest
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 717 je handen korenblauw
van kou en in je ogen kleurt
de zomer nog zijn bloemen
je lach ontluikt een lage zon
en in het schralen van de wind
geniet je een gefluisterd lied
je bent altijd
een vrijheidskind geweest
dat wintert op het witte feest
je aardt en draagt
de tinten van de oogst
een vruchtbaar rijp seizoen
je warme lippen…
in hun lach klinkt nooit je naam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.101 ik zag hoe je
je krullen blonder streek
het pad van ogen liep
en week als je een
vinger wenken zag
je plukte woorden
van hun lippen, kuste ze
en wierp ze als zoenen
in een zelfgemaakt boeket
van bloemen in hun schoot
je geeft je bloot
als zachte streling voor
hun handen, met jou
wordt achteloos gespeeld
totdat het iedereen verveelt…
mijn schaduw deelde zich
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 920 mijn schaduw deelde
zich en stapte uit het
donker van de nacht
echo's van onhandelbaar
klonken bedreigend zacht
de eerste schrik
verlamde en nagelde
de voeten in het zwart
de splitsing was volkomen
ieder deel stond nu apart
zolen op de grond
de rest gewoon illusie
mijn geest verdroeg
niet deze werkelijkheid
maakte schreeuwend…
in wit vindt rust de laatste plaats
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.233 ik zoek stilte zonder
fracties van geluid
verdwaalde tonen sluiten
die volmaaktheid uit
leven maakt altijd lawaai
in het groeien van de cellen
het steeds opnieuw herstellen
van gebruikt en afgeschreven zijn
alleen de dood verstilt
in wit vindt rust de laatste
plaats voor zijn vergankelijkheid
de tijd zal deze ruimte dichten
hoor…
het geluk
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 1.798 van het geluk dat ik ervaar
mag jij een deel verhalen
nu je van me houdt
zal ik je uitbetalen
van alle mooie dingen
die ik verliefd aanschouw
als voorschot duizend maal
de zin ik hou van jou…
Alle brieven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 644 Ze liggen op de zolder
in een hele mooie doos,
met een blauw lint omwonden,
'k bewaar ze al een hele poos.
alle brieven die je schreef
uit verre vreemde landen.
Ze gingen èèn voor èèn
op nieuw weer door m'n handen.
M'n ogen lezen alle regels,
en alle kussen proef ik weer.
Want al die vele kussen,
geef je me nog keer op keer.
Al is het…
Dicht bij jou
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.339 Ik schrijf duizend warme woorden
om jou te vertellen hoe graag ik je zie.
Ik praat duizend zinderende zinnen
om jou te zeggen hoe lief ik je vind.
Ik geef duizend zachte zoenen
om jou te voelen.
Ik tast duizend hopende handen
om jou te strelen.
Ik wil jou zo graag herkennen,
ik wil alleen maar wat dichterbij.
En wanneer jouw lichaam…
Trouw
hartenkreet
3.0 met 45 stemmen 12.278 Jij gevangen in jouw cocon
ik in die van mij, ben ik
de groeven in jouw gezicht
ontstaan op weg naar waar
geen verdriet heersen kan
een landschap van ravijnen
die bij elke nieuwe regenval
rivieren van smart bevatten
en ik pieker, pieker me suf
zeg jou dat het van vermoeid-
heid is, terwijl ik beter weet…
wanhoop
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 991 vloeibaar in de kassen
oog in deze tranen
kijkt naar objecten
zonder iets te zien
dampend uit de ziel
binnenste van de haat
schreeuwt naar deze stilte
zonder iets te zeggen
bevroren op de grond
wereld boven mij
kent geen hoop
zonder deze wanhoop…
Lieveke
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 878 Met gesloten ogen lig je in mijn armen,
stil genietend voel ik je mijn hartje verwarmen.
Steeds blijf ik maar dromen over dit moment,
en dat vanaf de eerste nacht dat ik ons gevoel heb gekend.
Samen, genietend van elkaar, liggen we naar boven te turen,
dit gevoel moet voor ALTIJD blijven duren.
Dit gevoel doet alle twijfels en pijn verdwijnen…
Mag nu de soep door?
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.564 Dus praten we hier, want dat wou jij
over wat niet wou lukken met jou en mij
met jou erbij
De ober is keurig, bestek stofvrij,
de drankjes staan er wat lullig bij
maar doe maar, dit wou jij:
ik en jij
en jij erbij
Mijn god, mag nu de soep door?
Ik vond het belangrijk: ik en jij
en wat jij toen wilde met mij erbij
wij samen wij
Je lepelt…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 939 Waarom doet dit toch zo pijn,
het afscheid na samen geweest te zijn.
Alles is koud en kil,
zelfs de natuur is al een tijdje stil.
Niets is nog mooi of de moeite waard,
na het nieuws dat door mijn hart ging als een zwaard.
Onze tijd samen zal ik nooit vergeten,
ik hou nog steeds van je en dat mag iedereen weten.
Hopelijk komt er ooit…
sprookjesboek
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 917 vanmiddag toen ik thuis dit liedje zat te typen
kwam tussen de gordijnen door een straaltje zon
terwijl over mijn wangen traag de tranen liepen
omdat ik vandaag aan weer ‘n dag zonder jou begon
het sprookjesboek is uit, het laatste blad gelezen,
jouw ring heb 'k afgedaan en 't geeft een leeg gevoel
ook dat zal wel een deel van volwassen-worden…
de zee
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 451 de zee, het zwarte gat
de ijzige massa die iemand
helemaal kan opslokken en
dat maar al te graag doet
overdag een lief kabbelende vriend
zoet als een koekje,
braaf als een baby'tje
maar 's nachts duister en wreed
alsof boze machten heersen
het zwarte kwaad die menig schipper deed verdwijnen.…
Hij/ Zij wás er weer...
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.605 Hé, persoon met een probleem,
blíjf je nou toch aan de gang?
Kun je nérgens anders heen,
nee sufferd, óns maak je niet bang!
Dat ben je zélf blijkbaar wel,
want tevoorschijn komen, doe je niet.
't Enige wat we van je weten, is
als je lángs bent geweest.
Dan zeggen we kijk, hij/zij was
weer hier,
want het cijfer prijkt voluit
EEN VIER…
verdwalen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 448 roodbruine bladeren dwarrelend
voor betraande ogen
de kracht van de herfstzon
zal ze niet kunnen drogen
verwarrende gedachten en
onuitgesproken woorden
zoveel verlangens
tranen die alles smoorden
gekwetste gevoelens door
gevlochten verhalen
in eigen emoties
steeds weer verdwalen…
Twijfel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 448 De schappen zijn al wekenlang gevuld
Met speelgoed, marsepein en pepernoten
Mijn zoontje voelt: hier zit iets in besloten,
In dit gegeven gaat iets groots verhuld
"Maar papa, dat brengt Sint toch met de stoomboot?"
Nog even en er is alweer een droom dood...…
weergaloos kind
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 6.513 nooit
kuste de zon
zo innig de aarde
nooit
deed de wind
zo'n verrukkelijke vondst-
blijk van liefde
droom die uitkwam
kind
weergaloos kind…
herfstsfeer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 537 Lange schaduwen
trekken geruisloos volgend
door de natte straat.…