Als Psyche
De rupsen van de vlinder
gedijen zonder hinder
van koud verstild verleden
en leven in het heden
genietend van het blad
totdat
ze hangen stil en zwaar
als grauwe poppen naast elkaar
en vragen zich verbijsterd af
waar is de zon die leven gaf
oneindig lang de nacht
En pas na 1000 vragen
en nachtzwart lange dagen
herrijst het vlinderkind
op gouden vleugels door de wind
gedragen, als Psyche vrij
Geplaatst in de categorie: kinderen